چهره های ماندگار آلمان و بایرن مونیخ

[Fc Bayern München]

به نام خدا

در این بخش بیوگرافی چهره های آلمانی قرار می گیرند.

[Only Registered And Activated Users Can See Links] ([Only Registered And Activated Users Can See Links])

[Fc Bayern München]

رومینیگه، ستاره‌ای که در حسرت قهرمانی جهان ماند




کارل هاینتس رومینیگه (Karl-Heinz "Kalle" Rummenigge) که همه‌ی فوتبال دوستان آلمان او را «کاله» صدا می‌کردند، در دهه‌ها‌ی ۷۰ و ۸۰ میلادی، یکی از بهترین بازیکنان فوتبال در آلمان و جهان بود.
این مهاجم استثنایی تیم فوتبال باشگاه بایرن مونیخ آلمان که بعدها در انترمیلان ایتالیا و سروت ژنو سوییس بازی ‌کرد، در دوره‌ی فعالیت ورزشی خود به همه‌ی افتخارات رسید جز قهرمانی جهان.


رومینیگه در تاریخ ۲۵ سپتامبر ۱۹۵۵ در لیپشتات واقع در ایالت نوردراین وستفالن آلمان زاده شد. فوتبال را در ایام نوجوانی با تیم شهر خود آغاز کرد. از همان هنگام جزو استعدادهای بزرگ به شمار می‌رفت و در ۱۷ سالگی در این تیم جای ثابتی داشت.
رومینیگه در سال ۱۹۷۴ به تیم بایرن مونیخ پیوست. او در آن زمان ۱۹ سال بیشتر نداشت. بسیاری از ناظران، پیوستن او را به تیم پرقدرت بایرن مونیخ که در آن ستارگانی چون بکن‌باوئر، مولر، مایر و برایتنر توپ می‌زدند، خودکشی ورزشی می‌دانستند، زیرا به دست آوردن جایی ثابت در این تیم، آرزویی محال به نظر می‌رسید.
اما رومینیگه با استعداد فوق‌العاده‌ی خود نشان داد که این «خودکشی» بی‌ثمر نبوده است. در حالی که حتا بکن باوئر قیصر فوتبال آلمان در مورد او گفته بود رومینیگه هرگز بازیکن بزرگی نخواهد شد، وی در نخستین فصل پیوستن به بایرن مونیخ، ۲۱ بازی در این تیم انجام داد و پنج گل نیز به ثمر رساند. یکسال پس از آن، رومینیگه در خط حمله‌ی تیم بایرن مونیخ جای ثابتی داشت.



رومینیگه (ر) از تیم بایرن در مصاف با نربرت ادر از تیم نورنبرگ


رومینیگه در سال ۱۹۷۶ و در سن ۲۱ سالگی به افتخار ورزشی بزرگی دست یافت و با تیم بایرن مونیخ قهرمان باشگاه‌های اروپا شد. در همان سال برای نخستین بار به تیم ملی آلمان فراخوانده شد و نخستین بازی ملی خود را در مقابل تیم ملی ولز انجام داد.
از آن پس عروج ورزشی رومینیگه و تبدیل او به یک ستاره‌ی بین‌المللی فوتبال آغاز شد. وی در سال ۱۹۷۸ با تیم ملی فوتبال آلمان در مسابقات جام جهانی در آرژانتین ناکام ماند، اما دو سال بعد با همین تیم به مقام قهرمانی ملت‌های اروپا دست یافت. رومینیگه در سال‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ دوبار پی‌درپی عنوان بهترین بازیکن اروپا را به دست آورد و توپ طلایی مجله‌ی ورزشی «فرانس فوتبال» را از آن خود ساخت.
در مسابقات جام جهانی فوتبال سال ۱۹۸۲ در اسپانیا، تیم ملی آلمان با رومینیگه بازی‌های موفقی به نمایش گذاشت و تا بازی نهایی رسید، اما این تیم در دیدار نهایی با شکست سه بر یک در مقابل تیم ملی فوتبال ایتالیا به مقام نایب قهرمانی جهان بسنده کرد. در آن سال همه انتظار داشتند که رومینیگه ستاره‌ی بی‌چون و چرای مسابقات گردد. اما یک گلزن استثنایی و خوش‌اشتهای ایتالیایی به نام «پائولو روسی» رومینیگه را در سایه قرار داد.
چهارسال بعد، تیم ملی فوتبال آلمان به همراه رومینیگه در رقابت‌های جام جهانی در مکزیک، بار دیگر در دیدار نهایی ناکام ماند. این بار حریف این تیم در بازی نهایی، تیم ملی فوتبال آرژانتین بود که با درخشش ستاره‌ی استثنایی خود «دیه‌گو آرماندو مارادونا» با نتیجه‌ی سه بر دو سرنوشت بازی را به نفع خود رقم زد تا رومینیگه بار دیگر از کسب عنوان قهرمانی جهان محروم شود. وی این بار نیز در سایه‌ی درخشش مارادونا رنگ باخت.



رومینیگه (میانی) در مصاف با ایتالیی‌ها د ر بازی‌های جام جهانی


رومینیگه در سال ۱۹۸۴ به باشگاه ایتالیایی انترمیلان منتقل شد. پولی که در آن زمان این باشگاه برای خرید رومینیگه به بایرن مونیخ پرداخت ۴/۱۱ میلیون مارک بود و در بازار نقل و انتقالات یک رکورد محسوب می‌شد.
رومینیگه روی هم سه سال در ایتالیا توپ زد، اما به دلیل آسیب‌دیدگی‌های مداوم نتوانست آنطور که باید و شاید در این کشور موفق باشد. با این حال او در میان فوتبالدوستان ایتالیایی از محبوبیت ویژه‌ای برخوردار بود. رومینیگه پس از آن به باشگاه سروت ژنو در سوییس پیوست و با این تیم یکبار هم قهرمان این کشور و آقای گل مسابقات شد. وی در سال ۱۹۸۹ آخرین بازی خود را برای این تیم انجام داد و سپس کفش‌های خود را به دیوار آویخت.
رومینیگه بازیکنی بود که با پویایی و تحرک در میدان، قدرت دریبل فراوان، سرعت و تیزهوشی در ایجاد خطر در مقابل دروازه‌ی حریف، به یکی از پدیده‌های ورزش فوتبال تبدیل شد. در روزهای اوج او یک روزنامه‌ی معتبر آلمانی در مورد او نوشت: «اگر چه هیچ چیز در این بازیکن کامل نیست، اما او از همه‌چیز مایه‌ی فراوانی دارد».
کارل هاینتس رومینیگه روی هم ۹۵ بازی برای تیم ملی فوتبال آلمان انجام داد و ۴۵ گل برای این تیم به ثمر رسانید. وی ۵۱ بار به عنوان کاپیتن این تیم پای به میدان گذاشت. رومینیگه در ۳۱۰ بازی خود در لیگ برتر فوتبال آلمان، روی‌هم ۱۶۲ گل به ثمررسانید. وی از سال ۱۹۹۱ تا کنون عضو هیئت مدیره‌ی باشگاه بایرن مونیخ آلمان بوده است و از پنج سال پیش به این طرف، در راس این هیئت جای دارد.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

گونتر نتزر؛ شماره دهی که از اعماق فضا آمد

با شکل‌گیری سیستم تاکتیکی ۳ـ۳ـ۴ در دهه‌ی ۶۰ میلادی در فوتبال آلمان، مردانی در قلب زمین پدیدار شدند که تدریجا به رهبر تیم و بازی‌سازی خلاق در میدان فراروییدند.
یکی از این پدیده‌های استثنایی فوتبال، گونتر نتزر بود.




اگر در جستجوی بزرگان پرآوازه‌ی تیم ملی فوتبال آلمان باشیم، پیش از هر کس به نام‌هایی چون اووه زلر، سپ مایر، فرانتس بکن‌باوئر و گرد مولر برمی‌خوریم. آوازه‌ و محبوبیت این بازیکنان انکارناپذیر است. با این همه، بسیاری از کارشناسان فوتبال معتقدند که دو بازیکن شماره‌ی ۱۰ تیم ملی فوتبال آلمان از اواخر دهه‌ی ۶۰ تا اواسط دهه‌ی ۷۰ میلادی، بیش از دیگران بر فوتبال این کشور تاثیر گذاشته‌اند. این دو تن گونتر نتزر و ولفگانگ اوورات هستند که از بد حادثه، تقریبا بطور همزمان در صحنه‌ی فوتبال آلمان ظاهر شدند.
میان نتزر و اوورات برای تصاحب پیراهن جادویی شماره‌ی ۱۰، رقابتی سخت جریان داشت. هلموت شون مربی تیم ملی آلمان همواره ناچار بود یکی از آن‌‌ دو را قربانی سیستم تاکتیکی کند و این قربانی بیشتر نتزر بود.

اگر امروز هم کسی در آلمان درباره‌ی بازیکن شماره‌ی ۱۰ به عنوان نماد فوتبال خلاق و زیبا صحبت کند، بی‌اختیار نخستین نامی که به ذهن خطور می‌کند گونتر نتزر است. سخنان آلمانی‌ها در این رابطه حتا طنین و پژواکی حسرت‌آمیز دارد، گرچه شاید بسیاری معتقد باشند که بازیکن شماره‌ی ۱۰ به گونه‌ای که نتزر و اوورات آن را نمایش می‌دادند، در فوتبال پرشتاب و نفسگیر امروز دیگر جایی ندارد.

واقعیت این است که پس از افول ستارگانی چون نتزر و اوورات، اگر چه فوتبال آلمان بازیکنان خلاق و پرقدرتی مانند برند شوستر، لوتار ماتئوس و این اواخر حتا میشائيل بالاک را در میانه‌ی میدان خود تجربه کرد، ولی این بازیکنان هیچ یک در اندازه‌هایی نبودند که بتوانند به جایگاه رفیع نتزر و اوورات دست یابند.

می‌خواهیم ببینیم گونتر نتزر که با هوشی سرشار و حرکاتی عجیب در زمین بازی، تماشاگران را مسحور و همه‌ی کسانی را که به فوتبال نگاهی رومانتیک دارند مجذوب می‌کرد، چه پدیده‌ای بوده است. یادآوری این نکته خالی از فایده نیست که گونتر نتزر، در عمر ورزشی خود به عنوان بازیکن، در مسابقات جام جهانی، فقط ۲۰ دقیقه برای تیم ملی آلمان بازی کرد و آن هم بازی حیثیتی میان آلمان غربی و آلمان شرقی در سال ۱۹۷۴ بود که در میان شگفتی همگان با نتیجه‌ی یک بر صفر به سود آلمان شرقی پایان یافت. بسیاری از ناظران فوتبال حتا با اغراق گفته‌اند که نتزر در طول عمر ورزشی خود، شاید فقط یک فصل فوتبال موفق بازی کرده باشد. پس علت اسطوره شدن این بازیکن چیست؟


اسطوره‌ا‌ی شکل می‌گیرد



گونتر نتزر در فینال جام حذفی آلمان در برابر اف ث کلن

نتزر یک شورشی تمام عیار بود. او در هیچ قالب از پیش ساخته شده‌ای نمی‌گنجید. همزمان مغز و قلب تیم خود بود، چه زمانی که در خط میانی تیم باشگاهی خود مونشن‌گلادباخ توپ می‌زد، چه بعدها که به رئال مادرید پیوست و چه در رقابت‌های جام ملت‌های اروپا در سال ۱۹۷۲ که با درخشش خود آلمان را به قهرمانی رهنمون شد. آری، نتزر در اندازه‌هایی بود که برای اسطوره شدن او، تنها یک جام ملت‌های اروپا کافی بود.
برای تجدید خاطره با یکی از درخشان‌ترین بازی‌های گونتر نتزر، دیدار تیم ملی آلمان را در چارچوب رقابت‌های جام ملت‌های اروپا در برابر انگلستان در ورزشگاه ویمبلی لندن در سال ۱۹۷۲ به یاد می‌آوریم. در دیدار رفت یک چهارم نهایی این مسابقات، دو تیمی به مصاف یکدیگر رفتند که یک بار در سال ۱۹۶۶ در همین ورزشگاه دیدار نهایی جام جهانی را برگزار کرده بودند. آلمان پس از شش سال به ویمبلی بازمی‌گشت تا آن شکست جنجالی را جبران کند. گونتر نتزر با پیراهن شماره‌ی ۱۰ چون نگینی در قلب تیم ملی آلمان می‌درخشید.
او در طول ۹۰ دقیقه چهره‌ی برتر خط میانی آلمان بود و به بازیکنان خط میانی انگلستان فرصت کوچکترین خودنمایی نداد. آلمان آن بازی تلافی‌جویانه را با نتیجه‌ی سه بر یک به سود خود به پایان رساند. گل دوم آلمان را خود نتزر از روی نقطه‌ی پنالتی به ثمر رساند. پس از بازی، حتا تماشاگران انگلیسی به پا خواستند و برای آلمانی‌ها و بویژه نتزر کف زدند.
یکی از گزارشگران روزنامه‌ی معروف آلمانی «فرانکفورتر آلگماینه» روز بعد از این بازی در تفسیر خود از جمله نوشت: «گونتر نتزر که از اعماق فضا آمد، با خود تبی همراه داشت که حتا به تماشاگران انگلیسی در ورزشگاه نیز سرایت کرد». تنها دو سال پس از این گزارش و جمله‌ی عجیبی که آن مفسر آلمانی درباره‌ی نتزر به کار برد، به مناسبت برگزاری جام جهانی ۱۹۷۴ در آلمان، کتابی در این کشور منتشر شد که عنوان آن چنین بود: «نتزر از اعماق فضا آمد». این زایش اسطوره‌ی نتزر بود.


