بیوگرافی بازیکنان و مربیان تیم ملی آرژانتین

[Fc Bayern München]

به نام خدا


در این بخش بیوگرافی بازیکنان و مربیان آرژانتینی از ابتدا تا حال قرار خواهد گرفت.
با مجوز از feri71
امیدوارم ما را در این تاپیک یاری فرمایید.
:baroon:

[Fc Bayern München]

بیوگرافی دی ماریا



آنخل دی ماریا (به اسپانیایی: Ángel di María) بازیکن آرژانتینی است .


او متولد ۱۴ فوریه ۱۹۸۸ در آرژانتین است و به عنوان بازیکن تا کنون در تیمهای روزاریو سنترال، بنفیکا، رئال مادرید، بازی کرده است


او ۱۴ بازی ملی هم برای تیم ملی فوتبال آرژانتین انجام داده است.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

بیوگرافی کامبیاسو


استبان کامبیاسو(به انگلیسی: Esteban Cambiasso) زادهٔ ۱۸ اوت ۱۹۸۰در آرژانتین است و تاکنون در تیمهای ایندیپندنته، ریورپلاته، رئال مادرید، اینتر میلان بازی کرده است و ۴۴ بازی ملی هم برای تیم ملی فوتبال آرژانتین انجام داده است.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

بیوگرافی هیگوآین


گنزالو جراردو ایگوآین (به اسپانیایی: Gonzalo Gerardo Higuaín ) (زاده ۱۰ دسامبر ۱۹۸۷) فوتبالیست آرژانتینی است. او عضو تیم ملی فوتبال آرژانتین و تیم باشگاهی رئال مادرید است.

ایگواین در جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ برای تیم ملی آرژانتین به میدان رفت و با زدن ۳ گل به تیم ملی کره جنوبی سومین بازیکن تاریخ فوتبال این کشور شد که در جام جهانی هت-تریک کرده‌اند.

‏گنزالو ایگواین در سال ۲۰۰۴ وارد دنیای فوتبال حرفه‌ای شد و به عضویت تیم ریور پلاته درآمد. وی در این تیم حضورقابل توجهی داشت و توانست در ۳۲ بازی برای این تیم پانزده گل به ثمر برساند. وی به دلیل مشکلاتی که با سرمربی وقت ریور پلاته، دانیل پاسارلا، داشت از این تیم جدا شد و در هشتم اکتبر ۲۰۰۶ به تیم بوکا جونیورز آرژانتین پیوست اما قبل از شروع لیگ آرژانتین، باشگاه رئال مادرید با پرداخت ۱۳ میلیون یورو ایگواین را به خدمت خود درآورد.


وی در فصل‌های ۲۰۰۶-۲۰۰۷ در مقابل رئال زاراگوزا بازی خیره‌کننده‌ای را به نمایش گذاشت و با گلی که به ثمر رساند رئال را پیروز میدان کرد. او همچنین در بازی رئال مقابل اتلتیکو مادرید خوب ظاهر شد و شصت و دو دقیقه برای رئال بازی کرد. او در بازی رئال برابر اسپانیول توانست بهترین بازیکن بازی لقب گیرد. همچنین وی در بازی تیمش مقابل بارسلونا در هفته سی ام لالیگا به میدان رفت.

ایگواین در بازی تیمش مقابل اوساسونا با پاس گلی که از روی ضربه ایستگاهی برای روبن ارسال کرد، را برنده بازی کرد. در همین سال هیگواین در بازی تیمش برابر بارسلونا به میدان رفت و پس ورود او رئال موفق شد بارسلونا را چهار بر یک شکست دهد.

او در این فصل به یک قهرمان در رئال مادرید تبدیل شد.او با ورود به بازی باعث پیروزی رئال برابر والنسیا شد.او در این فصل توانست ۲۲ گل برای رئال به ثمر برساند. در تابستان همین سال یوونتوس ایتالیا پیشنهادی ۲۵ میلیون یورویی برای خرید هیگواین به رئال داد که رئال نپذیرفت.
او در این فصل در لیگ قهرمانان در پبروزی ۲-۵ رئال در برابر زوریخ با پاس گلی که به رائول داد سهیم شد.این فصل را می‌توان بهترین فصل هیگواین تا به حال برشمرد.در بازی مقابل رئال وایادولید پاس گل داد، در مقابل ختافه دو گل به ثمر رساند.او در کل در این فصل ۲۹ گل به ثمر رساند و ۶ پاس گل داد.


او در کل در 18 بازی برای تیم ملی آرژانتین به میدان رفته است و 9 گل نیز به ثمر رساند. او در جریان جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ در پیروزی ۱-۴ آرژانتین در برابر کره جنوبی با سه گلی که زد نقش موثری داشت.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

بیوگرافی باتیستوتا



گابریل عمر باتیستوتا (به اسپانیایی: Gabriel Omar Batistuta) در یکم فوریه سال ۱۹۶۹ میلادی در شهر رکونکویستا در کشور آرژانتین به دنیا آمد.

فوتبال حرفه‌ایش را از تیم نیولز اولد بویز در سال ۱۹۸۸ شروع کرد.

بعد از آن به تیم های بوکاجونیورز و ریورپلاته پیوست.

در سال ۱۹۹۱ به تیم فیورنتینا رفت و ۹ سال در آنجا بازی کرد.

از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۳ در آ. اس. رم توپ زد.

سرانجام در پایان دوران بازیگری خود در فوتبال به تیم العربی قطر پیوست.


وی یکی از گلزن ترین بازیکنان دوران خودش بود و در ۴۱۴ بازی در تیم های مختلف انجام داد ۲۴۶ گل به ثمر رسانده است.

