"بیوگرافی بازیکنان و اعضای باشگاه اینترمیلان (نراتزوری)"

[MohaZalla]

با سلام به تمام دوستان اینتری (والبته غیر اینتری)!
دوستان اگه بيوگرافي يا مطالب خوندني درمورد بازيكنان حال حاضر يا قديمي اينتر داريد ميتونيد تو اين تايپيك قرارش بديد !!
اميدوارم شما هم منو ياري كنيد تا اين تايپيك پربارتر باشه

با تشکر:flowerysmile:

[MohaZalla]

اول از همه هم خودم شروع میکنم...

این تاپیک رو با بیوگرافی یکی از اسطوره های نراتزوری آغاز میکنم...

جوزپه مه آتزای افسانه ای

جوزپه پپینو مئاتسا یکی از بهترین بازیکنان جاودانی ایتالیا در 23 آگوست 1910 در شهر میلان متولد شد. او بازی خود را از زمین های گوچک در حومه شهر لومبارد شروع کرد .

مئاتسا در تیم ملی :

او با لباس لاجوردی تیم ملی 33 گل در 53 بازی به ثمر رسانید . او تا 30 سال یعنی تا سال 1970 بهترین گلزن ایتالیا باقی ماند .و همینک نیز گلزن دوم ایتالیا بعد از ریوا و فقط با دو گل اختلاف محسوب می شود .

او در 9 فوریه 1930 و در 19 سالگی به عضویت تیم ملی در آمد و در همان روز در استادیم Nazional del P.N.F در رم تیم ایتالیا در یک بازی دوستانه با نتیجه 4 بر 2 تیم سوئیس را در هم کوبید و مئاتسا در دقایق 37 و 39 دو گل از چهار گل ایتالیا را به ثمر رسانید.

او اولین تورنومنت خود را با ایتالیا در کوپا اینترناتسیوناله که بین تیم های اروپای مرکزی برگذار می شد تجربه کرد و به مقام قهرمانی رسید و این پیش در آمدی بود بر قهرمانی ایتالیا در جام جهانی 1934 در وطن .در جام 34 او 5 بازی انجام داد و 2 گل به ثمر رسانید .

در سال 1935 او باردیگر با ایتالیا کوپا اینترناتسیوناله را فتح کرد و جز نه بازیکنی قرار گرفت که در دو بار این جام را فتح کردند.

در سال 1938 او به عنوان کاپیتان ایتالیا در جام جهانی شرکت کرد و در 4 بازی 1 گل به ثمر رساند

او در تیم ملی در بازی ایتالیا و انگلستان که به پیروزی 3-0 ایتالیا انجامید و همچنین در بازی 14 نوامبر 1934 که به پیروزی 3-2 انجامید ، دو گل برای ایتالیا به ثمر رسانید .

همچنین او در بازی 11 می 1935 در برابر تیم قدرتمند مجارستان در بوداپست هت تریک ( تریپلتا ) کرد . او آخیرن بازی خود را برای تیم ملی در 20 جولای 1939 و در حالی که 9 سال از عضویتش درتیم ملی میگذشت انجام داد و در این بازی ایتالیا در 3-2 تیم فلاند را شکست داد.

جوزپه در عرصه باشگاهی :

او در سال 1927 و در سن 17 سالگی به عضویت اینتر در آمد و در اولین بازی خود در اینتر و در کوپا ولتا ، دو گل برابر دومینانته به ثمر رسانید . بازی او زیبا و هوشمندانه و درست بود و او به طور ویژه بازی خود را از نیمه زمین و با توپ شروع می کرد و دریبل می زد و حرکات فریبکارانه انجام می داد تا مدافعان را سر در گم کند و خود را به محوطه جریمه رسانده و پس از دریبل در وازبان توپ را وارد دروازه کند.

وی در مجموع 13 فصل پیاپی برای اینتر بازی کرد ( از 1927-28 تا 1938-39 ) در این مدت او در 344 بازی 241 گل برای اینتر به ثمر رسانید . او دوبار سری آ ( 1929-30 و 1937-38 ) و یک بار کوپا ایتالیا 0 1938-39 ) رو تصاحب کرد .

او سه بار درفصول 1929-30 و 1935-36 و 1937-38 آقای گل سری آ شد . ور در فصول 1931-32 و 1930-31 به مقام دوم گلزنان رسید

او اولین هت تریک خود را در اکتبر 1928 در برد 5-1 اینتر مقابل برشا انجام داد . و سپس در دو بازی در طول یک فصل 5 گل به ثمر رسانید . در 6 ژانویه 1929 در برد 9-0 اینتر در مقابل پیستوزه و در 17 مارچ 1929 درز برد 9-0 اینتر درمقابل ورونا ، در هر کدام از بازی ها 5 گل به ثمر رسانید و در برد 10-2 اینتر مقابل ونتسیا در 12 می 1929 در یک بازی 6 گل به ثمر رسانید و رکوردی را به ثبت رسانید که هنوز نیز پا برجاست.

او در فصل 1939-1940 به دلیل اسیب دیدگی بازی نکرد و در فصل بعد به میادین بازگشت ولی سرعت و مانور گذشته را نداشت . و دو فصل دیگر نیز در اینتر ماند.