گونتر نتزر در دیدار تیم ملی آلمان با سفیدپوشان بلژیک در جام ملت‌های اروپا در سال ۱۹۷۲


حتا امروز نیز ورزشی‌نویسان آلمانی که آن بازی را ندیده‌اند، آن جمله‌ی تاریخی را نقل می‌کنند. موضوع تنها بر سر آن نیست که در این جمله با اصطلاح «اعماق فضا» به بعد سومی در فوتبال اشاره می‌شود که گویی به تازگی کشف شده است. بلکه این اصطلاح به نکته‌ی ژرف‌تری نیز اشاره دارد و آن شیوه‌ی بازی کسی است که برای نخستین بار در یک میدان بین‌المللی، وظایف یک بازیکن لیبرو و یک هافبک میانی نفوذی را چنان با خلاقیت، ظرافت و قدرت در حد کمال درهم می‌آمیزد که نمونه‌اش پیش از آن دیده نشده است.
نتزر با دوندگی و دید عالی، دائما توپ را از اعماق خط دفاعی تیم خودی تحویل می‌گرفت و با پاس‌‌‌های دقیق پخش می‌کرد. او چونان پیستونی بطور مستمر از محوطه‌ی جریمه‌ی خودی تا دروازه‌ی تیم حریف در نوسان بود، پیستونی که صرفا از حرکتی مکانیکی تبعیت نمی‌کرد، بلکه این حرکات را با نبوغ و خلاقیت و ظرافت درهم آمیخته بود.
به گفته‌ی کارشناسان آن عصر، نتزر مدت‌ها بود که در تیم باشگاهی خود مونشن‌گلادباخ با چنین شیوه‌ای بازی می‌کرد. ولی نباید فراموش کرد که با آمدن تلویزیون‌های رنگی به بازار و استفاده از روش‌ها و تکنیک‌های مدرن فیلمبرداری، آن هم در ورزشگاهی چون ویمبلی، تماشاگران در پای تلویزیون‌های خود، برای نخستین بار می‌توانستند حرکات اعجاب‌آور و خلاق بازیکنی را نظاره کنند که با آن موهای بلند طلایی بیش از همه می‌دوید، درهمه جای میدان حضور داشت و با پاس‌های دقیق و بلند خود همواره در دل مدافعان انگلستان، تشویش و اضطراب برمی‌انگیخت.
در آن بازی، گوردون بنکس دروازه‌بان افسانه‌ای انگلستان، چند بار با هنرنمایی‌های خود، شوت‌های مخوف نتزر از پشت محوطه‌ی جریمه را به کرنر فرستاد. نتزر در آن دوره، «بازیکن شماره‌ی ۱۰» را به گونه‌ای کمال‌یافته تعریف می‌کرد.


بازیکنی با گام‌های غول‌آسا



گونتر نتزر

مهارت‌ها و توانایی‌های فردی نتزر عالی و قدرت دوندگی او مثال‌زدنی بود. خستگی‌ناپذیری او در آدمی این تصور را برمی‌انگیخت که گویی با چهار شش نفس می‌کشد. پاس‌های طلایی او توپ را از یک سوی زمین به سوی دیگر می‌‌کشاند. گاهی از مسافت ۵۰ یا ۶۰ متری آن چنان پاس دقیقی می‌داد که به گفته‌ی یکی از روزنامه‌نگاران، گویی توپ با چتر نجات روی پای بازیکن خودی فرود آمده است.حرکات نتزر محاسبه‌پذیر نبود. در یک آن سرعت و آهنگ بازی را تغییر می‌داد و کند یا تند می‌کرد. قدرت جنگندگی نتزر در درگیری‌های تن به تن حیرت‌آور بود.

یکی از ویژگی‌های نتزر گام‌های بلندی بود که به هنگام حرکت با توپ برمی‌داشت. این گام‌های بلند، شاخص نتزر بود و او را از دیگر بازیکنان داخل زمین متمایز می‌کرد. ولفگانگ اوورات دوست و رقیب نتزر خاطر نشان می‌کند که تا آن زمان، همه‌ی بازیکنان تکنیکی میانه‌ی میدان آلمان مانند فریتس والتر، هانس شفر و خود او، بازیکنان کوچک اندام و ریزنقشی بودند، ولی با آمدن نتزر، بازیکنی به میدان پاگذاشت که افزون بر مهارت‌‌های فردی، اندامی ورزیده، دست و پاهایی بزرگ و گام‌هایی غول‌آسا داشت. پاهای نتزر چنان بزرگ بود که تیم ملی آلمان برای او کفش‌های ویژه‌ی فوتبال به کمپانی آدیداس سفارش می‌داد.
نتزر عاشق حفظ توپ بود، ولی این امر هرگز باعث نمی‌شد که با همه‌ی وجود در خدمت تیم نباشد. با این همه، نتزر خودسر و فردگرا و لجباز بود. ولی مگر اساسا بدون چنین خصوصیاتی می‌توان بازیکن شماره‌ی ۱۰ هم بود؟
فراموش شدنی نیست که یک بار در دیدار فینال جام حذفی آلمان، نتزر از روی نیمکت ذخیره‌ها برخاسته و بدون اجازه‌ی مربی از یکی از بازیکنان تیم خودی خواسته بود که جای خود را در میدان به او بدهد. در برابر چشمان حیرت‌زده‌ی مربی و همه‌ی بازیکنان و تماشاگران، نتزر در همان بازی تنها چند دقیقه پس از ورود به میدان، گل پیروزی مونشن‌گلادباخ را به ثمر رسانده بود! هیچ مربی‌ای نمی‌تواند یک چنین خودسری و خودکامگی را بر بازیکنی ببخشد. ولی نتزر بازیکنی معمولی نبود که مشکلاتش هم معمولی باشد. وانگهی به بازیکنی که اراده‌ی خود را با قاطعیت و موفقیت بر روند بازی تحمیل می‌کند چه می‌توان گفت؟ بازیکنانی با چنین ویژگی‌هایی امروز در فوتبال کجا هستند؟
به گفته‌ی نتزر، بازیکنی که در آن زمان پیراهن شماره‌ی ده را برتن می‌کرد، می‌خواست با این شماره چیزی بگوید. او با این شماره اعلام می‌کرد که خود را برای بازی مسئول می‌داند و می‌خواهد در کانون حوادث آن باشد. ولی امروز هر بازیکن خوبی می‌تواند پیراهن شماره‌ی ۱۰ را بر تن کند، بدون آن که واجد آن خصوصیات باشد.


گونتر نتزر (چپ) و هانس وایس‌وایلر، سرمربی تیم مونشن‌گلادباخ

نتزر معتقد است که پله کامل‌ترین شماره‌ی ۱۰ جهان بود، ولی شاید مارادونا بهترین بازیکن تکنیکی جهان باشد. او می‌افزاید که مارادونا دریبل‌زن بهتری بود و در برابر دروازه‌ی حریف کارهای عجیب و غریبی می‌کرد، ولی بازی پله در مجموع از جذبه و گیرایی بیشتری برخوردار بود. نتزر تاکید می‌کند که بازیکنان بزرگی که پیراهن شماره‌ی ۱۰ را بر تن کرده‌اند، هر یک این سنت را به شیوه‌ی خود تعریف کرده‌اند و از این دیدگاه نمی‌توان آنان را با یکدیگر مقایسه کرد.
خود او تصریح می‌کند که هیچ الگویی نداشته است، شاید به این دلیل که به باور او کپی‌ها همیشه از اصل‌ها بدترند و نتزر نمی‌خواسته کپی بازیکن دیگری باشد. با این همه، نتزر در جایی گفته بود، اگر حس جاه‌طلبی داشت به یک پله دوم تبدیل می‌شد.
به باور نتزر، بازیکنان شماره ۱۰ شبیه هنرمندان هستند. هنرمندان هم آدم‌های حساس و آفریننده‌ای هستند، به همین دلیل به ندرت از سوی بازیکنان شماره‌ی ۱۰ حرکات خشن در زمین دیده می‌شود. ولی آنان به دلیل توانایی‌هایشان همواره در معرض خشونت بازیکنان حریف هستند. وقتی امروز بازیکنانی را می‌بینیم که از خشونت می‌نالند، باید به آنان بازی‌های آن زمان را یادآوری کنیم که از مرز خشونت هم فراتر می‌رفت و به تهدید تبدیل می‌شد. بازیکنان خلاق خط میانی دائما در معرض خشونت بودند.
در واقع نیز در گذشته، در میانه‌ی میدان بازیکنانی مامور می‌شدند که از بازیگردانان خلاقی چون نتزر محافظت کنند، چون معمولا از تیم مقابل چند بازیکن مامور مهار این بازیکنان می‌شدند. ولی امروزه برای محافظت از بازیکنان خلاقی چون لیونل مسی، قواعد سختی از سوی فیفا وضع شده است. خطایی که آن موقع با یک کارت زرد یا حداکثر قرمز روبرو می‌شد، امروزه می‌تواند هفته‌ها محرومیت از بازی به همراه داشته باشد.
نتزر خاطر نشان می‌سازد که امروزه سپردن پیراهن شماره‌ی ۱۰ به یک بازیکن شاید کار درستی نباشد، چون به سرعت انتظارات را نسبت به این بازیکن افزایش می‌دهد. در زمان او، بازیکن شماره‌ی ۱۰ این پیراهن را با زحمت بسیار و بازده و کارایی همواره خوب در زمین به دست می‌آورد. بازیکن شماره‌ی ۱۰ به دلیل کارایی‌های خود، از حقوق و اختیارات ویژه نیز برخوردار می‌شد. شعاع عملیاتی او مرزی نمی‌شناخت.
نتزر معتقد است که زمان بازیکنان شماره‌ی ۱۰ سپری شده است. شاید علت این باشد که چنین بازیکنانی دیگر مطلوب مربیان نیستند. او افول بازیکن شماره‌ی ۱۰ را نتیجه‌ی تاثیر مربیان می‌داند، زیرا بسیاری از مربیان نمی‌دانستند با چنین بازیکنی چه کار باید کرد. مربی نمی‌تواند نظر خود را به چنین بازیکنی دیکته کند. به باور نتزر، به همین دلیل امروزه دیگر نمی‌توان از بازیکن شماره‌ی ۱۰ انتظاراتی را داشت که ما از شماره‌ی ده‌های کلاسیک داشتیم.


بهمن مهرداد
تحریریه: شهرام احدی
[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

تیم ملی آلمان


بالاک در هنگام بازیگری در تیم چمنیتز به تیم ملی زیر ۲۱ سال آلمان دعوت شد و در ۲۱ مارس ۱۹۹۶ اولین بازی ملی خود را در رده زیر ۲۱ سال مقابل دانمارک به میدان آمد و در مجموع برای آن تیم ۱۹ بازی و ۴ گل زد.

اولین دعوت بالاک به تیم ملی بار از سوی برتی فوگتس بود. هنگامی که در کایزرسلاترن بازی می‌کرد.

اولین بازی ملی او در ۲۸ آوریل ۱۹۹۹ و زمان مربیگری اریش ریبک انجام شد. در آن روز بالاک مقابل اسکاتلند در دقیقهٔ ۶۰ به جای دیتمار هامان به بازی آمد.

در یورو ۲۰۰۰ بالاک جز تیم ملی فوتبال آلمان بود که بسیار ضعیف نتیجه گرفت و در دور اول حذف شد. بالاک در کل این جام تنها ۶۳ دقیقه به میدان آمد.

در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ بالاک با بازیسازی خوبش در مرکز زمین خود را به عنوان ستاره تیم ملی کشورش مطرح کرد. او در بازی تک حذفی مقابل اوکراین سه گل به ثمر رساند تا حضور آلمان در این جام تضمین شود.

در جام جهانی ۲۰۰۲ بالاک بسیار خوش درخشید و نقطهٔ اوج فوتبال او رقم خورد. او در این مسابقات در یک چهارم نهایی مقابل آمریکا و در نیمه نهایی مقابل کرهٔ جنوبی تک گل پیروزی بخش تیمش را به ثمر رساند. در بازی مقابل کرهٔ جنوبی بالاک با یک خطای فنی یک خطر مسلم گلزنی را از کره‌ای‌ها گرفت و به همین علت کارت زردی دریافت کرد که او را از حضور در فینال بازداشت. با این حال بالاک در نایب قهرمانی آلمان نقش بسزایی داشت و از بهترین پاسورهای کل بازی‌ها بود.

پس از بازی‌های یورو ۲۰۰۴ و با انتخاب یورگن کلینزمن به جای رودی فولر در سمت مربی تیم ملی فوتبال آلمان، بالاک هم به جای الیور کان کاپیتان تیم ملی شد.

بالاک در بازی‌های دوستانهٔ آماده‌سازی برای جام جهانی ۲۰۰۶ نیز خوب ظاهر شد و در اواخر مارس ۲۰۰۶ گل چهارم را برای آلمان به ثمر رساند تا این تیم آمریکا را ۴-۱ مغلوب کند.

بالاک با ۶۰ بازی ملی، ۲۹ گل به ثمر رسانده‌است. او پیراهن شمارهٔ ۱۳ معروف تیم را به تن می‌کند یعنی همان پیراهنی که قبلا "رودی فولر" به تن داشته‌اند

باشگاهی


میشائل بالاک
آغاز کار و چمنیتزر
میشائیل بالاک فوتبال را با تیم بی.س.ژ موتور کارل-مارکس-اشتادت آغاز کرد. والدینش او را در هفت سالگی به تمرین این تیم فرستادند و او در همان نگاه اول چشم مربی وقت، استفن هانیش، (که خود از بازی‌کنان دستهٔ دوم آلمان شرقی بود) را گرفت. قابلیت بازی با دوپای بالاک از مهم‌ترین خاصیت‌های چشم‌گیر او بود.