لقب او در زمان اوج شهرتش باتی‌گل به معنای باتیستوتای گل زن بود.

وی در زمانی که در آث رم بازی میکرد، با پیراهن این تیم گلی زیبا به تیم سابق خود یعنی فیورنتینا زد، و بعد از آن گریه کرد . به گفته ی خود باتیستوتا، هواداران این تیم بعد از ترک باشگاه مجسمه ی او را که در شهر قرار داشت را شکستند . ولی عده ای از آنها که همچنان به او علاقه مند بودند خرده های مجسمه را به عنوان یادگاری از وی با خود به خانه هایشان بردند .


همچنین وی ۷۸ بازی و ۵۶ گل ملی درکارنامه دارد.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

بیوگرافی کارلوس ته وز



کارلوس آلبرتو تِوِس (به اسپانیایی: Carlos Alberto Tévez) (زادهٔ ۵ فوریه ۱۹۸۴) فوتبالیست اهل آرژانتین است که هم‌اکنون (۲۰۱۰) در پست مهاجم برای تیم انگلیسی منچستر سیتی بازی می‌کند. دیگو مارادونا وی را «پیامبر آرژانتینی قرن بیست‌ویکم» لقب داده‌است.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

بیوگرافی خاویر زانتی



خاویر آدلمار زانتی(به انگلیسی: Javier Zanetti) در حال حاضر مدافع و هافبک تیم اینتر میلان ایتالیا می‌باشد.


وی در سال ۱۹۹۵ به این تیم ایتالیایی پیوست و از سال ۱۹۹۹ بازوبند کاپیتانی این تیم سرشناس را بر بازو می‌بندد. زانتی همچنین با ۱۴۰ بازی ملی رکورد دار بازی ملی در تاریخ کشور آرژانتین محسوب می‌شود و کاپیتان تاریخ آرژانتین به حساب می‌آید.


در اینتر به زانتی لقب تراکتور داده اند . این لقب به واسطه قدرت بدنی، جسارت و استقامت کاپیتان زانتی به وی داده شده است. پست تخصصی زانتی دفاع و هافبک راست است ولی بخاطر توانایی‌های بالای او مربیان در بسیاری از پست‌های گوناگون از او استفاده می‌کنند.

زانتی چندی پیش هفتصدمین بازی خود را با پیراهن اینتر انجام داد . وی پس از جوزپه برگومی بیشترین بازی را در تاریخ باشگاه اینتر با پیراهن این تیم انجام داده است. با توجه به آمادگی بالای زانتی احتمالا وی با شکستن رکورد جوزپه برگومی لقب اولین بازیکن تاریخ اینتر را به خود اختصاص دهد.


یکی از دلایل شهرت زانتی اقدامات خیر خواهانه این بازیکن و همسرش می‌باشد . خاویر و همسرش مسئولیت چندین مرکز نگهداری از کودکان بی سرپرست را بر عهده دارند. همچنین خاویر مدرسه فوتبال ویژه‌ای برای کودکان بی سرپرست در کشور آرژانتین دایر کرده است.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

بیوگرافی ورون



خوان سباستین ورون (به انگلیسی: juan sebastian veron)بازیکن آرژانتینی است .

او متولد ۹ مارس ۱۹۷۵ در آرژانتین است و به عنوان بازیکن تا کنون در تیمهای آرژانتینی استودیانتس و بوکا جونیورز و سمپدوریا و پارما ولاتزیو واینتر میلان در ایتالیا بازی کرده‌است هم چنین او در تیم‌های انگلیسی چلسی و منچستر یونایتد هم بازی کرده‌است.


همچنین او ۷۳ بازی ملی هم برای تیم ملی فوتبال آرژانتین انجام داده است.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

بیوگرفی دیگو مارادونا



دیگو آرماندو مارادونا (متولد ۳۰ اکتبر ۱۹۶۰ در ویلا فیوریتو، امروزه پاتریدو در ایالت بوینس‌آیرس)، فوتبالیست آرژانتینی است.


مارادونا هنگامی که کودکی هشت ساله بود با انجام حرکات نمایشی با توپ فوتبال در اماکن عمومی سعی می‌کرد بخشی از خرج خانواده فقیرش را تامین کند. مارادونا در دوران جوانی درخشش خود را با تیم بوکاجونیورز آرژانتین آغاز کرد و پس از آن به بارسلونای اسپانیا رفت. و با این تیم به مقام قهرمانی جام حذفی اسپانیا رسید. در جام جهانی ۱۹۸۲ علی رقم انجام بازیهای دیدنی به دلیل یک حرکت غیر ورزشی در دیدار برابر برزیل در دور دوم از زمین اخراج شد و بدون مارادونا آرژانتین از جام جهانی خداحافظی کرد. چهار سال بعد در جام جهانی ۱۹۸۶ در مکزیک مارادونا فوتبال زیبای خود را به نمایش گذاشت. در اوج حساسیت‌های این جام دو تیم آرژانتین و انگلستان در مرحله یک چهارم نهایی در برابر هم قرار گرفتند. جنگ جزایر فالکلند در میدان ورزشی به منصه ظهور رسید. مارادونا با به ثمر رساندن دو گل تاریخی موجب پیروزی آرژانتین شد. نخستین گل مسابقه را مارادونا در ابتدای نیمه دوم با دست به ثمر رساند و چند دقیقه بعد در حالی که در میانه‌های میدان صاحب توپ شده بود با دریبل زدن هفت بازیکن انگلیسی توپ را وارد دروازه پیتر شیلتون (دروازه بان انگلستان) نمود.