او در دوفصل 1940-41 و 1941 –42 برای میلا بازی کرد ودر 37 بازی 9 گل به ثمر رسانید.

در فصل 1942-43 به یووه رفت و در 27 بازی ، 10 گل زد
سپس وی به وارزه رفت و در مدت جنگ جهانی دوم در بازیهای غیر رسمی در 14 بازی . 7 گل به ثمر رسانید .

بعد از جنگ و در سال 1945-1946 او راهی آتالانتا برگامو شد و کارنامه او 14 بازی و 2 گل به ثبت رسید.

سپس او دوباره به اینتر بازگشت و در شرایطی واقعا بد برای اینتر به کمک این تیم شتافت . و به عنوان مربی – بازیکن مشغول به کار شد . و در 17 بازی 2گل نیز به ثمر رسانید . و رکورد خود را به 361 بازی و 243 گل رسانید. سپس آخرین بازی خود را برای اینتر و در رده باشگاهی در 29 جون 1947 در سنسیرو مقابل بولونیا انجام دارد و از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

جوزپه بعد از خداحافظی :

جوزپه در 14 فوریه 1952 به مربیگری ایتالیا برگزیده شد و تا 17 مارچ 1953 در این سمت باقی ماند ولی کارنامه جالبی نداشت . او در 8 بازی ، 2 برد ، 4 باخت و 2 مساوی کسب کرد.

جوزپه مئاتسا در سال 1979 و در سن 68 سالگی چهره در نقاب خاک کشید . و در 23 آگوست 1979 و در روز 69 سال تولدش شورای شهر میلان ورزشگاه سنسیرو را به جوزپه مئاتسا تغییر نام داد. روحش شاد.

خلاصه زندگی ورزشی مئاتسا :

نام : جوزپه پپینو مئاتسا

لقب : il balilla

تارخ تولد : 23 آگوست 1910

محل تولد : میلان . ایتالیا

پست : هافبک

مرگ : 1979

عملکرد در تیم ملی :

بازی : 53 گل : 33 کاپتانی : 17 بازی

افتخارات : دوبار قهرمان جام جهانی در سالهای 1934 – 1938 و دو کوپا اینترناتسیوناله در سالهای 30 و 35

رکورد ها :

* اولین بازیکن برنده دو جام جهانی پی در پی
* اولین بازیکن برنده جام جهانی در خارج از ایتالیا
* اولین برنده اروپایی دو جام جهانی پی در پی.

مربی گری : 8 بازی – 2 برد – 4باخت – 2 مساوی

در سری آ :

باشگاهها : اینتر و میلان و یووه و آتالانتا و وارزه
فصل حضور : 17 فصل ( اینتر 13 – میلان 2 - یووه 1- آتالانتا 1 )
بازی ها : 439 بازی ( اینتر 243 – میلان 37 – یووه 27 – آتالانتا 2 )
گل ها : 264 گل ( اینتر 243 – میلان 9 – یووه 10 – آتالانتا 2 )
افتخارات :
* 2 بار قهرمان سری آ
* 2 بار آقای گل سری آ
* 2 بار نفر دوم گلزنان سری آ
* ا بار کوپا ایتالیا
رکورد : 6 گل در یک بازی در 12 می 1929 در برد 10-2 اینتر مقابل ونتسیا

[Fernando RoMessi]

ساموئل اتوئو



طبق انتخاب گل دات کام، ساموئل اتوئو سی‌امین بازیکن برتر فصل 10-2009 بود


ساموئل اتوئو فصل قبل به تیم جدیدی پیوست و در این تیم نقش جدیدی را به عهده گرفت اما در این تیم نیز به موفقیت های زیادی دست پیدا کرد و نام خود را به عنوان اولین بازیکنی که دو فصل پیاپی موفق به کسب سه گانه شد، ثبت کرد.


در تابستان گذشته همه می دانستند که این مهاجم کامرونی قصد دارد بارسلونا را ترک کند. او با یکی از عجیب ترین نقل و انتقال های تاریخ به اینتر پیوست. کاتالان ها برای به خدمت گرفتن زلاتان ابراهیموویچ سوئدی، علاوه بر پرداخت 46 میلیون یورو، اتوئو را نیز روانه سن سیرو کردند اما در پایان تیمی که بیشترین بهره را برد، اینتر بود.


او در اینتر شروع خوبی داشت و در نیم فصل اول گل های حساسی برای تیمش به ثمر رساند. ضمن اینکه در رده بندی توپ طلای 2009 به رتبه قابل توجه پنجم رسید اما کسی که این جایزه را از آن خود کرد، هم تیمی سابقش لیونل مسی بود.


اما اوضاع پس از تعطیلات زمستانی و بازگشت اتوئو از جام ملت های آفریقا تغییر کرد. اینتر گوران پاندف را به خدمت گرفت و درخشش این بازیکن در کنار دیه گو میلیتو و ماریو بالوتلی، شرایط برای اتوئو برای قرارگرفتن در ترکیب اصلی تیم سخت شد.