بالاک آرام آرام به تیم اصلی راه یافت و در ۴ اکتبر ۱۹۸۳ به میدان آمد و در پیروزی دو بر یک تیمش مقابل موتور آسکونای کارل-مارکس-اشتادت شرکت داشت. بالاک مدام پیشرفت می‌کرد و مخصوصا به قابلیت گلزنی‌اش اضافه می‌شد. او در فصل سوم حضورش ۵۷ گل در ۱۶ بازی به ثمر رساند. او تنها ده سال داشت که به باشگاه بزرگ‌تری راه پیدا کرد. یعنی باشگاه کارل-مارکس-اشتادت که بعدها به چمنیتزر تغییر نام داد.

بالاک در تیم جدیدش تحت نظر مربیانی همچون یورگن هابربر و ابرهارد شوستر بود و به همراه این تیم به افتخاراتی نیز نایل آمد از جمله قهرمانی ایالت ساکسونی در ۱۹۹۱ و قهرمانی مسابقات زیر ۱۹ سال کل آلمان در ۱۹۹۴.

در ۱۹۹۵ بالاک برای اولین بار قراردادی امضا کرد و به خاطر قابلیت‌های خاصش به یاد فرانس بکن‌باوئر به «قیصر کوچک» معروف شد. او در ۴ آگوست ۱۹۹۵ برای اولین بار در یک بازی حرفه‌ای بزرگسالان در اوبرلیگا(دستهٔ دوم) مقابل لیپزیگ به میدان آمد اما چمنیتزر در این بازی ۲-۱ شکست خورد. در این فصل بالاک ۱۵ بار برای تیمش به میدان آمد اما چمنیتز نهایتا به دستهٔ پایین‌تر سقوط کرد. با این حال این فصل برای بالاک فصل موفقی بود زیرا او در ۲۶ مارس ۱۹۹۶ در تیم ملی زیر ۲۱ سال آلمان به میدان آمد.

در فصل بعدی بالاک جز ترکیب ثابت چمنیتزر شد و در درخشش دوبارهٔ این تیم نقش داشت. او در تمام بازی‌ها به میدان آمد و ده گل به ثمر رساند. چمنیتزر نتوانست به دستهٔ بالاتر برگردد اما در تابستان ۱۹۹۷ بالاک به کایزرسلاترنی پیوست که تازه به بوندسلیگا برگشته بود.[۲]

کایزرسلاوترن
بازی‌های خوب بالاک در چمنیتزر و تیم ملی زیر ۲۱ سال مربی وقت کایزرسلاوترن، اتو رهاگل، را بر آن داشت تا او را خریداری کند. باشگاه فوتبال کایزرسلاوترن تازه به بوندسلیگا برگشته بود و این موقعیت خوبی برای بالاک بود.

در هفتمین بازی فصل در بازی دور از خانه مقابل کارلسروهه، رهاگل تصمیم گرفت بالاک جوان را برای اولین بار به میدان بفرستد و این اولین بازی وی در بوندسلیگا بود. گرچه او تنها در پنج دقیقهٔ آخر بازی به میدان آمد. در ۲۸ مارس ۱۹۹۸ بالاک برای اولین بار در ترکیب ابتدایی تیم قرار گرفت. بازی مقابل بایر لورکوزن بود و بالاک وظیفهٔ مهار امرسون را به عهده داشت.

بالاک در این فصل جمعا ۱۶ بار برای تیم جدیدش به میدان آمد و نقشی هر چند کوچک در مقام بی‌نظیر کایزرسلاترن یعنی فتح بوندسلیگا بلافاصله پس از بالا آمدن از دستهٔ پایین‌تر، بازی کرد. در فصل بعدی بالاک از بازیکنان اصلی تیم شد و در ۳۰ بازی به میدان آمد و چهار گل به ثمر رساند. کایزرسلاترن در آن فصل تا یک چهارم نهایی جام باشگاه‌های اروپا بالا رفت و در آن‌جا توسط بایرن مونیخ حذف شد.

در ۱ جولای ۱۹۹۹ دو ماه بعد از اولین بازی بالاک در تیم ملی بزرگسالان، او در سن ۲۲ سالگی به بایر لورکوزن. هنوز یک سال از قرارداد او با کایزرسلاوترن باقی مانده بود و به همین علت بایر لورکوزن مجبور به پرداخت ۸ میلیون مارک آلمان (نزدیک ۵ میلیون یورو) برای انتقال او شد.

بایر لورکوزن
بالاک در بایر لورکوزن به خوبی درخشید. این آغاز درخشش جدی او بود. مربیان او در این تیم کریستوفر دام و کلاس تاپ‌مولر بودند. او در این تیم هافبک تهاجمی بود و جلوی کارستن راملو بازی می‌کرد.

او جمعا سه فصل برای بایر لورکوزن بازی کرد و ۲۷ گل در بوندس لیگا و ۹ گل در اروپا به ثمر رساند.

در سال ۲۰۰۰ بایر لورکوزن تنها به یک تساوی مقابل اونترهاخینگ نیاز داشت تا برای اولین بار در تاریخ فاتح بوندسلیگا شود اما با گل به خودی بالاک، آن‌ها شکست خوردند تا باز هم بایرن مونیخ قهرمان شود.

با این حال بالاک در بایر لورکوزن به یکی از بهترین هافبک‌های اروپا بدل شد. آخرین فصل او در بایر لورکوزن فصل ۲۰۰۱/۰۲ بود که فصلی به یاد ماندنی به شمار می‌آید. او در این سال با لورکوزن مقام نایب قهرمانی بوندسلیگا، جام باشگاه‌های اروپا و جام حذفی آلمان را کسب کرد. چهار بازیکن بایر لورکوزن در آن سال در تیم ملی فوتبال آلمان بودند و نایب قهرمان جهان شدند. بالاک در آخرین فصل خود ۱۷ گل به ثمر رساند و بازی‌های خوبش باعث شد به عنوان بازیکن سال آلمان انتخاب شود.

بایرن مونیخ


بالاک در بایرن مونیخ
در سال ۲۰۰۲ بالاک با قراردادی به ارزش نزدیک ۱۳ میلیون یورو به بایرن مونیخ پیوست. بایرن مونیخ با سیستمی دفاعی تر بازی می‌کرد و بالاک باید با آن تطبیق می‌یافت اما به هرحال او در فصل اول ده گل در قهرمانی بایرن مونیخ در بوندسلیگا به ثمر رساند. همچنین در فینال جام حذفی آلمان به میدان آمد و دو گل به کایزرسلاترن زد تا بایرن ۳-۱ پیروز شود و به قهرمانی برسد.

در سال بعد بالاک بازهم درخشید و با مربی جدید، فلیکس ماگات، نیز رابطه خوبی داشت.

بالاک جمعا چهار فصل برای بایرنی‌ها بازی کرد و سه بار قهرمان بوندسلیگا و دوبار قهرمان جام حذفی شد و جمعا در ۱۳۵ بازی به میدان آمد و ۴۷ گل به ثمر رساند. این مجموع گل‌های داخلی بالاک از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۵ را به ۶۱ می‌رساند.[۳]

چلسی [ویرایش]


بالاک در چلسی


بالاک در فصل آخر خود در بایرن از چلسی، فیورنتینا ٬ رئال مادرید ٬ اینترمیلان ٬ بارسلونا[۴] ٬منچستر یونایتد، آث میلان پیشنهادهایی دریافت کرد و نهایتا در ۱۵ مه ‌۲۰۰۶ با قراردادی سه ساله به چلسی پیوست. [۵]

مورینیو در باره او گفته‌است: «برای من او از بهترین بازیکنان جهان است. بسیار باهوش است، از نظر تاکتیکی بسیار قوی است و گل‌های بسیاری به ثمر می‌رساند. برای من در اروپا تنها فرانک لمپارد در این سطح بازی می‌کند. این دو زوجی رویایی را تشکیل خواهند داد.»

وی در ۴ سال حضور خود در باشگاه چلسی توانست یک قهرمانی در لیگ برتر انگلیس ٬ 3 قهرمانی در جام اتحادیه فوتبال انگلیس و یک نایب قهرمانی در جام باشگاه های اروپا را جشن بگیرد.

بالاک در ۱۰۵ بازی که با پیراهن چلسی به میدان رفته است ۱۷ گل به ثمر رسانده است.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

الیورکان، ستاره ی قهرمان


الیور کان متولد پانزدهم ژوئن ۱۹۶۹ در شهر کارلسروهه در جنوب آلمان و در نزدیکی شهر اشتوتگارت است.او از هفت سالگی رو به ورزش فوتبال آورد و در تیم نوجوانان کالسروهه مشغول به بازی شد.او هرگز به تیم ملی جوانان دعوت نشد.سپس او از سال ۱۹۹۰ کار خود را در بوندس لیگا آغاز کرد و در سطح اول فوتبال آلمان شروع به فعالیت کرد.نخستین موفقیت او، رسیدن با تیم کارلسروهه به مرحله نیمه نهایی جام یوفا در سال ۱۹۹۳ بود.او با بازیهای خود و نوع خاص دروازه بانی اش همه را در آن مقطع زمانی در لیگ آلمان متعجب کردو در سال ۱۹۹۴ لقب «دروازه‌بان سال» را به خود اختصاص داد. تا اینکه در نهایت برای حضور در رقابتهای جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا به تیم ملی آلمان دعوت شد.ولی در تیم ملی دروازه‌بان سوم بود و سنگربان اول آلمان‌ها در آن سالها بدو ایگنر بود و کان هرگز نتوانست در جام هانی ۱۹۹۴ آمریکا به میدان برود.اما پس از بازگشت از جام جهانی و در شرایطی که مدت زمانی به آغاز فصل جدید بوندس لیگا باقی نمانده بود او در آغاز فصل ۹۵-۱۹۹۴ با پیشنهاد باشگاه باواریایی بایرن مونیخ مواجه شد.او با مبلغ پنج میلیون مارک بی درنگ از باشگاه کارلسروهه که از دوران کودکی در آن عضویت داشت به سمت مونیخ حرکت کرد و به قرمزهای باواریا پیوست.این مبلغ تا آن زمان در بوندسلیگا برای هیچ دروازه‌بانی پرداخت نشده بود.

او در سال ۱۹۹۵ دروازبان دوم آلمانها و رقیب اصلی اندریاس کوپکه بود.بایرنی‌ها در سال ۱۹۹۹ به خاطر الیور کان ستارهٔ تیم، در لیگ قهرمانان اروپا درخشیدند.اما در فینال مسابقات و در وقت اضافه با دریافت دو گل از منچستر یونایتد در حالی که تا دقیقه ۹۰ یک بر صفر بیش بودند بازی را واگذار کردند. الیور کان بعدها گفته بود که: «شوک بارسلونا را تا مدت‌ها نتوانستم فراموش کنم».
بایرن بعد از آن در سال ۲۰۰۱ توانست به لطف الیور کان بار دیگر در بازی نهایی حضور یابد و این بار در ضربات پنالتی بر «والنسیا» غلبه و جام قهرمانی را تصاحب کند. کان با دفع سه پنالتی، ستاره آن مسابقه لقب گرفت.
آلمان‌ها در جام جهانی ۲۰۰۲ توانستند مقام دوم را کسب کنند که این را مدیون ستارهٔ پرفروغ خودالیور کان بودند.الیور کان در جام جهانی ۲۰۰۲ به عنوان اولین دروازه‌بان جایزهٔ بهترین بازیکن جام (توپ طلای آدیداس) را تصاحب کرد.
الیور کان در ماه اکتبر سال ۲۰۰۸ رسما با انجام بازی خداحافظی کنارگیری خود را از فوتبال اعلام کرد.در این بازی تمامی بازی کنان سابق تیم بایرمونیخ و تیم ملی آلمان حضور داشتند و تماشاگران زیادی نیز به الیانس ارنای شهر مونیخ امده و الیور کان دروازه بان اسطوره‌ای این تیم را تشویق کردند.

[Fc Bayern München]

هرکس از گرد مولر و افنبرگ چیزی برای گفتن داره بذاره.............

[ibrahim]

[Only Registered And Activated Users Can See Links]
گرد مولر(به آلمانی: Gerd Müller) (زادهٔ ۳ نوامبر ۱۹۴۵ در نوردلینگن) بازیکن فوتبال آلمانی است.
مولر در هشت سال بازی در تیم ملی فوتبال آلمان مجموعاً ۶۲ بازی برای این تیم انجام داد و ۶۸ گل به ثمر رسانید.بطور میانگین بیش از یک گل در هر بازی. وی یکی از بهترین گلزنان تاریخ فوتبال جهان است.

زندگی ورزشی

او دوران حرفه‌ای ورزشی خود را به تیم شهرش آغاز کرد.تنها پس از سه سال عضویت در تیم پایه نوردلینگن زادگاهش به تیم اصلی راه یافت و با آمار گلزنی ۵۱ گل در ۳۲ بازی موجبات حضورش در بایرن مونیخ فراهم شد.
دوران باشگاهی

در سال ۱۹۶۴ هنگامی که ۱۹ سال داشت به تیم بایرن مونیخ که در آن زمان در دسته دوم بازی می کرد، پیوست. در سال ،۱۹۶۵ مثلث بکن باوئر، سپ مایر و گرد مولر که بعدها بایرن را به تیم اول جهان تبدیل کرد، این تیم را به دسته اول بوندس لیگا هدایت کرد. مولر به همراه بایرن ۴ قهرمانی آلمان، ۴ قهرمانی جام حذفی آلمان و ۳ قهرمانی اروپا را به دست آورد.او ۷ بار به عنوان گلزن برتر بوندس لیگا انتخاب شد. همچنین از فصل ۶۵-۱۹۶۴ تا فصل ۷۸-۱۹۷۷ همراه برترین گلزنی بایرن مونیخ بود. در فصل ۷۲-۷۱ برای این تیم ۴۰ گل زد که تاکنون کسی به این رکورد نرسیده است. به این افتخارات باید قهرمانی در جام برندگان جام اروپا و جام باشگاه‌های جهان را افزود. همچنین در سال ۱۹۷۰ به عنوان اولین آلمانی جایزه بهترین بازیکن اروپا را به خود اختصاص داد.