هنرنمایی خارق العاده مارادونا آرژانتین را به قهرمانی جهان در سال ۱۹۸۶ می‌رساند. مارادونا همچنین توانست باشگاه ناپل ایتالیا را دوبار در سالهای ۱۹۸۷ و ۱۹۸۹ به مقام قهرمانی لیگ ایتالیا برساند.و در سال ۱۹۹۰ نیز به همراه این تیم جام یوفا را فتح نمود. در جام جهانی ۱۹۹۰ که به میزبانی ایتالیا برگزار می‌شد تیم آرژانتین توانست به کمک مارادونا ایتالیای میزبان را در مرحله نیمه نهایی در ورزشگاه شهر ناپل شکست دهد.

پس از جام جهانی درگیری مارادونا با سران باشگاه ناپل که با سازمان مافیای حاکم براین شهر نیز چندان غریبه نبودند آغاز شد. ناگهان در پایان یک مسابقه لیگ ایتالیا اعلام شد آثار استفاده از کوکائین در بدن مارادونا یافت شده‌است. فیفا او را ۱۵ ماه از شرکت در رقابت‌های فوتبال محروم کرد. ولی مارادونا دردسرهای بیشتری را نیز برای خود خرید. در شهر ناپل شایع شد که پلیس این شهر متن ضبط شده ماکلمات تلفنی مارادونا و یکی از مقامات مافیارا در اختیار دارد که ثابت می‌کند او در یک شبکه گسترده خلافکاری و توزیع مواد مخدر دست داشته‌است. مارادونا که ظاهرا به بوئنوس آیرس پناه برده بود در خانه خود مورد هجوم پلیس آرژانتین واقع می‌شود و باز اعلام می‌شود در خانه اش مقادیر زیادی مواد مخدر کشف شده‌است. مارادونا دیگر نمی‌توانست به ناپل بازگردد. او پس از پایان دوره محرومیتش مدتی را در باشگاه سویل اسپانیا گذراند و سپس به نیوولز در آرژانتین رفت . زمانی که قصد خداحافظی از فوتبال را داشت به سفارش آلفیوباسیله(سرمربی تیم ملی آرژانتین در جام جهانی ۱۹۹۴) در آستانه جام جهانی ۱۹۹۴ باردیگر پیراهن تیم ملی را به تن کرد تا به تیم بحران زده آرژانتین روحیه بدهد. با شروع مسابقات جام جهانی ۱۹۹۴ تماشاگران بار دیگر توانایی‌های مارادونا را به چشم دیدند و آن را تحسین نمودند. هنگامی که در بازی برابر یونان گلی زیبا را برای تیمش به ثمر رساند کمتر کسی تصورمی نمود که این تیم شکست پذیر باشد ولی در پایان بازی آرژانتین و نیجریه (که مارادونا به عنوان بهترین بازیکن زمین شناخته شده بود) آزمایش دوپینگ مارادونا مثبت از آب درآمد. فیفا در همان روز مارادونا را دوسال از شرکت در مسابقات فوتبال محروم کرد. آرژانتین پس از از دست دادن کاپیتانش چیزی برای گفتن نداشت و در دور یک هشتم نهایی توسط رومانی از گردونه رقابت‌ها خذف شد . بسیاری از افراد بر این باورند که در محرومیت مارادونا در جام جهانی 1994 آمریکا هاوالانژ رییس برزیلی وقت فیفا نقش مهمی را بازی کرده بود. در زمان ریاست وی بر فیفا، برزیل هیچگاه به قهرمانی جهان دست نیافته بود و جام جهانی 94 آمریکا آخرین جام جهانی بود که هاوالانژ بر صندلی ریاست فیفا بود. تا قبل از جام کارشناسان تقریبا هیچ امیدی برای قهرمانی آرژانتین متصور نبودند، اما با ورود ناگهانی مارادونا، آرژانتین به تیمی قدرتمند بدل گشت و شاید تنها تیمی بود که میتوانست به قهرمانی دست یابد. بسیاری بر این باورند که با محرومیت مارادنا راه برای قهرمانی برزیل پس از 24 سال هموار گشت. مارادونا بعدا مدعی شد که دارویی که او را به آن جهت از مسابقات محروم کرده بودند با هماهنگی فیفا و جهت کاهش وزن از آن استفاده کرده بوده است. این ادعا هیچگاه از جانب فیفا پاسخی دریافت نکرد و شاید به همین دلیل عده بسیار زیادی هنوز بر این باورند که در محرومیت مارادونا دستهایی سیاسی نقش بازی کرده است.

در سال 2002 مارادونا در رای گیری اینترنتی فیفا جهت انتخاب بهترین بازیکن فوتبال قرن بیستم رای اول را بدست آورد و بعنوان بهترین بازیکن قرن بیستم توسط طرفداران فوتبال جهان شناخته شد. در همین سال گل دوم وی به انگلستان در جام جهانی 1986 بعنوان برترین گل قرن معرفی شد.

در سال ۲۰۰۵، مارادونا مدتی به عنوان مجری تلویزیونی در برنامه شماره های 10 به کار مشغول شد.