اما اتوئو مانند همه قهرمان های بزرگ نشان داد که برای بازگشت به روز های خوب به زمان زیادی احتیاج ندارد و خیلی زود به ترکیب اصلی تیم بازگشت و با مایکون و وسلی اشنایدر در سمت راست تیم اینتر تیم هجومی مخوفی را تشکیل داد.


او در تیم اینتر تنها یک مهاجم صرف نبود و بیشتر از اینکه وظیفه گلزنی را برعهده داشته باشد، باید برای سایر مهاجمان تیم گلسازی می کرد و هوش، سختکوشی و سرعت بالای او کمک زیادی کرد تا بتواند زودتر در این نقش جدید جا بیفتد. با نزدیک شدن به مقطع پایانی فصل، قدرت بدنی بالای او کمک زیادی به اینتر کرد تا بتواند در سری آ و کوپا ایتالیا به قهرمانی برسد. او در این مقطع گل های حساسی برای تیمش به ثمر رساند و نقش مهمی در کسب این سه گانه تاریخی داشت.


یکی از حساس ترین و سرنوشت سازترین گل های او، گلی بود که در استمفورد بریج وارد دروازه چلسی کرد. او با سرعت بالایش از کمند آفساید گیری حریف فرار کرد و پاس زیبای وسلی اشنایدر را به گل پیروزی بخش تیمش تبدیل کرد تا اینتر با گذر از آبی های لندن به مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا راه پیدا کند. اینتر در نهایت قهرمان شد تا اتوئو برای سومین بار قهرمانی در این رقابت های مهم را تجربه کند.


او با تیم ملی کامرون چندان خوش شانس نبود و جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی برای شیرهای رام نشدنی ناامیدکننده به پایان رسید. هر چند او در این رقابت 2 بار برای کامرون گلزنی کرد اما آنها در هر سه دیدارشان شکست خوردند تا در همان مرحله گروهی از دور مسابقات کنار بروند.


اتوئو 29 ساله است و هنوز می تواند به موفقیت های یشتر دست پیدا کند. شاید او در جام جهانی بعدی نیز بتواند برای کامرون بازی کند.....باید منتظر ماند و دید.


منبع: سایت گل

[MohaZalla]

نام:لوييس فيليپه ماديرا كايرو(لوييس فيگو)
متولد:نوامبر 1972
مليت:پرتغالي
باشگاه كنوني:اينتر ميلان
پست:هافبك هجومي
نخستين بازي ملي:اكتبر 1991مقابل لوكزامبورگ
تعداد بازي ملي:بيش از 120 بازي
تعداد گل ملي:بيش از35گل
پست فعلی:مشاور عالی ورزشی اینتر