دوران ملی

پس از اینکه مورد توجه هلموت شون مربی تیم ملی آلمان قرار گرفت، در سال ۱۹۶۶ نخستین بازی ملی خود را برابر ترکیه انجام داد و هشت سال در خدمت این تیم بود. مولر در این هشت سال مجموعا ۶۲ بازی برای تیم ملی فوتبال آلمان انجام داد و ۶۸ گل به ثمر رسانید. یعنی بطور میانگین بیش از یک گل در هر بازی.گرد مولر به همراه تیم ملی فوتبال آلمان در سال ۱۹۷۴ به مقام قهرمانی جهان رسید. در بازی نهایی آن دوره از مسابقات، آلمان در مقابل رقیب دیرینهٔ خود هلند قرار گرفته بود. تا چند دقیقه پیش از پایان نیمهٔ نخست، دو تیم با نتیجهٔ یک بر یک مساوی بودند. در این لحظات گرد مولر که او را در آلمان «بمب‌افکن» تیم ملی می‌نامیدند، با وارد کردن دومین گل به دروازهٔ هلند، آلمان را برای دومین بار قهرمان جهان ساخت.
مولر در مسابقات جام جهانی مجموعا ۱۴ گل به ثمر رسانید و تا سال پیش که رونالدو ستارهٔ برزیلی با پانزدهمین گل خود در رقابت‌های جام جهانی در آلمان، رکورد مولر را شکست، پیشتاز بود. مولر با تیم ملی آلمان یکبار نیز در سال ۱۹۷۲ قهرمان جام ملت‌های اروپا شد.
گل پیروزی ۲ بر ۱ آلمان در برابر اسکاتلند با ضربه سر گرد مولر، در دیداری تدارکاتی در سال ۱۹۷۴در کارنامهٔ فوتبال باشگاهی مولر نیز عنوان‌های افتخار فراوانی ثبت شده است. او ۱۵ سال برای باشگاه بایرن مونیخ توپ زد. در این مدت به همراه این تیم یکبار قهرمان باشگاه‌های جهان، سه بار قهرمان باشگاه‌های اروپا، یکبار قهرمان جام حذفی باشگاه‌های اروپا، چهاربار قهرمان آلمان و چهاربار قهرمان جام حذفی آلمان شد.
افزون بر آن، مولر در سال‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۷۲ لقب بهترین گلزن اروپا را از آن خود کرد. وی همچنین در سال ۱۹۷۰ از طرف کارشناسان فوتبال به عنوان بهترین بازیکن اروپا انتخاب شد. مولر دوبار نیز به عنوان بهترین بازیکن آلمان انتخاب شد.
افتخارها

[Only Registered And Activated Users Can See Links]
شخصی


آقای گل لیگ آلمان:۱۹۶۷،۱۹۶۹،۱۹۷۰،۱۹۷۲� �۱۹۷۳،۱۹۷۴،۱۹۷۸
آقای گل اروپا:۱۹۷۰،۱۹۷۲
آقای گل جام جهانی:۱۹۷۰
آقای گل جام ملتهای اروپا:۱۹۷۲
مرد سال فوتبال آلمان:۱۹۶۷،۱۹۶۹
بهترین بازیکن ۴۰ سال اخیر بوندسلیگا:۲۰۰۳-۱۹۶۳
مرد سال فوتبال اروپا:۱۹۷۰
انتخاب به عنوان موفق‌ترین و بهترین گلزن تاریخ فوتبال جهان: ۲۰۰۰
باشگاهی


بایرن مونیخ (بایرن مونیخ)
بوندسلیگا: قهرمان ۱۹۶۹،۱۹۷۲،۱۹۷۳،۱۹۷۴
جام حذفی آلمان: قهرمان ۱۹۶۶،۱۹۶۷،۱۹۶۹،۱۹۷۱
لیگ قهرمانان باشگاه‌های اوپا: قهرمان ۱۹۷۴،۱۹۷۵،۱۹۷۶
جام باشگاهای جهان: قهرمان ۱۹۷۶
جام برندگان اروپا: قهرمان ۱۹۷۶
ملی


تیم ملی فوتبال آلمان
جام جهانی فوتبال ۱۹۷۴: قهرمان ۱۹۷۴
مسابقات قهرمانی فوتبال اروپا: قهرمان ۱۹۷۲

منبع ([Only Registered And Activated Users Can See Links])

[Fc Bayern München]

ممنون از زندگینامه ی گرد مولر.
اگه از افنبرگ هم داشتی برامون بذار.............

[ibrahim]

اشتفان افنبرگ (به آلمانی: Stefan Effenberg) (زادهٔ ۲ آگوست ۱۹۶۸ در نایندروف، آلمان) بازیکن اسبق فوتبال آلمان است.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

دوران باشگاهی

اشتفان در دوم آگوست ۱۹۶۸ در شمال غربی آلمان و در شهرستان نایندروف هامبورگ به دنیا آمد. او در نوجوانی فوتبال را از تیم ویکتوریا هامبورگ آغاز کرد و بعد از درخشش در خط میانی این تیم در سال ۱۹۸۷ گلادباخ پیوست.افنبرگ خیلی زود شروع به درخشش در گلادباخ کرد و بعد از ۳ سال مورد توجه بایرن قرار گرفت . افنبرگ بعد از بایرن بهفیورنتینا رفت . سپس به گلادباخ برگشت و دوباره به بایرن پیوست و بهترین بازیهای دوران بازیگری خود را برای بایرن انجام داد. سپس به ولفسبورگ رفت و در تیم العربی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
دوران ملی

وی در سال ۱۹۸۸ مورد توجه تیم ملی امید آلمان قرار گرد و ۵ بازی برای تیم زیر ۲۱ ساله‌های آلمان انجام داد و ۱ گل هم زد. و همچنان روند ترقی را ادامه داد تا مورد توجه برتی فوگتس مربی وقت آلمان قرار گرفت. وی در تیم ملی هم در کنار بزرگان آلمان قرار گرفت و بعد ا ز گلزنی به اسکاتلند در یورو۹۲ به همراه آلمان به مقام نائب قهرمانی رسید.اما نکته سیاه زندگی افنبرگ در جام جهانی۱۹۹۴ شکل گرفت، وقتی که آلمانها با ارائه یک بازی ضعیف توانستند کره جنوبی رو ۳ بر ۲ از پیش رو بردارند. اما بعد از پایان بازی طرفداران با سوت زدن و الفاظ گوناگون تیم را متهم به ارائه بازی ضعیف کردند. در همین هنگام افنبرگ با تماشاگران درگیری لفظی پیدا کرد و با انداختن آب دهان به سمت آنان و اشاره انگشت عصبانیت خود را نشان داد. بعد از این عمل برتی فوگتس تصمیم به اخراج افنبرگ از اردو گرفت و از آن پس افنبرگ دیگر به تیم ملی برنگشت. حتی در سال ۲۰۰۰ و ۲۰۰۲ علی رغم دعوت همه جانبه آلمانها افنبرگ به تیم ملی پشت کرد.
افتخارها

باشگاهی


بایرن مونیخ (بایرن مونیخ)

جام حذفی آلمان: قهرمان ۱۹۹۹-۱۹۹۸ ۲۰۰۰-۱۹۹۹ ۲۰۰۱-۲۰۰۰؛ نایب قهرمان ۱۹۹۱-۱۹۹۰
جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا: قهرمان ۲۰۰۱-۲۰۰۰؛ نائب قهرمان ۱۹۹۹-۱۹۹۸
جام قهرمانان باشگاه‌های جهان: قهرمان ۲۰۰۱
لیگ آلمان: قهرمان ۱۹۹۹-۱۹۹۸ ۲۰۰۰-۱۹۹۹ ۲۰۰۱-۲۰۰۰؛ نایب قهرمان ۱۹۹۱-۱۹۹۰
لیگ کاپ آلمان:۱۹۹۸؛۱۹۹۹

ملی


تیم ملی آلمان

مسابقات قهرمانی فوتبال اروپا: نایب قهرمان ۱۹۹۲


منبع ([Only Registered And Activated Users Can See Links] D9%86%D8%A8%D8%B1%DA%AF)

[Fc Bayern München]

زندگی ورزشی توماس هاسلر

[Only Registered And Activated Users Can See Links] ([Only Registered And Activated Users Can See Links] er.JPG)

با بازیهایی که این جوان ارائه میده شاید باید بگم که ما هم صاحب یک مارادونا هستیم. اگر حالا در تیم ملی به تکنیک لیتبارسکی افتخار میکنیم، باید در تیم المپیک هم به تکنیک هاسلر بنازیم. به نظر میرسه ما بعد از نزدیک به هفتاد سال بالاخره طعم مدال المپیک در رشته فوتبال رو خواهیم چشید. این صدای گزارشگر شبکه ملی رادیویی آلمان بود که در هنگام المپیک ۱۹۸۸ به گوش میرسید واز بازیهای اعجاب انگیز توماس هاسلر چنان به وجد اومده که او رو مارادونای آلمان خطاب می کند. بله در همین دوره از بازیها بود که به لطف بازیهای تکنیکی جوان کوتاه قامت در تمام نقاط خط میانی، سرزمین ژرمنها صاحب تنها مدال المپیکی (برنز) تاریخ فوتبال خود شد.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

هاسلر در کلن



در همان نوجوانی به غرب آلمان رفت و به تیم کلن پیوست تا خود را به فوتبال آلمان معرفی کند.هاسلر با قد ۱ مترو ۶۶ فوتبال را در جوانی در کلن در کنار بزرگانی نظیر لیتبارسکی و بودو ایلگنر شروع کرد و توانست با این تیم نائب قهرمانی جام یوفا در سال ۹۸۶ و نائب قهرمانی بوندسلیگا در سالهای ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ و قهرمانی جام حذفی را بدست آورد. او در سال ۱۹۸۹ آنقدر زیبا بازی کرد که توانست عنوان مرد سال فوتبال آلمان و بهترین پاسور بوندسلیگا را بدست آورد. او در این فصل موفق شد یکی از گلهای خود را مستقیما از روی نقطه کرنر به ثمر برساند و ضربه هد شیرجه ای اودر برابر هامبورگ از ذهن طرفداران کلن پاک نشدنی است.جام جهانی ۱۹۹۰ در ایتالیا که با قهرمانی آلمان همراه بود به او لقب (پسر محبوب ژرمنها) رو دادند و تیمهای بزرگ اروپا خواهان وی شدند و او از بین آث میلان، بارسلونا، یووه و باشگاه فوتبال اشتوتگارت، باشگاه فوتبال یوونتوس را انتخاب کرد.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

هاسلر در یوونتوس


دوران حضور او در یووه یکسال طول کشید که همراه با مصدمیتهای جزئی اما پر تعداد همراه بود. با وجود درخشش دریووه هاسلر بعد از پایان فصل به دلیل بروزمشکل با مربی تیم خواهان ترک یووه شد و اعلام کرد از این به بعد فقط درتیمی بازی خواهم کرد که در آن بتوانم آزاد و زیبا بازی کنم ونام و عنوان تیمها، دیگر برایم اهمیتی ندارد.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

هاسلر در رم


سپس برای مدت 3 سال به آ اس رم پیوست و اوج فوتبال خود را در این تیم به نمایش گذاشت. او به همراه رودی فولر و کلودیو کانیجیا مثلث آتش رم را تشکیل داند.در همین زمان بود که بازیهای تکنیکی و گلهای زیبای هاسلر تماشاگران ایتالیایی را به ورزشگاه کشاند. گلزنی او از روی ضربه آزاد از ۳۸ متری به لاتزیو در دربی شهر رم و گلزنی از زمین خودی از فاصله ۶۰ متری به ناپولی او را بیش از پیش محبوب مردم رم کرد. ولی متاسفانه با تمام درخشش مثلث رم، خط دفاع و دروازه بان آنقدر بد کارکردند که این تیم نتوانست قهرمانی را از چنگ میلان و یووه خارج کنند و به یک قهرمانی و یک ناب قهرمانی در جام حذفی بسنده کردند.بازیهای او در یورو۱۹۹۲ وانتخاب شدن توماس در ۲ ساله پی در پی به عنوان بهترین پاسور لیگ ایتالیا باعث شد وی به همراه استویچکوف بلغاری (از بارسلونا) و دنیس برگ کمپ هلندی (از آژاکس) به عنوان ۳ نامزد کسب مرد سال دنیای فوتبال معرفی شوند که در این بین مرد بلغاری با کسب اندک آراء بیشتر نسبت به توماس و دنیس توپ طلا را از آن خود کرد و هاسلر با ۲ رای اختلاف نسبت به برگ کمپ سوم شد. بعد از رای گیری اکثریت خبرنگاران بر این عقیده بوند که اگر آس رم هم مانند بارسلونا و آژاکس در لیگ قهرمانان اروپا حاضر بود این عنوان را هاسلر کسب میکرد. ولی در همین زمان اتفاق جالبی افتاد. لیست ۵۰ نفره کاندیداهای مرد سال فوتبال ایتالیا اعلام شد که بازیکنانی نظیر ( روبرتو باجو، مارکو فان باستن، پائولو مالدینی، رودگولیت، فرانک رایکارد، فرانکو باره سی، جوزپه برگومی، پالیوکا، آندریاس برمه، لوتار ماتئوس، یورگن کلینزمن، رودی فولر، کانیجیا و هاسلرو ....) در آن دیده می شدند و در حضور همه این بزرگان توماس هاسلر از سوی مربیان، بازیکنان و خبرنگاران ایتالیایی به عنوان بهترین بازیکن سال فوتبال ایتالیا انتخاب شد تا به همه ثابت شود این بازیکن ۲۵ ساله سرآمد کالچیونشینان بوده است. سخنان بزرگان بعد از این انتخاب و پایان فصل بسیار جالب بود: فرانتس بکن بائر: هاسلر به همه ثابت کرد که حتی از امثال وان باستن و باجو و لوتار هم آماده تر است، پس اینکه چطور فیفا کس دیگری را به عنوان مرد سال انتخاب کرد برای من جای تعجب دارد. فابیو کاپلو: در این فصل همه چیز برای ما (میلان) با قهرمانی در اروپا خوب پیش رفت. تنها چیزی که امثال تیم قدرتمند من و البته سایر تیمهای ایتالیایی را اذیت کرد تکنیک هاسلر جوان بود. او واقعا غیر قابل کنترل است. پائولو مالدینی: من همیشه در کارهای دفاعی مورد اعتماد مربیان بودم اما هر موقع که با رم بازی داشتیم کاپلو تاکید میکرد که امروز محوطه ۱۸ قدم از هر طرف ۳ متر بزرگتره و به دلیل حضور استاد ضربات آزاد در زمین (هاسلر) هیچ کس حق خطا کردن در این فاصله را ندارد. جوزپه برگومی (کاپیتان اینتر) : واقعا مسخره است که از یک مدافع بخواهید در اطراف محوطه جریمه هم مرتکب هیچ خطایی نشه. پس ما باید چطور مثلث رم را مهار کنیم. باره سی (مدافع میلان) : ما توانستیم یووه را پشت سر بگذاریم. اما باید بگم این قهرمانی را یووه ۳ سال پیش به ما تقدیم کرد. زمانی که آنها هاسلر را نشناخته به رم فروختند تا هم تیم خودشان از آن به بعد سردرگم بازی کند و هم ضربات آزاد او بلای جان تورینیها در دیدار رفت و برگشت امسال شود. من از هاسلر بابت اون ۶ امتیاز تشکر ویژه میکنم. هاسلر در سال به وطن بازگشت. همانطور که قبلا اشاره کرد پیشنهادهای بزرگ رو نادیده گرفت و به تیم نه چندان مطرح کارلسروهه پیوست. مدیران رم برای قدردانی از زحمات هاسلر و بازیهای درخشانش با سرمایه گذاری مشترک با خود توماس هتلی را با نام Hassler در رم ایتالیا افتتاح کردند و ۵۵ درصد سهام آن را به نام توماس کردند. این هتل همچنان در رم میزبان توریستها است.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