در نوامبر 2008 وی بعنوان سرمربی تیم ملی آرژانتین منصوب شد. در جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی وی هدایت تیم ملی آرژانتین را بعده داشت. تیم آرژانتین در این جام کلکسیونی از بهترینهای جهان را در اختیار داشت و به اعتقاد بسیاری از منتقدین اتخاذ تاکتیکهای غلط از سوی مارادونا باعث شد تا این تیم نتواند جام را فتح کند. آرژانتین در مرحله مقدماتی جام جهانی 2010 با قدرت تمام تیمهای نیجریه(1-0)، کره جنوبی (4-1) و یونان (2-0) را شکست داد و با امتیازات کامل راهی مرحله یک هشتم نهایی شد. در این مرحله نیز مکزیک را با نتیجه 3 بر 1 شکست داد اما در مرحله یک چهارم نهایی در برابر آلمان شکست تحقیر آمیز 4 بر 0 را متحمل شد و از گردونه رقابتها خارج شد و رویای مارادونا برای دستیابی به قهرمانی جهان در کسوت مربی بر باد رفت. هرچند در بازگشت به آرژانتین وی با استقبال بسیار گسترده هواداران آرژانتینی مواجه شد اما پس از جام جهانی با وجود تمام حمایتهای مردمی وی از سرمربیگری آرژانتین کنار گذاشته شد.

در مارس 2010 مجله تایم فهرست 10 بازیکن تاثیرگذار تمام ادوار جام جهانی را منتشر کرد که در این فهرست رتبه نخست از آن مارادونا بود.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

بیوگرافی ماکسی رودریگز



ماکسیمیلیانو روبن «ماکسی» رودریگز (به اسپانیایی: Maximiliano Rubén "Maxi" Rodríguez) (زادهٔ ۲ ژانویه ۱۹۸۱ در روساریو، سانتا فه) فوتبالیست اهل آرژانتین است که هم‌اکنون (۲۰۱۰) برای تیم انگلیسی لیورپول و تیم ملی آرژانتین بازی می‌کند.

رودریگز در سال ۲۰۰۱ به همراه تیم ملی جوانان آرژانتین قهرمان جام جهانی فوتبال جوانان شد. گل رودریگز در ترکیب تیم ملی آرژانتین به مکزیک در یک‌هشتم‌نهایی جام جهانی ۲۰۰۶ یکی از زیباترین گل‌های آن بازی‌ها بود. او همچنین از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ کاپیتان تیم اتلتیکو مادرید بود.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

بیوگرافی خاویر ماسکرانو



خاویر ماسکرانو فوتبالیست اهل کشورآرژانتین است. وی در تیم باشگاهی بارسلونا در لیگا بی بی وی ای بازی می‌کند. او تا کنون برای تیمهای ریور پلاته، کورینتیانس، وستهام و لیورپول به میدان رفته‌است.

همچنین او برای تیم ملی کشورش ۶۸ بازی انجام داده و دوگل هم به ثمر رسانده. او در رقابتهای جام جهانی ۲۰۱۰ حضور داشت و کاپیتان تیم ملی کشورش بود.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

بیوگرافی گاگو



فرناندو روبن گاگو، (متولد ۱۰ آوریل سال ۱۹۸۶، شهر بوینس آیرس در کشور آرژانتین) فوتبالیست آرژانتینی است. او عضو تیم ملی فوتبال آرژانتین و باشگاه رئال مادرید می باشد.
در ۱۵ نوامبر سال ۲۰۰۶، مدیر عامل وقت باشگاه رئال مادرید، برای تاکید به سیاست خود(خرید بازیکنان جوان و آینده دار، بجای خرید بازیکنان بزرگ)، بمانند گونزالو هیگواین، تلاش خود را برای به خدمت گرفتن گاگو آغاز کرد. بنابر گزارش ها، نام تیم میلان هم برای خرید گاگو ذکر شده بود که مسئولین این تیم ایتالیایی اعلام کردند که " گاگو و هیگواین فقط میخواهند به رئال مادرید بیوندند نه تیم دیگری".

به هر حال سرانجام در تاریخ ۱۹ دسامبر سال ۲۰۰۶، قرار دادی به ارزش بیش از ۲۰ میلیون دلار به امضا رسید و گاگو به رئال مادرید پیوست. گاگویی که با توجه به شیوه بازیش، یادآور اسطوره آرژانتینی باشگاه رئال، یعنی فرناندو ردوندو شده بود و هواداران امید دیدن ردوندویی جدید را داشتند.




فرناندو اولین بازی خود را برای رئال مادرید، در ۷ ژانویه سال ۲۰۰۷ انجام داد که در آن بازی، رئال با ۲ گل به برتری رسید تا گاگو، یک شروع خوب را تجربه کرده باشد. اما به علت ضعف دفاعی تیم رئال در آن سال، گاگو نتوانست قابلیت‌ها و توانایی هایی خود را نشان دهد هرچند پاس گل دقایق پایانی وی به روبرتو کارلوس یکی از دلایل اصلی قهرمانی رئال مادرید در لیگ آن سال بود. گاگو قبل از شروع لیگ ۰۸-۲۰۰۷ شماره پیراهن خود را از ۱۶ به ۸ تغییر داد. وی در این سال توانست توانایی‌های واقعی خود را نشان دهد و بازی هایی بسیار خوبی برای رئال مادرید انجام داد و جای محمد دیارا را در ترکیب اصلی تیم گرفت و یکی از ارکان اصلی قهرمانی مجدد رئال در لیگ بود.

در فصل بعد(۰۹-۲۰۰۸)، گاگو مصدوم بود و تنها ۲ بازی انجام داد تا هفته ۱۱هم و بازی برابر تیم اتلیتیک بیلبائو که تیم رئال آن بازی را ۳-۲ به نفع خود به پایان برد. در آن بازی، گاگو به همراه وسلی اسنایدر، بازی عالی انجام دادند و مورد تحسین قرار گرفتند. در این سال همچنین گاگو موفق شد که از روی ارسال گوتی، اولین گل خود را برای تیم رئال مادرید به ثمر برساند هر چند که رئال آن بازی را با نتیجه ۴-۳ به تیم سویا واگذار کرد.