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

او با سابقه ي درخشاني كه از دوران حضور در تيم زير 16سال و زير 20سال با قهرماني اروپا و جهان در تيم پرتغال تا كسب جوايز فوتباليست سال اروپا2000و بازيكن سال جهان فيفا(2001)به طور مداوم ادامه داشته.كاملاراضي و داراي حق كناره گيري يا خفظ آرامش براي دوران بازنشستگي با شكوهي است اما او امروز هم حاشيه ها و كنايه هاي مخالفان يا گلايه هاي هواداران خود براي دلسردي.كم كاري يا ركورد حرفه اي را نمي پذيرد و مي گويد:همه اينها به خاطر فقدان رقم درشت ترانسفر و قرار داد ساده دو ساله با اينتر است!اين چه اهميتي دارد؟من وقتي وارد زمين ميشوم و توپ مقابل پاهايم است يك فوتباليست حرفه اي با حداكثر توان و انگيزه هستم.هيچ چيز تغييري نكرده و قهرماني در ميلان و همچنين ادعاي بزرگ و بر حق ما در جام جهاني دغدغه ي جدي من است.
او از اميدهاي اصلي تيمش در جام جهاني2006به حساب مي آيد و سرمربي پرتغال فيليپ اسكولاري روي او حسابي جدا باز كرده است.اظهار نظر مستقيمي از او درباره ي حريفان جام جهاني نكرده است ولي به صراحت تاكيد كرده كه پر تغال صعودي تضميني و جايگاه سرگروهي را رزرو كرده است!
شايعات پس از جدايي ساده ي او با مبلغ اندك7ميليون يورويي به تيم اينتر بر سر او همچون آوار ريخته شد.او با همه ي اينها يك ستاره ي تابناك در آسمان بي كران فوتبال است.(اين از لقب اول يعني آتش زير خاكستر)
و حالا درباره ي لقب دوم............
در دوران اخير فهميدم كه هر باشگاهي مي تواند به موفقيت هاي بزرگ دست يابدو خريد بازيكن تنها راه رسيدن به آن نيست.هر تيم بازيكن هاي مختلف با تاكتيكهاي مختلف دارد.تولد يك باشگاه هنگامي است كه موفق به كسب جامهاي مختلف شود.جملات فوق از آن لوييس فيليپ ماديرا كايرو فيگو ملقب به فيگو يا به قول پرتغالي ها لوييژ فيگو است.
مردي كه با انتقال جنجالي اش از نيوكمپ و از آغوش باز كاتالانها به رقيب ديرينه اش يعني ساتياگو برنابئو و در جمع ستارگان بي رقيب رئال مادريد و حضور ناگهانيش در اينتر ميلان تبديل به مظهر خائنان عصر جديد فوتبال گرديد.
توافق با پارما.گرفتن پول از يووه و پوشيدن پيراهن بارسا!
در سال1991لوييس فيليپ...فيگو در رقابتهاي جهاني زير19سال به همراه تيم ملي كشورش به مقام قهرماني رسيد.كم كم توجه تيمهاي بزرگ اروپا به وي جلب شد.تيمهاي پارما و يوونتوس تورين سخت خواهان جذب او شدند.در اينكه خودش خواهان ترك اسپورتينگ ليسبون بود هيچ شكي نيست اما او كاري كرد كه نامش در تاريخ ثبت شود.
او با پارما به توافق ضمني رسيد 24ساعت بعد پول قرارداد خود را از يووه گرفت اما چند ساعت بعد از اين اتفاق در نيو كمپ با لباس بارسلونا عكس گرفته و جلسه معارفه برگزار كرد!!! اما چاره اي نبود.
او در بارسا به همراه بازيكن اسطوره اي ديگري به نام ريوالدو بازي هاي خوبي را به نمايش گذاشت و توانست چندين بار با اين تيم جام برتر اسپانيا لاليگا را با بارسا به بالاي سرببرد.ميتوان از بهترين دوران بازيكني او دوران حضور در بارسا را نام برد.
خيانت....!
در يكي از روزهاي مياني ماه ژوئن2000خبر جنجالي انتقال فيگو به رئال مادريد تعجب مردم و بيشتر از آنها تعجب كاتالانها را بر انگيخت.به چه دليل او به مردمي كه قبلا دوستش داشتند خيانت كرد؟
فيگو گفت كه تنها به خاطر پول به سانتياگو برنابئو نرفته اما خودش هم اين حرف را باور نداشت. انتقال 56ميليون دلاري ركورد گرانترين نقل و انتقال تاريخ را از آن او نمود.
او در ماه نوامبر همان سال با رئال به نيو كمپ رفت 120هزار نفر با پولهاي كاغذي كه تصوير فيگو را به شكل كاريكاتور فيگو به شكل خوك روي آن خود نمايي ميكرد به ورزشگاه آمده بودند.
پيوستن به اينتر..
او سرانجام پس از بازي ها ي نسبتا خوب در رئال به تيم اينتر با مبلغ اندكي در تابستان2005رفت.حال اگر به بزرگي او شك داريد ميتوانيد جمله ي رييس اينتر را درباره اش بخوانيد:فيگو در دوران اخير برگ ذريني به تاريخ فوتبال افزوده است.
خوبست بدانيد؟
فيگو پيش از ترك مدرسه يك شاگرد نمونه و در درس رياضي شاگرد اول بوده است.
او به 4زبان صحبت مي كند:انگليسي.سوئدي.پرتغالي.ا سپانيايي
او به ورزش گلف علاقه ي خاصي دارد.
او به ميشاييل شوماخر راننده ي فرمول1علاقه دارد. و فيلمهاي كمدي را مي پسندد.
زماني كه او در رئال بود وقتي به ديدار با بارسا رفتند وقتي كه او مي خواست كرنر بزند يكي از تماشاگران بارسا به طرفش كله خوكي را پرتاب كرد.
تيري آنري درباره اش مي گويد:فقط به يك دليل براي ديدن بازي ها ي رئال پول مي دادم.اشتباه نكنيد به خاطر بازي بكهام نيست بلكه به خاطر بازي فيگو است.
شيوه بازي:
بازيكن كناري تكنيكي.سريع و قدرتمند كه مي تواند در هر دو جناح بازي كند.فيگو عاشق دويدن و دور زدن مدافعان است.

[MohaZalla]