هاسلر در کارلسروهه


او در کارلسروهه دوران موفقی را پشت سر گذاشت و توانست ۳ بار دیگر بهترین پاسور بوندس لیگا شود. کارلسروهه با حضور توماس ۲ بار تا نیمه نهایی جام یوفا پیش رفت ولی به جام نرسید. اما یکی از این دیدارها در مرحله یک هشتم همیشه در یاد طرفداران هاسلر باقیست.در مرحله یک هشتم در شرایطی که کارلسروهه تا دقیقه ۷۹ از سنت اتین فرانسه عقب بود با ۲ ضربه ایستگاهی هاسلر در دقایق ۸۰ و ۸۹ بازی را به تساوی کشید و در دیدار برگشت نیز با اینکه تا دقیقه ۵۶ از همین حریف در آلمان عقب بودند اما هاسلر دوباره ۲ ضربه ایستگاهی دیگر نثار فرانسویها کرد تا نماینده آلمان به دور بعد صعود کند. نکته جالب این بود که۲ گل از این ۴ گل با پای چپ به ثمر رسید. ضمن اینکه هاسلر موفق شد بار دیگر در دواران بازیگری، از زمین خودی و از ۶۰ متری گلزنی کند و اینبار اشتوتگارت پذیرای این گل زیبا بود. کارلسروهه در زمان حضور توماس فقط به یک عنوان نائب قهرمانی در جام حذفی بسنده کرد.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

هاسلر در بوروسیا دورتموند



در سال ۱۹۹۸ با افت کارلسروهه هاسلر تصمیم به ترک این تیم گرفت وبنا به پیشنهاد آندریاس مولر دوست صمیمی و همبازی و زوج او در تیم ملی به دورتمند پیوست. بعد از این انتقال تمامی مطبوعات داخلی و خارجی آلمان دورتمند را مدعی اول کسب قهرمانی بوندسلگیا معرفی کردند. در همه جا بحث از حضور مولر، هاسلر، سامر، رویتر و کهلر در کنار یکدیگر بود. اما متاسفانه حضور میشائیل اسکیبه به عنوان سرمربی دورتمند همه چیز را خراب کرد. اسکیبه نتوانست احساسات خود را در دورتمند پنهان کند. چرا که او از هاسلر کوچکتر بود و با آمدن هاسلر در سال ۱۹۹۴ به کارلسروهه او در این تیم ذخیره نشین توماس شده بود و به هیچ وجه دل خوشی از اونداشت. با شروع فصل مشکلات اسکیبه و هاسلر خیلی زود بروز کرد. اسکیبه اعتقاد داشت که از بین مولر و هاسلر یکی باید در زمین باشد به همین دلیل در اکثر بازیها این دو بجای یکدیگر وارد زمین شدند و به ندرت توانستند زوج طلایی خط میانه آلمان را در دورتمند تکرار کنند. همین یک دندگیهای اسکیبه باعث شد تا دورتمند به هیچ مقام قابل توجهی نرسد و هاسلر بعد از یک فصل راهی مونیخ ۱۸۶۰ شود ومولر هم یک سال بعد از آن راهی شالکه شد.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

هاسلر در مونیخ 1860



در مونیخ هاسلر بازیهای زیبای خود را تکرار کرد واین تیم را به بالای جدول بوندسلیگا کشاند. خیلی زود هاسلر محبوب طرفداران شهر مونیخ شد و خیلی از مواقع هواداران بایرن هم برای دیدن بازی او به المپیک مونیخ می آمدند. شاید دلیل این امر دوستی توماس با اکثر بایرنیها به دلیل حضور در تیم ملی بود. طبق گفته خود توماس او اوقات فراغت خود را در مونیخ با اشترونز، اشتفان افنبرگ، اولیور کان و مهمت شول میگذرانده و دوستی خانوادگی نزدیکی بین اونها برقرار بوده. در مونیخ ۱۸۶۰ توماس به جامی دست نیافت اما این تیم را از یک تیم میانه جدولی به یک تیم مدعی در آلمان تبدیل کرد و در طول فعالیت ۴ ساله اش در این تیم ۲ بار دیگر عنوان بهترین پاسور آلمان را کسب کرد تا از این حیث رکورد دار تاریخ آلمان شود. مارتین مکس هم به لطف پاسهای درخشان او عنوان آقای گل بوندسلیگارو کسب کرد. ضمن اینکه در سال ۲۰۰۰۰ گل زیبای هاسلر که بعد از دریبل ۵ دورتمندی و شوت پرقدرتش از پشت محوطه ۱۸ قدم در پیروزی ۳ بر یک برابر این تیم به ثمر رسید و گل سال فوتبال آلمان شد. خود هاسلر این گل را این چنین یادآوری میکند: از اینکه این گل برترین گل سال آلمان شد خوشحالم و این گل فقط میتواند هدیه من به یک نفر باشد، او هم کسی نیست جز میشائیل اسکیبه.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

هاسلر در سالزبورگ



در سال ۲۰۰۳ توماس تصمیم گرفت از رقابتهای باشگاهی هم خداحافظی کند اما باشگاه سالزبورگ پیشنهاد مبنی بر مربی بازیکن به وی داد و قرارداد ۱ ساله با او امضاء کرد. در پایان سال ۲۰۰۴ در آخرین دیدار سالزبورگ در لیگ اتریش ظرفیت ورزشگاه ۲۵ هزار نفری این تیم پر شد از تماشاگران آلمانی که از نقاط مختلف برای دیدن آخرین بازی پسر محبوبشان به ورزشگاه آمدند. نکته جالب حضور هوادارانی از باشگاههای آس رم و، کلن، کارلسروهه، دورتمند و مونیخ ۱۸۶۰ بود که تعدادشان نزدیک به ۱۲ هزار نفرمیرسید. وبالاخره توماس در کنار دوستان نزدیک و هوادارانش از مستطیل سبز خداحافظی کرد. وی هم اکنون به عنوان مربی در کلاسهای آموزشی شرکت میکند. و مدتی نیز دستیار برتی فوگتس در تیم نیجریه بود.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

هاسلر در جام جهانی 1990


او در سال ۱۹۸۸ برای اولین بار توسط فرانتس بکن باوئر به تیم ملی آلمان دعوت شد و اولین بازی را در برد ۴ بر ۰ آلمان مقابل فنلاند انجام داد که موفق شد۲ پاس گل در آن بازی برای مهاجمین آلمان مهیا کند.جام جهانی ۱۹۹۰ در ایتالیا آغاز شد و جوان کوتاه قد آلمان موفق شد با درخشش در کنار لوتار ماتئوس و لیتبارسکی در خط میانه قهرمانی جهان را بدست آورند.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

هاسلر در یورو 1992


در سال ۱۹۹۲ در رقابتهای جام ملتهای اروپا، آلمان با بازیهای خیره کننده هاسلر عنوان نائب قهرمانی را کسب کرد. ۲ ضربه ایستگاهی او در این رقابتها را، هیچ طرفدار فوتبالی از یاد نخواهد برد. در بازی اول قهرمان جهان در مقابل روسیه به دیوار سخت دفاع و دیمیتری خارین (دروازه بان پرآوازه روسها) برخورد. در حالیکه ژرمنها تا دقیقه ۹۱ از حریف عقب بودند یک ضربه ایستگاهی در پشت محوطه جریمه نصیب آلمانها شد. توماس بدون توجه به کسی توپ را برداشت و در حضور لوتار ماتئوس و آندراس برمه کاشته زن، به تنهایی پشت توپ ایستاد. با اینکه خارین بهترین گلر دنیا در سال۹۱ بود اما ضربه هاسلر با نهایت دقت، سرعت، قدرت و کات وحشتناک به گوشه راست دروازه رفت و جهش بلند خارین هم به جایی نرسید. این گل تا سالها تیتر بسیاری از شبکه‌های ورزشی در دنیا بود حتی تا ۳ سال این گل در تیتراژ برنامه ورزش و مردم چشم هر بیننده ای را در ایران نوازش می داد.صحبتهای بازیکنان بعد از این دیدار شنیدنی بود. اندریاس برمه: من نفهمیدم چه اتفاقی افتاد فقط توماس را دیدم که توپ رو با خونسردی روی زمین تنظیم میکنه، با اینکه قرار بود من کاشته زن اول باشم ولی نمیدونم چرا به خودم اجازه ندادم پشت توپ بایساتم. لوتار ماتئوس: توماس به دلیل مصدومیت فقط ۵ روز قبل از شروع بازیها به تیم ملحق شد و با توجه به تمرینات، من یا برمه باید ضربه را می زدیم. جسارت او واقعا ستودنی است. بودو ایلگنر: از زاویه ای که من ایستاده بودم کات وحشتناک ضربه توماس رو دیدم بدون شک نه من و نه دیمیتری و نه هیچ دروازه بان دیگری نمی توانست این ضربه را مهار کند. برتی فوگس: ما در سال ۹۰ با ریختن دیواره برلین به روسها نشان دادیم که مردمی سرزنده هستیم. اکنون ضربه توماس در دقیقه ۹۱ در برابر دفاع روسها من را یاد همان خاطرات انداخت. دیمیتری خارین بعد از بازنشستگی از گل هاسلر به عنوان بدترین خاطره ورزشی خود در مطبوعات روسیه یاد کرد و البته ضربه زیبای او را ستودنی خواند. هاسلر همین کار را هم در برابر سوئد تکرار کرد تا آلمان راهی فینال شود. با وجود بازی خوب هاسلر در فینال، آلمانها مغلوب دانمارک شدند تا جام را به یاران اشمایکل واگذار کنند. با این حال هاسلر در سال ۱۹۹۲ برای دومین بار به عنوان مرد سال فوتبال آلمان برگزیده شد.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

هاسلر در یورو ۲۰۰۰



در سال ۲۰۰۰ درحالی که فوتبال آلمانها خالی از استعداد بود اریش ریبک مربی وقت آلمان شد و بدترین دوران فوتبال ژرمنها را رقم زد. در حالیکه رقابتهای یورو نزدیک بود مطبوعات آلمان تنها راه نجات تیم در این شرایط را دعوت از مرد همه کاره مونیخ ۱۸۶۰ میدانستند تا شاید آلمان با حضور او در کنار مهمت شول جان تازه ای بگیرد. در همین ایام زندگی خصوصی توماس نقل محافل ورزشی شد و همه خبر از جدایی او از همسرش (که مدیر برنامه هایش نیز بود) میدادند. در این شرایط بحرانی ریبک بر خلاف میل باطنی هاسلر را در ۱ ماه مانده به شروع یورو دعوت کرد و بازوبند کاپیتانی را به او سپرد. آلمان با حضور ۹۰ دقیقه ای او موفق شد چک را ۳بر۲ و لیختن اشتاین را ۸ بر ۲ در دیدارهای دوستانه شکست دهد و راهی یورو شود. علیرغم درخشش هاسلر در این بازیها ریبک در یورو فقط ۲ بازی به او داد. ابتدا مقابل رومانی ۷۵ دقیقه بازی کرد و بعد از تعویض او آلمان گل مساوی را دریافت کرد. در دیدار برابر انگلس اصلا بازی نکرد و آلمان ۱ بر صفر باخت و در دیدار برابر پرتغال در ۵ دقیقه پایانی و بعد از دریافت ۳ گل وارد زمین شد.آلمان با کسب فقط ۱ امتیاز بدترین کارنامه خود را در یورو بجا گذاشت و هاسلر با ۱۰۱ بازی ملی برای همیشه از فوتبال ملی خداحافظی کرد. بعد از این رقابتها مطبوعات آلمان ریبک رامورد حمله قرار دادند و او را یک شیاد قلمداد کردند که میخواسته با دعوت هاسلر فقط دهان مطبوعات رو ببندد. هاسلر بعد از این رقابتها موفق شد خانواده خود را بار دیگر سروسامان دهد و از جدایی همسرش جلوگیری کند.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

هاسلر در جام جهانی 1998


در سال ۱۹۹۸ جام جهانی در فرانسه آغاز شد وآلمان به همراه هاسلر و سایر بزرگان به دلیل میانگین بالای سنی تیم با شکست از کرواتها جام را ترک کردند. شاید تنها نکته مربوط این جام سانتر منجر به گل هاسلر روی سر الیور بیرهوف در دیدار مقابل ایران بود.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

زندگی . افتخارات فرانس بکن باوئر


بکن‌باور در ۱۱ سپتامبر ۱۹۴۵ در مونیخ متولد شد. او سال ۱۹۵۴ هنگامی که تنها نُه سال داشت، زندگی حرفه‌ای خود را در باشگاه اس سی مونیخ، آغاز کرد. او سال ۱۹۵۸ به تیم بایرن‌مونیخ رفت که در آن زمان دومین باشگاه بزرگ شهر مونیخ بود.