در پایان آن فصل نیز، با توجه به رفتن فابیو کاناوارو از رئال مادرید، شماره محبوب گاگو در تیم آزاد شد و وی شماره ۸ خود را به بازیکن تازه وارد تیم، یعنی کاکا داد و خود شما ۵ محبوبش را به تن کرد. یعنی همان شماره ای که در تیم ملی میپوشد. در فصل (۱۰-۲۰۰۹) هم با ورود ژابی آلونسو به تیم، گاگو فرصت کمتری برای بازی کردن پیدا کرد و در نزدیکی پیوستن به تیم منچستر سیتی بود که این اتفاق صورت نگرفت و وی در رئال باقی ماند.

در فصل جدید و با آمدن خوزه مورینیو به تیم رئال مادرید، گاگو امیدوار است که بتواند بهترین فصل خود را تجربه کند.


گاگو به همراه سرخیو آگرو و لیونل مسی، عضو تیم ملی آرژانتین در جام جهانی نوجوانان در سال ۲۰۰۵ بود که در آن رقابت ها، تیم آرژانتین قهرمان جهان شد و این ۳ بازیکن، پدیده‌های آن مسابقات بودند که اکنون هر ۳ در باشگاه‌های بزرگ اروپایی توپ میزنند.

با وجود این قهرمانی، گاگو به تیم ملی کشورش برای بازی‌های جام جهانی ۲۰۰۶ در کشور آلمان دعوت نشد. وی برای اولین بار برای بازی‌های جام ملتهای آمریکا به تیم ملی کشورش فراخوانده شد و عضو تیم ملی کشورش شد.

همچنین بخاطر بازیهای کمش در تیم رئال مادرید در فصل ۱۰-۲۰۰۹، گاگو شانس حضور در جام جهانی ۲۰۱۰ در کشور آفریقای جنوبی را نیز از دست داد تا نتواند حضور در جام جهانی را تجربه کند.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

بیوگرافی مارتین پالرمو



مارتین پالرمو (به اسپانیایی: Martín Palermo) (زادهٔ ۷ نوامبر ۱۹۷۳ در لا پلاتا) فوتبالیست اهل آرژانتین است که هم‌اکنون (۲۰۱۰) برای تیم آرژانتینی بوکا جونیورز و تیم ملی آرژانتین بازی می‌کند.

پالرمو که به لوکو (دیوانه) و تیتان معروف است، در استودیانتس، ویارئال، رئال بتیس و آلاوس هم بازی کرده‌است.

پالرمو در سال ۱۹۹۸ فوتبالیست سال آمریکای جنوبی شد و تاکنون در دسته برتر فوتبال آرژانتین ۲۱۳ گل زده‌است که او را هشتمین گلزن برتر تاریخ این لیگ می‌سازد.

پالرمو با از دست دادن ۳ پنالتی در بازی تیم ملی آرژانتین مقابل کلمبیا در کوپا آمریکا ۱۹۹۹ نام خود را در کتاب رکوردهای گینس ثبت کرده‌است. در آن بازی که ۰-۳ به سود کلمبیا به پایان رسید، پنالتی اول پالرمو به دیرک دروازه برخورد کرد، پنالتی دوم به اوت رفت و پنالتی سوم را دروازه‌بان گرفت. پس از آن بازی به‌نظر می‌رسید دوران بازی ملی به پایان رسیده، ولی در سال ۲۰۱۰ پس از ۱۰ سال دیگو مارادونا در بازی‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ او را به تیم ملی دعوت کرد. مارادونا گل دقیقه ۹۳ پالرمو به پرو در این مسابقات را که به پیروزی ۱-۲ آرژانتین منجر شد، «معجزه دیگری از سنت پالرمو» توصیف کرد. او در جام جهانی ۲۰۱۰ نیز در ترکیب تیم ملی قرار گرفت و در اولین حضور خود در جام جهانی و در اولین بازی خود با به ثمر ساندن یک گل در بازی با یونان در دقیقه ۸۹ در حالی‌که به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شده بود، مسن‌ترین آرژانتینی شد که در جام جهانی گلزنی کرده‌است. موقعیتی که پیش از آن در اختیار مارادونا سرمربی تیم بود.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

بیوگرافی بوردیسو



نیکولاس بوردیسو(به انگلیسی: Nicolás Burdisso) زادهٔ ۱۲ آپریل ۱۹۸۱در آرژانتین است و تاکنون در تیمهای بوکا جونیورز، اینتر میلان، رم بازی کرده است و ۳۵ بازی ملی هم برای تیم ملی فوتبال آرژانتین انجام داده است.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

بیوگرافی دیگو میلیتو



دیِگو آلبرتو میلیتو (به اسپانیایی: Diego Alberto Milito) (زادهٔ ۱۲ ژوئن ۱۹۷۹) فوتبالیست اهل آرژانتین است که هم‌اکنون (۲۰۱۱) برای تیم ایتالیایی اینتر میلان و تیم ملی آرژانتین بازی می‌کند.