جیان پیرو گاسپرینی متولد 26 ژانویه ی 1958 توی حومه ی شهر تورین ،مربی حاله حاضر تیم اینتره...
لقبش گاسپرسون هستش بخاطر این این لقبو بهش دادم که انریکو پرزیوسی رییس باشگاه جنوا اعلام کرد که گاسپرینی فرگوسن ماست...
در سنه نه سالگی وارده تیمای پایه ی یوونتوس شد و یه جامم برده ،اسمه جامش عجق وجقه
بعد از مدتی به رجینا قرض داده میشه و در ساله 1978 به تیمه دسته دوم پالرمو فروخته میشه ،پنج فصل توی پالرمو بازی کرده که همشم سری بی بوده ،هر چند که ساله 1979 به فینال جام حذفی رسیدن که مغلوب گورخرا شدن....
بعدش یه مدت میره سری سی،بعدش میره تیم پسکارا و تو ساله 1987 با این تیم به سری آ صعود میکنن و این گاسپرینیه ما بالاخره سری آ بازی میکنه ،در ساله 1993 هم در سنه 35 سالگی بازنشسته میشه......
در ساله 1994 ایندفعه در سمت مربی وارد تیمای پایه ی یوونتوس میشه ،در سال 1998 هم بالاخره تیم اصلی پایه رو میدن این مربی گری کنه..
در ساله 2003 یوونتوسو ترک میکنه و میشه سر مربیه تیم دسته سومی کروتون ،و این تیمو میاره سری بی..دو فصله دیگه هم تو این تیم سپری میکنه..
از ساله 2006 هم میشه مربیه جنوا ،و تو اولین فصله حضورش تیمو میاره سری آ ،در فصله 2008-2009 هم جنوا رو پنجم میکنه ،که بزرگترین موفقیت جنوا توی بیست سال اخریش در سری آ بوده ،و اما نکته ی جالبی که بولد میکنم......جوزه مورینیهو قبلا در موردش یه جمله گفته...
گاسپرینی مربی ای بود که منو در مشکلات بیشتری قرار میداد
در 8 نوامبر 2010 هم از جنوا انداختنش بیرون.......الانم که خدمت ماست.یه خلاصه زندگی از گاسپرینی
من نه نا امیدم نه خیلی امیدوارم ،اینتر میلان اولین باشگاه بزگریه گرفته ،این میتونه نوید بخشه این باشه که با تمامه جونو دل برای اینتر زحمت بکشه ،از طرفی هم موفقیتش تو اینتر میتونه سکوی پرتاب خودش باشه ،به نظرمن گاسپرینی چیزی کم نخواهد گذاشت هرچی تو چنته داره رو خواهد کرد ،امیدوارم سیستمای سه دفاعش نتیجه بگیره......باید وایستیم فصل شروع شه ببینیم چند مرده حلاجه...:sooot:

[Only Registered And Activated Users Can See Links]
interfc.ir

[MohaZalla]

ایوان لوئیس زامورانو زامورا متولد 18 ژانویه 1967 در سانتیاگوی شیلی به همراه مهاجم کلاسیک سالهای نه چندان دور فوتبال جهان مارچلو سالاس و الیاس فیگروئا بهترین بازیکن جهان در سال 1974 به عنوان بهترین بازیکن های تاریخ شیلی شناخته می شوند.
او در جام جهانی 1998 فرانسه با پیراهن تیم ملی شیلی به میدان رفت و در باشگاه های متعددی از جمله سویا و رئال مادرید اسپانیا و اینتر ایتالیا توپ زد. زامورانو در فصل 1994/95 با رئال مادرید آقای گل لالیگا شد و با اینتر قهرمانی جام یوفا را تجربه کرد.
زامورانو در سال 2004 در لیست فیفا 100 که متشکل از 100 فوتبالیست زنده برتر دنیا بود که توسط پله انتخاب شده بود قرار گرفت.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]


آغاز فوتبال فوتبال حرفه ای
زامورانو فوتبال حرفه ای را در باشگاه تراساندینو آغاز کرد و سپس در سال 1985 به کوبرسال منتقل شد و 3 سال بعد به اروپا رفت و در تیم سنت گالن سوئیس توپ زد و با به ثمر رساندن 34 گل در 56 بازی در طول سه فصل نظر سویا را به خود جلب کرد. او در سال 1991 اولین بازیش در لالیگا را انجام داد و بعد از به ثمر رساندن 21 گل در 59 بازی با مبلغ 5 میلیون دلار به رئال مادرید منتقل شد.

رئال مادرید
در رئال مادرید بین سالهای 1992 تا 1996 زامورانو یک بار لیگ، جام حذفی و سوپرکاپ اسپانیا را فتح کرد. زامورانو در فصل 1995 تحت رهبری خورخه والدانو با ثمر رساندن 27 گل - من جمله هت تریک برابر بارسا در نیوکمپ - علاوه بر کسب جایزه پیچیچی نقش موثری را در قهرمانی تیمش ایفا کرد. در آن سال او زوج هجومی درخشانی را با بازیسازی مایکل لادروپ تشکیل داد. او دو بار در سالهای 93 و 95 جایزه بهترین بازیکن لاتین شاغل در لالیگا را به دست آورد. در مجموع زامورانو با پیراهن قوهای سفید در 137 بازی 77 گل به ثمر رساند.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]


اینتر
بعد از 5 فصل درخشان در لیگ اسپانیا او به سری آ رفت و تا سال 2000 برای اینتر تیمی که در آن با بازیکنانی چون خاویر زانتی، دیگو سیمئونه، رونالدو و یوری یورکائف هم بازی بود توپ زد. او انتخاب اول خط حمله اینتر بود و شماره 9 را در اختیار داشت هر چند با آمدن باجو رونالدو مجبور به دادن شماره 10 خود به باجو شد و شماره 9 زامورانو را بر تن کرد ولی او پیراهنی با شماره 8+1 بر تن کرد که از نظر تکنیکی همچنان او را به عنوان مهاجم شماره 9 معرفی می کرد. در ماه می 1998 زامورانو در فینال جام یوفا گل اول اینتر برابر لاتزیو را به ثمر رساند تا اینتر با پیروزی 3-0 قهرمان شود. او سال قبلش هم در فینال گلزنی کرده بود ولی با خراب کردن پنالتی اش برابر شالکه قهرمانی را از دست داد.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]


خداحافظی از فوتبال
زامورانو در سال 2001 به آمریکای مکزیک رفت و پس از دو سال به کشورش بازگشت با پیراهن کولو کولو از فوتبال خداحافظی کرد.