بکن‌باور اولین بازی خود برای تیم ملی آلمان را ۲۶ سپتامبر ۱۹۶۵ انجام داد و اولین بازی‌اش در جام جهانی سال ۱۹۶۶ بود.

برای اولین بار در زمان او، باشگاه بایرن‌مونیخ سال ۱۹۶۶ موفق شد جام باشگاه‌های برتر آلمان را صاحب شود. این باشگاه در سال آینده‌اش، یعنی سال ۱۹۶۷ نیز موفق به کسب همین عنوان شد و از این گذشته، در همین سال جام باشگاه‌های برتر اروپا را نیز حتی به دست آورد.

بکن‌باور سال ۱۹۷۱، کاپیتان تیم ملی کشورش، یعنی آلمان غربی شد. سال ۱۹۷۲، آلمان غربی توانست برنده جام ملت‌های اروپا شود و سال ۱۹۷۴، بکن‌باور توانست برای وطنش نیز جام جهانی را به ارمغان بیاورد.

بکن‌باور سال ۱۹۷۷، بایرن مونیخ و همچنین تیم ملی را ترک کرد و به بازی در باشگاه نیویورک کوسموس در جام قهرمانی آمریکای شمالی پرداخت. او بین سالهای ۱۹۸۰-۱۹۸۲ نیز در هامبورگر اس فا بازی می‌کرد.

او بین سالهای ۱۹۸۴-۱۹۹۰، سرمربی تیم ملی آلمان شد. و سالهای ۱۹۹۴ و ۱۹۹۶، همین سمت را در باشگاه بایرن‌مونیخ به دست آورد.

از این گذشته، فرانس بکن‌باور تدارک‌دهنده و همچنین تهیه‌کننده اساسیِ بازیها در جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ به شمار می‌آید. موسسه خیریه‌ای نیز به نام او و از طرف خودش، به منظور کمک به معلولین و سایر محتاجان دیگر تأسیس شده است.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

زندگی شخصی اولی هوینس



هوینس ۸ سال برای بایرن مونیخ بازی کرده است و تمامی عنوان باشگاهی را با بایرن کسب کرده است.هوینس با بایرن مونیخ قهرمانی در رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا، جام بین قاره‌ای باشگاهای جهان، بوندس لیگا و جام حذفی آلمان را کسب کرده است. همراه تیم ملی آلمان نیز در جام جهانی ۱۹۷۴ قهرمان جهان و ۱۹۷۲ قهرمان اروپا شده است.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

زندگی میروسلاو کلوزه


میروسلاو کلوزه در خانواده‌ای ورزشکار پرورش یافت. مادرش باربارا عضو تیم ملی هندبال لهستان (که در ۸۲ بازی ملی حضور داشت) و پدرش یوزف کلوزه فوتبالیست بود و به تیم ملی لهستان نیز رسید. در سال ۱۹۸۱ خانواده کلوزه از کشور کمونیست لهستان فرار کردند و ابتدا به فرانسه و سپس در سال ۱۹۸۷ به کوسل در آلمان نقل مکان کردند. پدر میروسلاو کلوزه از یک خانواده اصیل آلمانی می‌باشد به همین‌خاطر آنها با نام خانوادگی رشیدلر در آلمان اقامت گرفتند. کمی پس از سکنی گزیدن در آلمان پدر میروسلاو دوباره نام خود را به کلوزه برگرداند زیرا کلوزه نام فامیل پدربزرگ آلمانی او اروین کلوزه بود که در سال ۱۹۱۰ در (سیلسیای علیا) به دنیا آمد. وقتی در مدرسه‌ای در آلمان ثبت‌نام کرد، روزهای سختی را پشت سر می‌گذاشت. شروع درس برای او اصلا آسان نبود. میروسلاو هشت ساله که باید در کلاس چهارم درس می‌خواند، دو سال عقب رفت و تحصیلات را از کلاس دوم ادامه داد زیرا با زبان و فرهنگ آلمانی آشنایی کافی نداشت. آن روزها، روزهای سختی بودند ولی همین مشکلات در آینده او را قوی‌تر ساخت.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

دوران باشگاهی میروسلاو کلوزه


کلوزه فوتبال را در یک باشگاه روستایی فراگرفت. باشگاهی به نام بلاباخ دیل‌کوف، او پس از یک فصل بازی در تیم هُمبورگ بدون هیچ مقدمه و به سرعت جذب تیم آماتوری کایزر سلاترن شد. او عادت داشت به هنگام بازی هم‌تیمی‌هایش بایستد و تشویق تماشاچیان را تماشا کند. یک سال بعد از ملحق شدن به این باشگاه به سرعت ترقی کرد و وارد تیم اول کایزر سلاترن شد. او در ۶۷بازی نخست خود ۳۳گل زد. تداوم در گل زدن باعث شد اولین کاپ بین‌المللی خود را به دست آورد و در اودر سال ۲۰۰۴ با قیمت پنج میلیون یورو به تیم وردربرمن انتقال یافت و پس از یک شروع بد در آن تیم، ناگهان سیر صعودی پیمود و به همراه یوهان میکو هافبک فرانسوی تیم و ایوان کلاسنیچ فوروارد اهل کرواسی یک مثلث قدرتمند حمله تشکیل داده و تاثیرات شگرفی بر روی بازی گذاشتند. این سه در بوندسلیگا پانزده گل به ثمر رساندند. کلوزه با وجود ظاهر نسبتا نحیف، یکی از بهترین سرزنان بوندسلیگاست. او توانایی‌های تکنیکی بسیار بالایی دارد و وقتی پا به توپ شود دیگر کسی حریفش نیست. او در سال ۲۰۰۵ یکی از بهترین فورواردهای آلمان و شاید بهترین آنها بود. او دربازی‌های فصل ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶در بیست و شش بازی ۲۵ گل زد و در به ثمر رسیدن ۱۶گل دیگر نیز تاثیر غیرمستقیم داشت.در تاریخ ۲۶ ژوئن ۲۰۰۷ کارل هاینس رومنیگه نائب رئیس باشگاه بایرن مونیخ خبر از جذب کلوزه با مبلع ۱۵ میلیون یورو داد.وی در بایرن مونیخ در کنار لوکا تونی خط حمله بایرن را تشکل می‌دهد و دوران خوبی را سپری می‌کند.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

البر در بایرن مونیخ


دوران طلایی فوتبال این بازیکن برزیلی در شهر مونیخ سپری شد. از جولای ۱۹۹۷ تا اگوست ۲۰۰۳ البر همواره در ترکیب ثابت این تیم حاضر بود. مهاجمان زیادی در طول این سال ها در خط حمله بایرن مونیخ حضور داشتند: علی دایی، کارستن یانکر، الکساندر زیکلر، روکه سانتا کروز و ... اما امید گلزنی این تیم همواره این برزیلی بود.

البر با به ثمر رساندن ۹۲ گل در ۱۶۹ بازی برای این تیم و در مجموع (بایرن مونیخ و اشتوتگارت) ۱۳۳ گل در ۲۵۶ بازی در بوندس لیگا رکورد دار گلزنی در این لیگ معتبر است.

البر در تیم بایرن مونیخ چهار بار قهرمان بوندس لیگا (۱۹۹۹ – ۲۰۰۰ – ۲۰۰۱ – ۲۰۰۳)، سه بار قهرمان جام حذفی (۱۹۹ – ۲۰۰۰ – ۲۰۰۳)، یک بار قهرمان جام باشگاه‌های اروپا (۲۰۰۱) و یک بار نایب قهرمان جام باشگاه‌های اروپا (۱۹۹۹) شد.

او همچنین در سال ۲۰۰۳ آقای گل بوندس لیگا شد و در مجموع ۲۴ گل برای این تیم در لیگ قهرمانان اروپا و ۱۵ گل در جام حذفی آلمان به ثمر رساند.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

البر در اشتوتگارت


جیوانی البر پس از آن به آلمان رفت و سه فصل در اشتوتگارت بازی کرد و به همراه کراسیمیر بالاکف و فردی بوبیچ مثلث طلایی خط حمله این تیم را شکل داد. البر به همراه همبازیانش جام حذفی فوتبال آلمان را در سال ۱۹۹۷ بالای سر برد.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

البر در سال های کنونی



البر پس از به خدمت گرفتن روی ماکای توسط باشگاه بایرن مونیخ و به توصیه اوتمار هیتسفلد سرمربی وقت این تیم، بایرن را ترک و به المپیک لیون رفت و در فصل ۲۰۰۴ با این تیم قهرمان لیگ و جام حذفی فرانسه شد. سال بعد باز گشت کوتاهی به آلمان و تیم بروسیا مونشن گلادباخ داشت که با مصدومیتی شدید مواجه شد و یک سال‌ونیم را دور از میادین فوتبال گذراند.

البر پس از آن به کروزیرو رفت و هم اکنون در این تیم توپ می‌زند.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

دوران ملی کلوزه


نخستین بازی بین‌المللی در مارس ۲۰۰۱ برابر تیم آلبانی ظاهر شد. در آن بازی آلمان دو بر یک آلبانی را شکست داد و زننده دومین گل آلمان کسی نبود جز میروسلاو کلوزه، در جام‌جهانی ۲۰۰۲در کره و ژاپن، کلوزه سه شوت خود را روانه دروازه کرد و یکی از برترین‌های آن شد. اولین بازی تیم ملی آلمان در جام جهانی ۲۰۰۶ برابر کاستاریکا مصادف بود با روز تولد کلوزه. او در این بازی به مناسبت تولدش دو گل به ثمر رساند. کلوزه تاکنون ۴۴ گل ملی را روانه دروازه حریفان خود کرده‌است.وی کاپیتان تیم تیم ملی فوتبال آلمان بعد از میشائل بالاک است و یکی از موفق‌ترین گلزنان تاریخ ملی فوتبال آلمان نیز بحساب می‌آید.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

کوتاه از کلوزه


در ژانویه ۲۰۰۱ مربی وقت تیم ملی لهستان سفری به آلمان کرد تا کلوزه را که هنوز ملیت لهستانی داشت تشویق به پیوستن به تیم ملی آن کشور کند. ولی کلوزه دعوت او را رد کرده و گفت(من گذرنامه آلمانی دارم و تا وقتی اوضاع به این منوال است فرصت آن را دارم که زیرنظر رودی فولر بازی کنم.
وقتی کلوزه گل می‌زند از خوشحالی پشتک می‌زند. او در جام‌جهانی پنج بار این عمل را تکرار کرد و از همان زمان طرفدارانش به او لقب سالتو کلوزه یعنی کلوزه پشتک‌زن را دادند.
معروف است که کلوزه بازیکنی منصف است. در فصل بازی‌های ۲۰۰۵، ۲۰۰۶در مسابقه بین وردربرمن و آرمینیا بیلفیلد در حالی‌که هر دو تیم صفر - صفر مساوی بودند، داور به خاطر فولی دروازه‌بان بر روی کلوزه اعلام پنالتی به نفع وردربرمن کرد ولی کلوزه جلو رفت و برای داور توضیح داد دروازه‌بان هیچ فولی بر روی او انجام نداده‌است.
غذای مورد علاقه کلوزه شنیسل بوقلمون با سیب‌زمینی سرخ کرده‌است.
او مهم‌ترین گل خود را گلی می‌داند که در بازی‌های جام یوفا به تیم گلاسکو رنجرز زد و با این گل تیم او یک برهیچ بازی را برد.