دیگو آلبرتو میلیتو (متولد ۱۲ ژوئن ۱۹۷۹) مهاجم تیم ملی آرژانتین بهترین گلزن اینتر در فصل رویایی بود. مهاجم نوک کلاسیک صاحب سبک که آمار خیره کننده بیش از ۱ گل در دو بازی را در ۱۰ سال دوران بازیش به‌جا گذاشته‌است. میلیتو بخاطر شباهتش با انزو فرانچسکولی مهاجم افسانه‌ای اروگوئه از سوی آرگاتینو آردی تهیه کننده معروف ایتالیایی لقب شاهزاده را دریافت کرد. شاهزاده‌ای که جایگزین امپراطور آدریانو شد.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

بیوگرافی مسی



لیونل آندرس "لئو" مسی (به اسپانیایی: Lionel Andrés Messi) (متولد ۲۴ ژوئن ۱۹۸۷ در روزاریو) فوتبالیست عضو بارسلونای اسپانیا و تیم ملی آرژانتین است که در پست مهاجم و بال‌ بازی می‌کند. از او می‌توان به‌عنوان بهترین بازیکن نسل خود نام برد.مسی چندین بار توانسته‌است عنوان یکی از برترین‌های جایزه توپ طلای اروپا٬ عنوان بازیکن سال فوتبال جهان و هم‌چنین بهترین بازیکن زیر ۲۱ سال جهان را در سال ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰کسب کند. شیوهٔ بازی و توانایی هایش باعث شده است که وی با دیگو مارادونا مقایسه شود، این درحالی است که خود مارادونا مسی را "جانشین" خود می داند.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[saeid_8992]

مردان رودخانه نقره اى
داستان ريورپلاته

قرار نبود در آن عصر ماه مى سال ۱۹۰۱ كنار ايستگاه راه آهن فروكاريل اوستا، اتفاق خاصى رخ دهد. مردمى كه بى خيال و سرخوش هراز گاهى از فروشگاه ها و مغازه هاى قديمى بوينس آيرس به بيرون سرك مى كشيدند تا شاهد يك نمايش انگليسى باشند، اين موضوع را ثابت مى كردند. به هر حال اتفاق جديد،دردى از دردهاى اين جوانان بيكار و آن خانواد هاى فقير دوا نكرد. باشگاه ريورپلاته از همان ابتداى تأسيس متعلق به طبقه اشراف بود.
به طور دقيق اين تيم در روز ۲۵ مى ۱۹۰۱ توسط انريكه سالوا رزا، انريكه بالزا، لئوپولدو بالد، خوزه توت، ليويو راتو، خوآن بونينو، آلبلادو سبالوس و لوييز خوآريكو تأسيس شد. آنها ابتدا ۲ تيم كاملاً متفاوت را تشكيل دادند اما در ادامه «ليوريوراتو» رييس جمع، رؤياى ساخت يك تيم بزرگ را عملى و ريورپلاته را به دنياى فوتبال معرفى كرد. او «لئوپوليدو بارد» را به عنوان اولين رييس باشگاه برگزيد. داستان انتخاب نام باشگاه حكايت خاص خود را داشت. «ريورپلاته» در زبان انگليسى به معناى «رودخانه نقره اى» است كه شايد با الهام از فضاى سبز منطقه و رودخانه هميشه جارى پايتخت آرژانتين برگزيده شد.
تيم تازه تأسيس درگيرودار اين مسايل فلسفى، از هدف خود دور شده بود و تا روز ۳۰ آوريل ۱۹۰۵ هيچ مسابقه رسمى انجام نداد. در آن تاريخ آنها كار خود را با حضور در رقابت هاى دسته سوم آغاز كردند. ريور پلاته در اولين بازى رسمى ۳ بر ۲ مغلوب شد. روز ۷ مى همان سال، قرمز و سفيدهاى رودخانه نقره اى۴، بر ۳ اولين برترى تاريخ باشگاه را جشن گرفتند.


شروع افسانه ريورپلاته
حتى ثانيه هاى واپسين روزهاى سال ۱۹۰۸ به كام هواداران بود. ريورپلاته با نتيجه ۷ بر صفر ريسينگ كلاب را مغلوب و از دسته دوم به سطح اول فوتبال آرژانتين صعود كرد. تركيب جادويى موروتى، مسينا و پيليتانو چشم ساير رقبا را از تعجب گرد كرد.
اين تيم تازه صعود كرده روز ۲ مى ۱۹۰۹ ۵ بر صفر كوئيلمس را از پيش رو برداشت و براى اولين بار ليگ آماتور آرژانتين را فتح كر د. به طور كلى فوتبال آرژانتين تا دهه ۵۰ كاملاً غيرحرفه اى دنبال مى شد. ريورپلات اين فرصت را مغتنم شمرده وبا ارايه زيباترين بازى ها، قلب هواداران فوتبال را ربود. وقتى فدراسيون فوتبال دستور داد چمن و ظرفيت استاديوم ها افزايش يافته و استاندارد شود، ريور بزرگترين دردسر را متحمل شد.
آنها براى بهره گيرى از شور هواداران مجبور به ساخت استاديوم ۱۴ هزار نفرى (كه در آن زمان براى كشورى مثل آرژانتين ركورد بود) شد. مسؤولان باشگاه كه متعلق به طبقه مرفه بوينس آيرس باشكوه بودند، براى نشان دادن عظمت تيم بالادست هاى پايتخت با صرف هزينه اى گزاف ورزشگاه جديد را ساختند. يك نتيجه افراط در خرج كردن خوشى است و سر ديگر فقر. «ريور» هر ۲ را تجربه كرد. ابتدا با آن مراسم افتتاحيه حسرت برانگيز و سپس با ورشكستگى كامل!«كارلوس پيسله»از راه رسيد و با خريد ريور پلاته شبح ورشكستگى را از اطراف بوينس آيرس دور كرد. از آن پس به خاطر ولخرجى هاى اين رييس، باشگاه را «ميلياردرها» ناميدند. ريور در سال ،۱۹۳۲ ۱۰۵ هزار پزو خرج كرد و بهترين ستارگان فوتبال كشور را گرد هم آ ورد. از همان زمان هم در فوتبال، پول حلال مشكلات بود. تيم با بازيهاى جادويى «فريه را» كه ۴۳ گل به ثمر رساند (او با مبلغ ۳۵ هزار پزو راهى تيم شده بود) عنوان قهرمانى ليگ را به دست آورد.