بازیهای ملی:
زامورانو اولین بار در سن 20 سلاگی در 19 ژوئن 1987 در بازی دوستانه با پرو به میدان رفت و گلزنی کرد. او در آپریل 1997 اولین هت تریکش را در مقدماتی جام جهانی 98 برابر ونزوئلا انجام داد. او در تمام 4 بازی شیلی در جام جهانی 1998 به میدان رفت و پاس گل سالاس در بازی با اتریش را داد. او در المپیک 2000 آقای گل المپیک شد و با شیلی به مقام سوم دست یافت.
آخرین بازی ملی او در 1 سپتامبر 2001 مقابل قرانسه انجام شد. او در 69 بازی با پیراهن شیلی 34 گل به ثمر رساند.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]



افتخارات:

تراساندینو:
دسته دو شیلی : 1985

کوبرسال
جام حذفی شیلی: 1987

رئال مادرید:
کوپا دل ری: 1993
سوپرکاپ اسپانیا: 1993
لا لیگا: 1994/95

اینتر:
جام یوفا: 1997/98

آمه ریکا:
لیگ مکزیک: 2002

شیلی:
برنز المپیک سیدنی 2000
زندگی شخصی:
او با ماریا آلبرو مدل آرژانتینی ازدواج کرده است و در 28 ژانویه 2006 از او صاحب دختری به نام میا پاسکاله شد.
او در حال حاضر کمک مربی تیم ملی زیر 18 سال شیلی است و به نظر می رسد او در حال آماده شدن برای مربیگری تیم ملی شیلی است.
او لقب بم بم ( شخصیت کارتون عصر حجر ) و ایوان مخوف (تزار روسیه) را با خود یدک می کشد.

منبع ([Only Registered And Activated Users Can See Links])

[AL1reZA]

بیوگرافی اتوئو


[Only Registered And Activated Users Can See Links]
ساموئل اتوئو یکی از بچه شیر های دسته ی مخوف و شگفتی ساز فوتبال آفریقا واز نمونه های تکامل یافته و درجه یک کامرونی های شیفته و مستعد این ورزش است .
مهاجم مشهور و پرطرفدار تیم بارسلونا با رکورد کسب عنوان سومین بازیکن برتر فوتبال جهان در سال2005.کسب عنوان بهترین بازیکن سال آفریقا در دو سال پیاپی 2003.2004و همچنین جوانترین بازیکن جام جهانی 1998(فرانسه) با سن 17 سال و فاتح جام ملت های آفریقا در سالهای 2000.2002 با مدال طلای المپیک تابستانی سال 2000که در واقع از آغاز حرفه ای و درخشش در عرصه فوتبال و طی نزدیک یک دهه ی گذشته با تیم ملی کامرون همراه و در کسب موفقیت های آن سهیم بوده است.
نکته ی جالب کشف و انتقال او به اروپا توسط باشگاه پر ستاره ی رئال مادرید است در حالی که طی 6 سال تحت قرارداد با این تیم فقط در 3 بازی لیگ حضور یافته و9 گل زده است که این یک رکورد رویایی برای یک بازیکن است که در این مدت بیشتر به صورت بازیکن قرضی گذرانده است.
این ماجرا و حواشی آن تیم ملی کامرون و هموطنان متعصب .رفتار تهاجمی او .دردسرهای برخورد نژادپرستانه . زندگی خصوصی و فرمانروایی همسر.شایعات مربوط به رد کردن پیشنهاد چلسی و ترس از انگلیسی ها یا خرافات زنانه درباره ی مورینیو ی جادوگر و ضیافت های بارسلونا و هتل های لوکس و شام خوردن با زاغه نشینان و رقصیدن با مردم کوچه و خیابان های جنوب شهر . در زندگی این بچه شیر به چشم می خورد.