خانواده برای کلوزه اهمیت زیادی دارد و درباره همه چیز با خانواده‌اش صحبت می‌کند.او یک سگ خانگی از نوع سگ‌های پاسبان آلمانی دارد و می‌گوید خودم که خطرناک نیستم، لااقل سگم خطرناک باشد. نام سگ او کریش است.
کلوزه عاشق تنیس و تنیس روی میز است و در اوقات فراغت به این ورزش‌های مفرح می‌پردازد.از نظر کلوزه بهترین نقطه قوت او بردباری اوست و می‌گوید من در اکثر مواقع ساکت می‌مانم.او محل تولد خود یعنی شهر زیبای اوپلن در لهستان را خیلی دوست دارد و همیشه میل دارد به آن‌جا برود.
همسر میرو در خانه برای اینکه دوقلوهاشون لهستانی بلد باشند ان هارو مجبور می کنه لهستانی حرف بزنند تا هویت واقعی شون رو فراموش نکنند.که البته میرو هم از این قانون مستثنی نیست
میرو مسلط به چهار زبان فرانسوی .المانی .انگلیسی و لهستانی است .
دریک مصاحبه از میرو می پرسند تو خودت رو لهستانی می دون یا المانی؟اون میگه:مهم نیست که متعلق به کجا باشی مهم اینه که بهترین باشی.من یک اروپایی هستم.خانواده و پدرو مادرم ساکن لهستانند اما خودم ساکن المان هستم.همسرم هم همینطور اما فرزندانم متولد و بزرگ شده ی المانند.
به نظر میرو بهترین چیز در دنیا داشتن فرزند است
میرو در سال 2006 در بازی وردربرمن و بارسلونا گونه و بینیش شکست که سریع به بیمارستان رفت و تا یک ماه دور از میادین بودو بعد از ان هم با پوشش مخصوص بازی می کرد.
میرو از سن 17 تا 27 سالگی 10 بار دماغش شکسته که در اخر سال 2008 بینیش رو عمل می کنه.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

البر در تیم ملی برزیل


حضور مهاجمان نامداری چون رونالدو، روماریو، به به تو، ادموندو و رونالدینهو در دوران بازیگری البر موجب شد، او شانس زیادی برای پوشیدن پیراهن تیم ملی کشورش نداشته باشد. تنها ۱۵ بازی ملی و ۷ گل ملی در کارنامه البر ثبت شده است.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

کوتاه از لیزارازو


بیسنته لیزارازو متولد ۹ دسامبر ۱۹۶۹ بازیکن سابق تیم ملی فوتبال فرانسه و عضو سابق باشگاه بایرن مونیخ آلمان است.


وی با تیم فرانسه به مقام قهرمانی جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸ و جام ملت‌های اروپا در سال ۲۰۰۰ دست یافت. در منطقه باسک یک ورزشگاه به نام این بازیکن ساخته شده است.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

زندگی ورزشی مایر


در هشت سالگی شروع به بازی فوتبال کرد. نخست در خط حمله بازی می‌کرد و حتا یکبار در نوجوانی آقای گل مسابقات محلی شد. چهارده ساله بود که در بازی نهایی مسابقات جوانان، با تیم خود اس.فاو.هار در مقابل تیم جوانان بایرن مونیخ قرار گرفت. در آن بازی، دروازه‌بان اصلی تیم او به دلیل آسیب‌دیدگی نتوانست حضور یابد و مربی تیم به ناچار سپ مایر را درون دروازه جای داد.مایر جوان و بی‌تجربه اگر چه نتوانست از شکست ۱۲ بر صفر تیم خود در مقابل تیم جوانان بایرن مونیخ جلوگیری کند، اما در آن بازی با پرش‌های شگفت انگیز و حرکات دلیرانه توانست مانع از شکست سنگین‌تر تیم خود شود. بی‌دلیل نبود که در همان بازی مورد توجه مربی تیم بایرن مونیخ قرار گرفت و وی به او پیشنهاد پیوستن به این تیم را کرد. سپ مایر در آن زمان این پیشنهاد را رد کرد و در تیم خود ماند تا همچنان در خط حمله بازی کند. اما هر چه بیشتر می‌گذشت، مربی تیمش از او بیشتر به عنوان دروازه‌بان استفاده می‌کرد و سرانجام در سال ۱۹۵۹ به مونیخ رفت.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

دوران باشگاهی مایر



سپ مایر در سال ۱۹۶۴ دروازه‌بان ثابت تیم بایرن مونیخ و جزوی از محور اسطوره‌ای "مایر بکن‌باوئر مولر" شد. با همین بازیکنان بود که باشگاه بایرن مونیخ به دسته اول صعود کرد. پس از آن این باشگاه سیر صعودی بی وقفه خود را در گستره ملی و بعدها در سطح اروپا آغاز کرد.وی در سالهای ۱۹۶۵ تا ۱۹۸۰ عضو ثابت تیمش بود و هرگز بایرن را ترک نکرد.او در ۱۵ سال حضور در بایرن مونیخ ۵۳۶ دیدار انجام داد و به تمامی افتخارات ممکنه در عرصه باشگاه دست یافت.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

دوران ملی مایر


سپ مایر به تیم ملی فوتبال آلمان دعوت شد و نخستین بازی خود را به عنوان دروازه‌بان این تیم در سال ۱۹۶۶ در دوبلین مقابل ایرلند انجام داد. در آن بازی آلمان با نتیجه چهار بر صفر حریف خود را درهم کوبید.مایر در همان سال، در مسابقات جام جهانی فوتبال در لندن، همراه تیم ملی فوتبال آلمان بود، اگر چه به عنوان دروازه‌بان ذخیره.آلمان در رقابت‌های آن دوره، در بازی نهایی در ورزشگاه ویمبلی و در نتیجه یک گل جنجالی، مقابل تیم ملی فوتبال انگلستان شکست خورد و به مقام دوم رسید.پس از آن دوره از مسابقات، عصر طلایی سپ مایر آغاز شد. او تدریجاً با جاگیری‌های تیزبینانه، واکنش‌های سریع، شیرجه‌های شگفت انگیز، پرش‌های تماشایی و حرکات ناگهانی و غیرقابل پیش‌بینی، به دروازه‌بان شماره یک و بی‌چون وچرای آلمان تبدیل شد. دیگر همگان با اشاره به دهستان زادگاه او، از گربه آنتسینگ سخن می‌گفتند.مایر در بازی‌های جام جهانی مکزیک در سال ۱۹۷۰ دروازه‌بان شماره یک آلمان بود. آلمان در آن دوره از مسابقات در دیدار یک چهارم نهایی در مقابل انگلستان با نتیجه سه بر دو پیروز شد، اما در بازی نیمه‌نهایی در مقابل تیم ملی فوتبال ایتالیا (در بازی قرن) با نتیجه چهار بر سه شکست خورد و در پایان پس از برزیل و ایتالیا به مقام سوم بسنده کرد. اگر چه این برای مایر افتخار کوچکی نبود، اما دریافت شش گل در آن دو بازی تاریخی، بسیاری از کارشناسان فوتبال را به این نتیجه رساند که اگر چه تیم ملی آلمان دارای یک دروازه‌بان خوب است، اما این دروازه‌بان هنوز در اندازه‌های جهانی نیست.

هلموت شون مربی تیم ملی فوتبال آلمان، بی‌توجه به منتقدان، همچنان به سپ مایر اعتماد کرد و او نیز در سال‌های بعد شایستگی کامل خود را نشان داد و منتقدان را خاموش ساخت. مایر در سال ۱۹۷۲ با تیم ملی فوتبال آلمان در بلژیک به مقام قهرمانی جام ملت‌های اروپا رسید و دو سال بعد در مسابقات جام جهانی فوتبال در آلمان قهرمان جهان شد. مایر را در این دوره، یکی از بزرگ‌ترین و موفق‌ترین دروازه‌بانان جهان لقب دادند.

فرانتس بکن‌بائر "قیصر" فوتبال آلمان، مایر را با فاصله زیاد نسبت به دیگران، بهترین دروازه‌بان تاریخ فوتبال آلمان می‌داند. در ستایش او می‌گفتند: هر گلی که وارد دروازه مایر شود، غیرقابل مهار بوده است! از ویژگی‌های مایر، تمرینات غیرعادی او بود. برای نمونه مرغی را در میدان وسیع فوتبال رها می‌ساخت و سپس با شیرجه‌های تماشایی تلاش می‌کرد پرنده را به چنگ آورد! در انتقاد از قصور بازیکنان خودی صریح بود. حتا زمانی که بکن‌باوئر، بازیکن استثنایی هم‌باشگاهی او در دو بازی پی درپی، اشتباها دو گل وارد دروازه خودی کرد، مایر از مربی تیم خواسته بود که یکی از مدافعان تیم را مامور کنترل بکن‌باوئر کند تا او دوباره به تیم خودی گل نزند!مایر خیال داشت تا چهل سالگی درون دروازه بایستد و به رکورد ۱۰۰ بازی برای تیم ملی دست یابد، اما در سال ۱۹۷۹ بر اثر یک حادثه سنگین رانندگی که به آسیب‌دیدگی شدید او منجر گردید، به فعالیت خود در میدان‌های ورزشی پایان داد. با این حال وی هنوز از فوتبال دل نکنده و امروز نیز مربی دروازه‌بانان باشگاه بایرن مونیخ است. افتخارات زیادی در کارنامه ورزشی سپ مایر ثبت شده است. وی علاوه بر قهرمانی جهان و اروپا، چهار بار با بایرن مونیخ قهرمان آلمان، سه بار قهرمان باشگاه‌های اروپا و یک بار قهرمان باشگاه‌های جهان شد. مایر سه بار به عنوان بهترین بازیکن آلمان انتخاب گردید و افزون بر آن، کارشناسان فوتبال او را به عنوان بهترین دروازه‌بان تاریخ فوتبال آلمان برگزیدند.نام سپ مایر از طرف فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا)، در رده‌بندی بهترین دروازه‌بانان تاریخ فوتبال جهان، پس از لئویاشین دروازه‌بان افسانه‌ای شوروی سابق، گوردن بنکس گربه‌چالاک انگلستان و دینو زوف دیوار استوار تیم ملی فوتبال ایتالیا، در جایگاه چهارم قرار گرفته است.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

ماگات در هامبورگ



در سال ۱۹۷۶ به تیم هامبورگ در بوندسلیگای ۱ منتقل شد و تا سال ۱۹۸۶در این تیم ماند.وی به عنوان بازی‌ساز این تیم، در ۳۰۶ بازی بوندسلیگا ۴۶ گل به ثمر رساند. او با هامبورگ سه بار قهرمان بوندسلیگا و دوبار قهرمان جام اروپا شد.در دقیقه آخر در مقابل اندرلشت بلژیک در دیدار پایانی جام در جام اروپا گل پیروزی‌بخش تیمش را زد.در سال ۱۹۸۳ نیز هامبورگ با هدایت ارنست هاپل در جام باشگاه‌های اروپا با تک گل ماگات بر یوونتوس تورین ایتالیا غلبه کرد و به قهرمانی رسید.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

ماگات در ساربروکن


سال ۱۹۷۴ قراردادی به عنوان بازیکن حرفه‌ای با ساربروکن امضاء کرد که در آن زمان در بوندسلیگای ۲ بود. او برای ساربروکن ۷۶ بازی انجام داد و ۲۹ گل زد.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

دوران ملی ماگات


برای تیم ملی فوتبال آلمان بین آوریل سال ۱۹۷۷ و ژوئن ۱۹۸۶، ۴۳ بار به میدان رفت و ۳ گل زد. در سال ۱۹۸۰ با این تیم قهرمان اروپا شد. در جام‌های جهانی ۱۹۸۲ و ۱۹۸۶ نیز به نایب قهرمانی جهان رسید.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

ماگات مربی هامبورگ


در سال ۱۹۹۳ ابتدا هدایت تیم دوم هامبورگ را به دست گرفت، و در همان سال دستیار مربی تیم اول هم شد. در فصل ۹۶-۱۹۹۵ بالاخره مربی تیم اول هامبورگ شد.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

ماگات مربی نورنبرگ، برمن و فرانکفورت


در سال ۱۹۹۷ مربی نورنبرگ، در سال ۱۹۹۸ مربی وردربرمن و از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱ مربی اینتراخت فرانکفورت بود. در طول مدت مربیگری در این سه تیم، حکم آتش‌نشان بوندسلیگا را داشت، چراکه معمولاً تیم‌ها را زمانی تحویل می‌گرفت که در آستانه سقوط قرار داشتند.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

ماگات مربی اشتوتگارت

از سال ۲۰۰۱ تا ۳۰ ژوئن ۲۰۰۴ ماگات مربی و مدیر اشتوتگارت بود. در سال ۲۰۰۳ با این تیم نایب قهرمان بوندسلیگا شده و این تیم را راهی لیگ قهرمانان اروپا کرد.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

ماگات مربی بایرن مونیخ


در ۱۸ مه سال ۲۰۰۴ اولی هوینس اعلام کرد که ماگات مربی بایرن مونیخ شده است. وی از تاریخ ۱ جولای ۲۰۰۴ تا ۳۱ ژانویه ۲۰۰۷ در این تیم بود. در این مدت هم در فصل ۲۰۰۴/۲۰۰۵ و هم در فصل ۲۰۰۵/۲۰۰۶ قهرمانی بوندسلیگا و نیز جام حذفی آلمان را برای بایرن به ارمغان آورد، کاری که پیش از او هیچ تیم و مربی‌ای موفق به انجام آن نشده بود. در ۳۱ ژانویه ۲۰۰۷، پس از شروع دور برگشت رقابت‌ها و کسب تنها یک امتیاز از دو بازی، از بایرن مونیخ اخراج شد و جایش را به مربی قبلی این تیم، اوتمار هیتسفیلد داد که تا پایان فصل ۲۰۰۶/۲۰۰۷ هدایت تیم را به دست گرفت. ماگات بلافاصله بعد از آن به عنوان مفسر بازی‌های بوندسلیگا در شبکه تلویزیونی مشغول کار شد.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

ماگات مربی ولفسبورگ


در ۳۰ مه سال ۲۰۰۷ معلوم شد که ماگات از ۱۵ ژوئن همان سال مدیر جدید وولفسبورگ می‌شود. این شامل پست مربی و مدیر ورزشی و نیز هدایت بخش جوانان و بقیه بخش‌های ورزشی بود. اما قرارداد وی که تا ژوئن سال ۲۰۱۰ اعتبار داشت، در تاریخ ۳۰ ژوئن ۲۰۰۹ پیش از موعد فسخ شد.ماگات در فصل ۰۹-۲۰۰۸ ولفسبورگ را برای نخسیتن بار به مقام قهرمانی فوتبال آلمان، بوندس لیگا رساند.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

ماگات مربی شالکه 04

در ۶ مه ۲۰۰۹ دو باشگاه ولفسبورگ و شالکه۰۴ و نیز خود ماگات، انتقال وی به تیم شالکه از تایخ ۱ جولای ۲۰۰۹ را تایید کردند. وی در این تیم قراردادی به عنوان مربی و مدیر تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۳ به امضاء رسانید.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

زندگی خصوصی ماگات


مادر ماگات اهل پروس شرقی و پدرش اهل پورتوریکو بود و در آشافنبورگ به عنوان سرباز ارتش آمریکا خدمت می‌کرد. وی در سال ۱۹۵۴ به پورتوریکو برگشت. ماگات در سن ۱۵ سالگی از طریق نامه با پدرش در ارتباط بود. از چند سال قبل از آن، هر سال او را در پورتوریکو ملاقات می‌کرد.