اولين سوپر كلاسيكو
«ريور» و «بوكا» اولين صفحه داستان هزار و يك شب نفرت را نگاشتند. در يكى از روزهاى سال ،۱۹۳۳ ۲ رقيب، يكى بالباس هاى قرمز و سفيد سرمايه دارها و ديگرى با پيراهن زرد و مشكى سنتى كارگران و مهاجران، روياروى يكديگر قرار گرفتند. برخورد عقايد مختلف، عصر داغى را البته به كام ريورپلاته رقم زد. ريور اولين سوپر كلاسيكو را با نتيجه ۳ بر يك به سود خود خاتمه داد.
هنوز اندك زمانى تا فرا رسيدن روزهاى طلايى باقى مانده بود وباشگاه همچنان به ركورد خريدهاى خود افتخار مى كرد. در دهه ۴۰ اروپا تحت تأثير ديوانگى هاى هيتلر در آتش جنگ مى سوخت. اما در آتلانتيك، فريادروى سكوها زد ه مى شد. در فصل ۱۹۴۱-۱۹۴۰«ريور» با اختلاف ۴ امتياز نسبت به«سن لورنزو» مقام قهرمانى ليگ را به دست آورد. يك فصل بعد اين افتخار تكرار شد. عناوين قهرمانى و نايب قهرمانى،پى در پى از آن ريور پلاته مى شد. عصر طلايى امتداد داشت و ورود يك چهره افسانه اى نام باشگاه را فراتر از آرژانتين به گوش اروپاى جنگ زده رساند. او، «آلفردو دى استفانو» بود كه در سال ۱۹۴۷ به جمع سفيد و قرمزها پيوست و با ۲۷ گل زده عنوان قهرمانى ليگ را از آن تيم جديد خود كرد. درخشش ريورپلاته در دهه ۵۰ به افسانه رئال مادريد برنابئو در اروپا، طعنه مى زد. اين تيم از فصل ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۷ ، ۵ بار مقتدرانه بر بام فوتبال آرژانتين ايستاد. يك سال قبل از شروع اين قهرمانى هاى زنجيره اى يك اروگوئه اى به نام والتر گومز با مبلغ ۷۵۰ هزار پوند راهى باشگاه شد. براى تيم دى استفانو،آرژانتين و آمريكا ى جنوبى كوچك به نظر مى رسيد. قرمز و سفيدها راهى سفر اروپايى شدند و طى نمايش هاى خيره كننده، ۶ پيروزى، ۷ تساوى و يك باخت را رقم زده و سربلند به خانه بازگشتند. ريورپلاته در جريان اين سفر، ۴ بر ۳ منچسترسيتى را شكست داد و به عنوان اولين آرژانتينى پيروز در خانه يك تيم انگليسى معرفى شد. «ريور» دستاورد ديگرى نيز داشت: برترى ۴ بر ۳ مقابل رئال مادريد ؛ قهرمان افسانه اى ۵ دوره پياپى ليگ اروپا!
اين موفقيت ها بر تعداد هواداران قرمز و سفيدپوش ها افزود. به طور مثال طى يك آمارگيرى تعداد هواداران باشگاه، ۶۰ هزار تخمين زده شد. به هر حال تيم پرطرفدار پايتخت آرژانتين در سال هاى ،۱۹۵۵ ۱۹۵۶ و ۱۹۵۷ ، ۳ مقام قهرمانى ليگ را به چنگ آورد. پايان دهه طلايى باشگاه با ۲ اتفاق تلخ و شيرين به پايان رسيد.
از يك سو «عمر سيورى» بزرگ راهى باشگاه شد و از سوى ديگر «آنخل آمادئو لابورونا»روز ۱۲ اكتبر ۱۹۵۹ پس از انجام ۵۱۴ بازى و ۲۹۲ گل زده در سن ۴۱ سالگى از دنياى فوتبال خداحافظى كرد. مقام نايب قهرمانى فصل ۱۹۶۰ تنها دستاورد بزرگ تيم در دهه ۶۰ محسوب مى شد. پس از يك دوره طلايى، خزان از راه رسيده بود.


سقوط و در ادامه صعود
ارقام خريد باشگاه از هزار به ميليون ارتقا يافته بود ا ما طى كردن فاصله مقام دوم تا پله اول به اين سرعت انجام نشد. ريور در جام ليبرتادورس مى درخشيد اما از قهرمانى در ليگ خبرى نبود. وقتى آنها برپنارول (رقيب ديرينه تيم هاى آرژانتينى) غلبه كردند،خشم و كينه طرفداران بوكا، فوران كرد.در جريان يكى از بزرگترين تراژدى هاى تاريخ فوتبال آرژانتين، سوپر كلاسيكوى فصل بعد به صحنه درگيرى هواداران ۲ تيم تبديل شد۷۱. كشته و ۶۶ زخمى حاصل اغتشاش روى سكوها بود. ريور بى اعتنا به اين وقايع در حسرت كسب جام هاى بين المللى مى سوخت.