شانزدهمین و هفدهمین گل ها ی اتوئو در دقایق 38و57 بازی با سلتاویگو به ثمر رسید تا رکورد حیرت انگیز 17 گل در17 بازی در آن فصل در کارنامه اش ثبت شد و از سوی دیگر سیزدهمین پیروزی متوالی بارسلونا با سهم استثنایی این شیر کامرونی رقبا را به وحشت اندازد.
اتوئو چنان نمایان و خیره کننده بود که در 15سالگی شانس جهش به اروپا و قرارداد رویایی با رئال مادرید را تجربه کند و آنقدر گیج و هیجان زده و البته کم سن و سال بود که در فرودگاه پارما بدون اینکه کسی او را بیاورد پرواز اشتباهی را انتخاب کرد .
در اوج نا امیدی سراغ اولین آفریقایی تیره پوستی که دید ,دوید و کمک خواست و مرد غریبه او را به زمین رئال مادرید هدایت کرد.خودش می گوید که آنقدر بهت زده و هراسان شده بود که می خواست گریه کند و حتی فراموش کرد نام یا آدرس ناجی خود را بپرسد .
او به رئال مایورکا قرض داده شد و طی سالها فقط نام و قرار داد رئال مادرید را داشت.در مایورکا به جام کینگز دست یافت و برای خودش تجربه و جسارت کسب می کرد.شانس هنر نمایی در تیم کهکشانی رئال مادرید هرگز نصیب او نشد.
و به عنوان مهاجم خارجی نمی توانست بر نفوذ و شهرت غول هایی مانند رائول و رونالدو در خط حمله تیم غلبه کند پس قرارداد 24 میلیون یورویی انتقال به بارسلونا ,سرزمین کاتالانها رقیب دیرینه ی رئالی ها برایش حکم رهایی بود.
عنوان قهرمانی لالیگا در دو سال پیاپی 2004.2005و گلزن برتر تیم با24گل شروع کار بود.
او حالا پس از هم تیمی اش رونالدینهو و ستاره ی چلسی فرانک لمپارد عنوان سوم جایزه ی بهترین بازیکن سال فیفا در سال2005را به خود اختصاص داده و با غرور در مراسم با شکوه اهدای جوایز و کنفرانس مطبوعاتی با کت و شلوار گران قیمت خود در روبروی دوربینها قرار گرفت.
این همان جوان سر گردان در فرودگاه است که آدرس رئال را می پرسید و آرزوی بودن در خط حمله ی رئال مادرید در کنار رونالدو راداشت حالا در کنار رونالدینهو پله ی مروارید سیاه جهان و بزرگان دیگر بارسا کسب عناوین میکند و به رئال می فهماند که باز ی ندادن به این شیر گرسنه به ضرر این تیم تمام شد.
او کسی است که دو سال پاپی است چلسی به دنبال ساقهای خستگی ناپذیرش است و امسال هم دوباره پیشنهاد رویایی قرار داد این تیم را برای فصل بعد رد کرد.و گفت: پیشنهاد چلسی سخاوتمندانه و عالی بود اما پول خوشبختی نمی آورد.
البته بعدا معلوم شد که به خاطر همسرش این پاسخ را داده است.
او در بازی نخست توانست انتقام بارسا را از شن های آبی با گل خود بگیرد.
او با بارسلونا یک فصل دیگر تمدید کرد تو دستمزد خود را از 2.8میلیون دلار به 5.3 میلیون دلار رساند.
او آنقدر در جمع آبی و اناری پوشان محبوب شده که خوان لا پورتا رییس باشگاه بارسلونا حالا مدعی است که او را با تمام پولهای دنیا عوض نمی کند.
اتوئو در انتظار گرفتن دو جام در امسال است یکی جام اسپانیا و دیگری جام باشگاههای اروپاست.
او در مصاحبه ای جسورانه گفت که:من به خوشگلی بکام نیستم اما فوتبالیست بهتری هستم.
این تا حدی به دلخوری و احساس رقابت او نسبت به ستاره های رئال و اصولا این باشگاه مشهور و تیم کهکشانی سوپر استارهای مغرور و افاده ای آن مربوط میشود به هرحال آنها هرگز قدر او را ندانستند مگر وقتی که تیم های اروپایی برای جذب او به رقابت پرداختند و میلیونها دلار را وسط گذاشتند و رئال پشیمان برای باز خرید او تلاش کرد اما او دیگر به آنجا باز نمی گردد .بهترین تمرکز در زمین .کنترل توپ و قدر ت سریع در تصمیم گیری پشتوانه وی در گلزنی به تیمهای بزرگ است.

[Fc Bayern München]

اینتر
Julio César
نام کامل: Julio César Soares Espindola
تاریخ تولد: 1979/9/3 (سن 32)
محل تولد: Rio de Janeiro
ملیت: برزیل
قد: 186 cm.
وزن: 79 Kg.
پست: دروازه بان
شماره پیراهن: 1

[Fc Bayern München]

اینتر
Diego Forlan Corazo
لقب: Cachavacha
تاریخ تولد: 1979/5/19 (سن 32)
محل تولد: Montevideo
ملیت: اوروگوئه
قد: 181 cm.
وزن: 77 Kg.
پست: مهاجم
شماره پیراهن: 9
صفحه تیم ملی : اروگوئه

[Fc Bayern München]

اینتر
Wesley Sneijder
تاریخ تولد: 1984/6/9 (سن 27)
محل تولد: Utrecht
ملیت: هلند
قد: 170 cm.
وزن: 64 Kg.
پست: بازیکن خط میانی
شماره پیراهن: 10
صفحه تیم ملی : هلند

سایت گل

[Fc Bayern München]

اینتر
Walter Adrian Samuel
لقب: The Wall
تاریخ تولد: 1978/3/23 (سن 33)
محل تولد: Laborde
ملیت: آرژانتین
قد: 182 cm.
وزن: 83 Kg.
پست: مدافع
شماره پیراهن: 25

سایت گل

[Fc Bayern München]