ماگات در دسامبر سال ۲۰۰۳ برای دومین بار ازدواج کرد. در بین میهمانان مراسم ازدواج، همسر اول وی و سه فرزندش هم حضور داشتند. ماگات در مجموع شش فرزند دارد.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

افتخارات ماگات به عنوان مربی


۱۹۹۶ صعود به جام یوفا با هامبورگ
۱۹۹۶ صعود به بوندسلیگای ۱ با نورنبرگ
۱۹۹۹ نایب قهرمان جام حذفی آلمان با وردربرمن
۲۰۰۲ قهرمان جام UI- Cup با اشتوتگارت
۲۰۰۳ نایب قهرمان بوندسلیگا با اشتوتگارت
۲۰۰۴ قهرمان جام اتحادیه آلمان با بایرن مونیخ
۲۰۰۵ قهرمان بوندسلیگا با بایرن مونیخ
۲۰۰۵ قهرمان جام حذفی آلمان با بایرن مونیخ
۲۰۰۶ نایب قهرمان جام اتحادیه آلمان با بایرن مونیخ
۲۰۰۶ قهرمان بوندسلیگا با بایرن مونیخ
۲۰۰۶ قهرمان جام حذفی آلمان با بایرن مونیخ
۲۰۰۹ صعود به جام باشگاهای اروپا با وولفسبورگ
۲۰۰۹ قهرمان بوندسلیگا با وولفسبورگ


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

اوگنتالر در بایرن مونیخ


اوگنتالر اغلب در ترکیب بایرن به عنوان یک مدافع مرکزی بازی کرده است، همین طور در تخصص لیبرو دارای مهارت بسیاری بود.وی ۱۶ سال برای بایرن مونیخ به میدان رفته است.هفت عنوان قهرمانی در بوندس لیگا، سه عنوان قهرمانی در جام حذفی و یک نائب قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا حاصل افتخارات اوست. از سال ۱۹۸۴ تا انتهای دوران بازیگری اوگنتالر در بایرن مونیخ در سال ۱۹۹۱ او کاپیتان بایرن بود.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

زندگی ورزشی هانس گئورگ شوارتزنبک


وی فوتبال را از تیم نه‌چندان مطرح مونیخ اشپورت فریونده مونشن دهه ۶۰ میلادی آغاز کرد. پس از ۴ سال حضور در تیم جوانان بایرن مونیخ در سال ۱۹۶۶ به تیم اصلی راه یافت و به مدت ۱۵ سال عضو ارکان اصلی تیمش بود.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

دوران ملی هانس گئورگ شوارتزنبک



وی از سال ۱۹۷۱ عضو تیم ملی فوتبال آلمان شد و تا سال ۱۹۷۸ که از تیم ملی کناره گیری کرد تمامی افتخارات ملی را کسب کرده بود. یورگ همراه آلمان قهرمان جام ملتهای اروپا ۱۹۷۲ شد و دو سال بعد همراه تیم مل آلمان در جام جهانی ۱۹۷۲ قهرمان جهان.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

زندگی ورزشی رودی فولر


وی در خانواده‌ای فوتبالدوست چشم به جهان گشود. پدرش که مربیگری تیم جوانان این شهر را برعهده داشت، او را از هشت سالگی همراه خود به تمرینات فوتبال می‌برد. فولر از همان آغاز می‌خواست در خط حمله بازی کند و در این پست از خود استعداد زیادی نشان داد.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

دوران باشگاهی رودی فولر


رودی فولر پانزده ساله بود که توجه مربی تیم دسته دومی کیکرز اوفن‌باخ را به خود جلب نمود. اما مادر فولر می‌خواست که او در کنار فوتبال حتماً دورهٔ کارآموزی خود را در رشته بازرگانی اداری به پایان رساند. چنین نیز شد و فولر در همان تیم باشگاهی خود، دورهٔ کارآموزی خود را نیز به موازات ورزش فوتبال دنبال کرد.

شانزده ساله بود که برای نخستین بار با بازیکنان حرفه‌ای کیکرز اوفن‌باخ شروع به تمرین نمود. وی به عنوان بازیکن حرفه‌ای روی‌هم ۶۷ بازی برای این تیم انجام داد و ۱۷ گل به ثمر رسانید. در سال ۱۹۸۰ به تیم دسته اولی ت.اس.فاو مونیخ ۱۸۶۰ پیوست.مونیخ برای این انتقال وی ۷۰۰ هزار مارک به باشگاه اوفن‌باخ پرداخت و این رقم نشان می‌داد که فولر در همان زمان بازیکن باارزشی به شمار می‌رفته است.

تیم مونیخ ۱۸۶۰ در نخستین سال پیوستن رودی فولر به صفوف خود چهرهٔ موفقی نداشت و به دستهٔ دوم سقوط کرد. با اینکه رودی فولر در نخستین فصل بازی‌ها در دستهٔ دوم ۳۷ گل برای این تیم به ثمر رسانید و آقای گل مسابقات دستهٔ دوم شد، اما تیم مونیخ نتوانست به لیگ برتر صعود کند. از همین رو فولر در سال ۱۹۸۲ به تیم موفق وردربرمن در بوندس‌لیگا پیوست.در تیم وردربرمن رودی فولر در سطح باشگاهی نیز دوره‌های موفقی داشت. وی در نخستین فصل حضورش در وردربرمن، آقای گل مسابقات بوندس‌لیگا شد و در همان سال به عنوان بهترین بازیکن آلمان برگزیده شد. وی ۱۳۷ بازی برای وردربرمن انجام داد و ۹۷ گل برای این تیم به ثمر رساند. فولر در سال ۱۹۸۷ به تیم آاس رم ایتالیا پیوست و به مدت پنج سال برای این تیم صاحب‌نام ایتالیایی توپ زد. وی با این تیم یک بار قهرمان جام حذفی فوتبال ایتالیا شد. او ۱۴۲ بازی برای آاس رم انجام داد و ۴۴ گل به نام او ثبت گردید.فولر در سال ۱۹۹۲ به تیم پرآوازهٔ المپیک مارسی فرانسه پیوست و یک سال پس از آن با همین تیم قهرمان باشگاه‌های اروپا شد. کارنامه فولر در این باشگاه فرانسوی نیز درخشان بود و او در ۵۸ بازی ۲۴ گل برای این تیم به ثمر رساند.

فولر در سال ۱۹۹۴ به آلمان بازگشت و این بار در خدمت تیم بایر لورکوزن قرار گرفت. دو سال پایانی فعالیت ورزشی او در این تیم سپری شد و فولر در ۶۲ بازی برای این تیم، ۲۶ بار دروازهٔ حریفان را فروریخت.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

دوران ملی فولر


او در سال ۱۹۸۲ به تیم ملی فوتبال آلمان دعوت شد و نخستین بازی ملی خود را در نوامبر سال ۱۹۸۲ در مقابل ایرلند شمالی انجام داد.

آلمان در میان شگفتی، آن بازی را با نتیجهٔ یک بر صفر واگذار کرد.

اما این شکست، آغاز راهی پرافتخار بود. فولر در سال ۱۹۸۶ با تیم ملی فوتبال آلمان به مقام نایب قهرمانی جهان و چهار سال پس از آن در ایتالیا به مقام قهرمانی جهان رسید. وی با همین تیم در سال ۱۹۹۲ نایب قهرمان اروپا شد.رودی فولر ۹۰ بازی برای تیم ملی فوتبال آلمان انجام داد و ۴۷ گل برای این تیم به ثمر رساند. وی در سال ۱۹۹۴ کفش‌های فوتبال خود را به دیوار آویخت


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

مربیگری فولر


رودی فولر پس از کشمکش‌های فراوان میان مسئولان فوتبال در آلمان، برای تعیین مربی جدید تیم ملی، قرار شد این پست به مدت یک سال در اختیار رودی فولر قرار گیرد. تیم ملی فوتبال آلمان تحت مربیگری فولر، توانست بر بحران خود غلبه کند و در مسابقات جام جهانی سال ۲۰۰۲ در ژاپن و کرهٔ جنوبی به دیدار نهایی راه یابد. آلمان آن دیدار را در مقابل تیم ملی فوتبال برزیل با نتیجهٔ دو بر صفر واگذار و به مقام نایب‌قهرمانی جهان بسنده کرد. این بزرگ‌ترین افتخار ورزشی رودی فولر در مقام مربیگری بود.

پس از اینکه تیم ملی فوتبال آلمان در مسابقات جام ملت‌های اروپا در سال ۲۰۰۴ در رقابت‌های گروهی ناموفق ماند و حذف شد، رودی فولر از مقام مربیگری این تیم کناره‌گیری کرد. فولر پس از آن برای مدت بسیار کوتاهی مربی تیم باشگاه آاس رم و بایر لورکوزن بود. او هم‌اکنون مدیر ورزشی باشگاه بایر لورکوزن است.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

آدرلر در لورکوزن


رنه آدلر در سال ۲۰۰۰ مورد توجه مسئولان باشگاه بایر لورکوزن قرار گرفت و مدت سه سال عضو تیم جوانان این باشگاه بود، پس از آن آدلر به تیم دو باشگاه راه یافت و از سال ۲۰۰۳ به طور متناوب در ترکیب تیم اصلی لورکوزن نیز بازی می کرد، پس از جدایی هانس یورگ بوت سنگربان اصلی باشگاه لورکوزن او تبدیل به شماره یک باشگاه لورکوزن شد و پس از آن نقشی موثر در ترکیب این تیم ایفا کرد.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

دوران ملی ماتئوس


در رده ملی وی با کسب تجربه در جام جهانی فوتبال ۱۹۸۲ که ذخیره بود، در جام جهانی فوتبال ۱۹۸۶ مکزیک با موهایی روشن به عنوان هافبک دفایی کار می‌کرد و دیگر خود را کوچکتر از لیتبارسکی و آندریاس برمه نمی‌دید و آلمان با کمک هافبک‌های خوب خود تا فینال پیش آمد ولی در مقابل اعجوبه‌ای چون مارادونا که به تنهایی تیمی بود کم آرودند و بازی را ۳ بر ۲ واگذار کردند که ۲ گل آلمان را کارل هاینس رومنیگه و رودی فولر زدند

در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰ آلمان با بازیکنهای پخته و مهاجمینی گل زن پا به مسابقات گذاشت، در این جام ماتئوس یکه تاز بود و رهبری رویایی برای تیمش بود. در این جام آلمانها انتقال فینال ۱۹۸۶ را از آرژانتین گرفتند و و لوتار در پایان به عنوان بهترین بازیکن جام انتخاب شد و مرد سال اروپا گردید. لوتار در جام جهانی ۹۸ یک مدافع بود و آلمان تنها تا نیمه نهایی صعود کرد.در دوره مقدماتی یورو ۲۰۰۰ وی از بازیهای ملی خداحافظی کرد تا عاشقان او چشمانی پر از اشک داشته باشند.ماتئوس ۱۵۰ بازی ملی و ۲۳گل زده دارد. وی در دو جام جهانی ۸۶ و۹۰ در منتخب جام بوده‌است و سالها کاپیتان آلمان بوده و بعد او این بازوبند به یورگن کلینزمن ٫ الیور کان و میشائیل بالاک داده شده.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

دوران ملی شول


مهمت هیچگاه در جام جهانی بازی نکرد. کلا شول همیشه در هنگام تورنمنت‌های بزرگ با بدشانسی روبرو می‌شد . البته وی در دو جام ملتهای ۹۶ و ۲۰۰۰بازی کرد.آخرین دیدار ملی شول در سال ۲۰۰۲و در دیداری تدارکاتی با اسرائیل بود که با برتری ۱-۷ آلمانها به پایان رسید.

- مهمت شول کلا ۸ گل ملی به ثمر رسانده که ۶ تای آن در دیدارهای دوستانه – یکی در مقدماتی جام ملتها و تنها یک گل هم در جام ملتهای اروپا به ثمر رسانده. که این گل در یورو ۲۰۰۰ و مقابل رومانی بود که شول در دقیقه ۲۸ گل مساوی را زد و آن بازی با نتیجه ۱-۱ به پایان رسید .


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

دوران مربیگری ماتئوس


در رده مربیگری نیز ماتئوس با راپید وین اتریش آغاز کرد یکسال بعد هم مربی ستاره سرخ بلگراد شد و این تیم را قهرمان یوگوسلاوی کرد و همچنین برای اولین بار در تاریخش، بلگراد توسط ماتئوس به لیگ قهرمانان اروپا صعود می‌کند.در آغاز مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶، ماتئوس مربی مجارستان می‌شود تا عملاً اسم بزرگی در میان مربیان پیدا کند.در ادامه به اتلتیکو پراننزه برزیل رفت ولی چند ماه بیشتر دوام نیاورد تا مربی گری سالزبورگ اتریش شود.وی در سال ۲۰۰۸ با رد پیشنهاد سرمربیگری تیم ملی فوتبال ایران سکان هدایت تیم باشگاهی مکابی نتانیا را در اسرائیل به عهده گرفته‌است.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]