در پايان فصل ۱۹۶۸ عده اى از بزرگان تيم، خداحافظى كردند. پايان رومانتيك دهه ۶۰ با آغاز تراژيك دهه ۷۰ توأم شد. ريور تا سال ۱۹۷۵ در انتظار قهرمانى در ليگ ماند. با حضور يك ناجى؛ تحول، كار نشدنى تلقى نمى شد. آنخل لابرونا به قحطى ۱۸ ساله باشگاه پايان داده و قرمز و سفيدها را به مقام قهرمانى ليگ فصل ۱۹۷۵ رساند هرچند آنها در فينال جام ليبرتادورس مغلوب كروزيروى برزيل شدند.
تب جام جهانى سراسر آرژانتين را فرا گرفته بود. اين دما در سال ۱۹۷۸ به ۴۰ درجه رسيد. هيچكس از باشگاه سخن نمى گفت؛ ديكتاتور بزرگ تنها مى خواست جام د رخانه نگه داشته شود. اين اتفاق صورت گرفت و بيش از همه ريورپلات مسرور شد. فيلول، لوكه، پاسارلا، اورتيز و آلونسو اعضاى ريورپلات در تيم قهرمان جهان بودند. به هر حال قرمز و سفيدها اين بار در مرحله نيمه نهايى ليبرتادورس بر بوكاجونيورز غلبه كرده و تا فتح جام پيش رفت. هرچند در ليگ مغلوب سن لورنزو شدند. اين دوران به دانيل پاسارلا تعلق داشت. مردى كه همراه آرژانتين جام جهانى را بالاى سر برده و از اركان تيم بزرگ در سال هاى دهه ۷۰ و ۸۰ محسوب مى شد. در ادامه ماريو كمپس نيز با مبلغ ۴ ميليون دلار به جمع ساير ملى پوشان ريورپلاته پيوست اما حتى حضور او نيز نتوانست آنچه مقدر شده بود را تغيير دهد.
ريور در فصل ۱۹۸۳ يكى از بدترين فصول تاريخ خود را پشت سر گذاشت و تنها سقوط نكرد. مسؤولان باشگاه خيلى زود دست به كار شدند. نتيجه چه شد؟
«پلاته» در سال ۱۹۸۵ ليگ را فتح كرد و در ادامه با غلبه بر «آمريكا كالى» كلمبيا براى اولين بار ليبرتادورس، باارزش ترين جام فوتبال آمريكا ى جنوبى را نيز به ويترين افتخارات باشگاه افزود. قصه به قسمت هاى خوبى رسيده بود. ريورپلاته در توكيو، يك بر صفر استوابخارست را از پاى درآورد و فاتح جام بين قاره اى شد. پس از فتح آرژانتين ،آمريكاى جنوبى و جهان نوبت به آمريكاى شمالى رسيد. «پلاته» به اين جام هم رحم نكرد. آنها با غلبه بر «آليولنز» از كاستاريكا به فصل رؤيايى خود ادامه دادند.سال باشكوه اهالى «رودخانه نقره اى» در فصل ۱۹۹۰ رقم خورد.باستارگانى چون زاپاتا آستراده، هكتور انريكو، خوزه بورلى و روبن داسيلوا آسمان باشگاه در دهه ۹۰ نورانى شد. در سال ۱۹۹۱ ريور در فينال جام ليبرتادورس مغلوب كروزيرو شد. ۳ فصل بعد، انزو فرانچسكولى بازگشت و آمريكيو با هدايت تيم، رؤياى كسب هفتمين قهرمانى را عملى كرد. «ميليونرها در جعبه شكلات غوطه ور شده اند». اين عبارت تيتر يك پرتيراژترين روزنامه آرژانتين بود.


يك بازى تاريخى
ريور در سال ۱۹۹۵ جام ليبرتادورس را فتح كرد و راهى رقابت با يوونتوس شدند.
مارچلو سالاس، تك ستاره تيم ادعا مى كرد يك تنه تيم ايتاليايى را مغلوب خواهد كرد اما در ميدان مسابقه برترى يك بر صفر يووه يك حقيقت محض بود. چاره اى نبود. ريور بايد بلند مى شد چه با پول و چه به كمك شور هواداران. طبق معمول اين اتفاق، زود رخ داد. طى فصل ۱۹۹۷ تيم آرژانتينى ۲ بر يك سائوپائولو را مغلوب و براى چندمين بار جام بين قاره اى را برد. طى اين ۲ سال «ريور» ۵ جام مختلف را به كلكسيون افتخارات خود افزود. همانطور كه نسل جديد به نمايندگى پابلو آيمار و خاوير ساويولا از راه مى رسيدند، بازيكنان قديمى و آنهايى كه رد پاى درخشانى از خود به جاى گذاشته بودند، از تيم خداحافظى كردند. تا روز ۲۵ مى ۲۰۰۱ هيچ اتفاق خاصى رخ نداد. در اين روز باشگاه صدمين سال تأسيس خود را جشن گرفت. به همين مناسبت هواداران باشگاه با تشكيل يك اجتماع ۱۰۰ هزار نفرى از ميدان اوبليسكوى بوينس آيرس تا استاديوم مونومنتال پياده روى كردند اما آن سال يكى از بى ثمرترين دوران باشگاه بود، چرا كه قرمز و سفيدها حتى يك جام را نيز كسب نكردند. مربع طلايى شامل اورتگا، آنخل، آيمار و ساويولا نيز نتوانستند در صدسالگى باشگاه،شورآفرين شوند.آندرس دى الساندرو و فرناندو كاوناگى نابغه هاى جديد باشگاه بودند. با وجود آنها «ريور» تا مرحله يك چهارم نهايى جام ليبرتادورس بالا آمد. حضور يك مربى جديد به نام لئوناردو آستردا (بازيكن سابق باشگاه) دواى دردهاى به ظاهر بى درمان ريور نشد. آنها رفتند و رفتند تا اينكه به هفته گذشته رسيده و با برترى ۳ بر يك مقابل بوكاجونيورز بار ديگر برترى خود را اثبات كردند. به نظر مى رسد مردان رودخانه نقره اى به درياى طلايى پرتاب شده اند.