نقاط قوت و ضعف و انتقادات لیگ برتر ایران از نظر شما

در این تاپیک شما دوستان میتونید انتقادات لیگ رو عنوان کرده و روش بحث کنید .
سعی شود که انتقادات سازنده باشد نه چشم بسته و مخرب .
ممنونم .

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

بنده با اجازه ی بزرگتر ها بحث رو باز میکنم .
نظر شما دوستان در باره ی اینکه ""چرا لیگ ما بعد از چند سال حرفه ای شدن یک تقویم نداره ؟"" چیه؟
چرا نباید هیچ تیمی از سه بازی آینده ی خودش خبر نداشته باشه ؟
چرا نمیتونیم روز های فیفا رو شناسایی کنیم و لیگ رو طبق اون روز ها تنظیم کنیم ؟
منتظر جواباتون هستم .
--------------------------------------
[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید] قدیمیترین سایت هواداران اینتر در ایران

بحث جالبيه اما نبايد توقع داشته باشيم كه مثل اروپا داراي يك تقويم ثابت باشيم

دلايلي كه من واسه اين حرفم داره اينهاست:

همان طور كه مي دونيد اغلب تعطيلي هاي ما بستگي به تقويم قمري داره و چون هر سال روزها عقب و جلو مي شه نميشه يك تقويم ثابت رو تنظيم كرد.
از طرف ديگه هنوز تقويم ليگ قهرمانان آسيا هم مشكل داره و هر سال يك سيستم جديد از خودشون در مي كنند :nishkhand: يه سال از ه كشور 1 تيم بعدآ شد 2 تا الان هم كه شده از بعضي از كشورها 4 تا و تعداد بازيها بيشتر شده و همين باعث مي شه كه توي تاريخ ها تداخل ايجاد بشه .اما با اين همه مي شه يك تقويم ساليانه تنظيم كرد يعني اينكه اول هر فصل فوتبال كه مناسبت ها و تعطيلي هاي پيش رو و بازيهاي ملي و آسيايي مشخص هستند مي شه ليگ رو برگزار كرد و يك تقويم مدون تنظيم كرد :fek konam:

حرفهای soccer درسته و من یک لیستی از علتهای عقب افتادن بازیهای لیگ برتر در ایران رو اینجا ذکر می کنم که توی اغلب کشورهای اروپایی نیست.


1_ مشکلات سخت افزاری مثل زمین چمن مناسب و به تعداد تیم ها .یعنی اینکه استقلال و پرسپولیس در یک زمین بازی می کنند و همین طور فولاد و استقلال اهواز همچنین ذوب آهن اصفهان و سپاهان اصفهان و سالهای گذشته مقاومت سپاسی و برق شیراز .
خب این همزمانی بازیها و نبود زمین چمن کافی باعث میشه فاصله بین بازیهای زیاد بشه و از طرفی کیفیت چمن ها هم کم بشه.


2_ معلوم نبودن برخی از مراسم و تعطیلی ها: ما حتی تا یک روز قبل از عید فطر نمی دونیم که فردا عید هست یا نه و این اتفاق ممکنه در طول سال برای مثال فوت کردن یک شخصیت بزرگ و اعلام عزای عمومی و لغو بازیها و یا دیگر اتفاقات مشابه باعث عقب افتادن بازیها بشه

3_عدم کیفیت زمینها و مقاومت چمن ها در برابر بارندگی های شدید: همون طور که می دونید بیشتر بازیهای ما در فصل سرد و بارندگی سال برگزار میشه و به علت بارندگی خیلی از بازیها لغو میشه (برای مثال لغو چند بازی پیاپی ملوان به علت برف سنگین در چند سال پیش)


4_عدم اعتبار در بازیهای ملی و عقب و جلو شدن بازیهای دوستانه: توی این سالها کم نداشتیم بازیهایی که به صورت دوستانه قرار بر انجام شدن بوده و سازمان لیگ برای مثال 4 روز بعد از بازی دوستانه بازیهای لیگ رو می خواد برگزار کنه ولی ناگهان بازی دوستانه لغو میشه و به هفته های بعدی موکول میشه و این باعث میشه که سازمان لیگ زمان رو از دست بده و تعطیلی بیهوده رو در لیگ قرار بده


اینا دلایلی بود که به فکر من می رسید و فکر می کنم هیچ جای دنیا که ادعای لیگ حرفه ای می کنند این مشکلات نباشه و تا حل نشن همین هست binam

یکی دیگه هم از معضلات لیگ برتر و یا به بیانی بهتر فوتبال ما اینه که سطح سواد فوتبالیستهای ما خیلی بالا نیست.

[برای مشاهده لینک ها شما باید عضو سایت باشید برای عضویت در سایت بر روی اینجا کلیک بکنید]

وقتی فلان فوتبالیست که حتی مدرک دیپلم هم ندارد و شاید هم تا "سیکل" بیشتر سواد نداشته باشد،سالی 300 میلیون تومان قرارداد می بندد ، باید هم دنبال علم نباشد و از بین گزینه علم بهتر است یا ثروت، با جدیت تمام دومی را برگزیند.
طبق آمار ارایه شده نزدیک به 64 درصد فوتبالیستهای لیگ برترفوتبال ایران زیر دیپلم هستند. همچنین حدود 58 درصد از مربیان نیز حتی دیپلم ندارند.
بر اساس اعلام رییس کمیته فرهنگی سازمان لیگ برتر فوتبال تنها یک درصد فوتبالیستهای ایرانی تحصیلکرده هستند که البته آماری تاسف بار و نگران کننده به حساب می آید.
در سالهای گذشته آدم های تحصیلکرده زیادی در فوتبال ایران بودند.
به عنوان مثال در تیمی چون پرسپولیس که در حال حاضر با بحران فوتبالیست تحصیلکرده روبروست! در سالهای گذشته بازیکنانی مثل هادی طاووسی،رضا وطن خواه،جعفر کاشانی،مسیح مسیح نیا،جواد الله وردی،ابراهیم آشتیانی،فریدون معینی،اصغر ادیبی،همایون بهزادی،حسین کلانی،صفر ایرانپاک،محمود خوردبین،محمد مایلی کهن،محمد دادکان،بیژن ذوالفقارنسب،زادمهرو...بودن� �.
در مثالی دیگر باید به تیم شاهین اشاره کرد. در این تیم نیز فرهیختگانی حاضر بودند که از لحاظ مدرک تحصیلی در گروه انسان های درجه یک جامعه قرار می گرفتند.
افرادی مانند دکتر برومند،مرحوم امیر عراقی و ... اما در نسل فوتبالیستهای امروز متاسفانه اثری از آن گذشته درخشان نیست و همانگونه که ذکر آن رفت 64 درصد فوتبالیستها زیر دیپلم هستند.
البته در این میان هستند اندک فوتبالیستهایی که تحصیلات عالیه دارند. فرید عابدی،صمد زارع،مهدی کریمیان،پژمان جمشیدی،یحیی گل محمدی و البته علی دایی،افشین و امیر حسین پیروانی و... در دسته باسوادها و تحصیلکرده ها محسوب می شوند.
آری این است حکایت بهتر بودن علم یا ثروت در جامعه فوتبالی ایران.
حال به نظر شما علم بهتراست یا ثروت....؟!