اینتر
Lucio
نام کامل: Lucimar da Silva Ferreira
تاریخ تولد: 1978/5/8 (سن 33)
محل تولد: Brasilia (Brasilien)
ملیت: برزیل
قد: 188 cm.
وزن: 84 Kg.
پست: مدافع
شماره پیراهن: 6

سایت گل

[Fc Bayern München]

اینتر
Claudio Ranieri
تاریخ تولد: 1951/10/20 (سن 59)
محل تولد: Roma
ملیت: ایتالیا
پست: مربی
شماره پیراهن: -

[ibrahim]

[Only Registered And Activated Users Can See Links]
آندره آ متولد سال ۱۹۷۶ است و در دانشگاه حقوق به تحصیل پرداخته‌است ولی این مورد هیچ وقت مانع پرداختن او به فوتبال نشده‌است. دوران بازی کردن او خیلی زود و به نوعی بی رحمانه به دلیل مصدومیت بسیار شدید از ناحیه زانو به پایان رسید. اشتیاق و انگیزه بالای او برای فوتبال باعث نشد تا خانه نشین شود و بلافاصله به دنبال مربی گری رفت. این در حالی است که اغلب رسانه‌ها او را بی تجربه می‌دانند، آندره آ کارش را از اول آغاز خواهد کرد.
اولین بار در سال ۲۰۰۳ و با تیم آث رم طعم موفقیت را چشید. او در سال ۲۰۰۴ هم عملکردی موفقیت آمیز داشت تا رم بیش از پیش به او علاقه مند شود. تیمی که آندره ا در کودکی هوادار آن بوده‌است. او در کنار یکی از اسطوره‌های آث رم، برونو کونتی، کارش را شروع کرد. برونو کونتی در امر استعداد یابی مردی با مهارت خوبی بود.
آندره آ در مدت زمان بسیار کمی که کارش را شروع کرده بود کارهای بزرگی انجام داد و باعث شد تا مدیران باشگاه به او اعتماد بکنند و هدایت تیم زیر ۱۵ ساله‌های رم را به او بسپارند. او در سال ۲۰۰۷ موفق شد Tricolore را فتح بکند. حالا دیگر بالا رفتن آندره از پله‌های ترقی در دنیای مربی گری، دیگر شروع شده بود.
او بعد از سال ۲۰۰۷ هم افتخاراتی را کسب کرد و سرانجام یک پله در امر مربیگری در باشگاه رم پیشرفت کرد و مربی گریه Campionato Allievi Nazionali را بر عهده گرفت و در سال ۲۰۱۰ تقریبا تمامی جام‌ها را درو کرد. پس از آن به دلیل آمدن مدیران جدید در باشگاه آندره با وجود نتایج بسیار درخشان از این تیم کنار رفت.
وی بعد از جدایی از رم و پیوستن به اینتر در مصاحبه ای گفت : "من قلب و خانواده دوم خودم را در Trigoria جا گذاشته‌ام. از این که بگویم در هنگام خداحافظی همه را بغل کردم و گریه کردم اصلا خجالت نمی‌کشم و تنها کسی که تا آخرین لحظات برای نگه داشتن من در باشگاه تلاش کرد برونو کونتی بود. او پدر فوتبالی من است. او در قلب من جایگاه ویژه‌ای دارد و من همه چیزم را چه در راه مربی شدن و چه در راه بزرگ شدن در زندگی شخصی به او مدیون هستم. هیچ کس نمی‌تواند رم و رومی‌ها را از قلب من بیرون بکند. اینتر با نشان دادن علاقه بسیار زیاد به من باعث شد تا آنجا را انتخاب کنم. بین ما احساس مشترکی وجود دارد. در اینجا خوشحالم."
اینتری ها از مدتها قبل به دنبال آندره بودند و می‌توانند چیزی را که رم ی ها به او ندادند در اختیازش بگذارند یعنی " کنترل کردن بلند مدت پروژه جوانان".
اینتر نیز این فرصت خاص را در اختیار او قرار داد. او مرد با ایده بود و می‌دانست که چه می‌خواهد بکند. حالا، او این ازادی را دارد که آن کار را انجام بدهد. حالا او می‌داند چه دکمه‌ای را فشار دهد و به بازیکنان کمک کند تا چه در زمین و چه در خارج از زمین چگونه پیشرفت بکنند.
در رم، زمان زیادی طی نشد تا به افتخارات زیادی دست پیدا بکند و مردم در فکر این بودند که آیا او در تیم بزرگسال‌ها نیز می‌تواند کار بکند یا خیر. این صحبتها بعد از شروع گرفتن نتایج ضعیف از سوی رانیری بیشتر هم شد. او در آن زمان گفت: "تا زمانی که بهتر نشویم از جایم تکان نمی‌خورم. در اینجا خوشحالم و اولویت من تیم جوانان است."
روابط بین او و باشگاه روز به روز بهتر می‌شد و با توجه به صحبتهایی که در کنفرانس مطبوعاتی انجام داد همه را به یاد دوران خوزه مورینیو انداخت. درخشش در فینال لندن، در مسابقات next generation هم باعث شد تا او بیش از پیش دیده شود.
موراتی در لندن حضور داشت تا از نزدیک به بازیکنان و آندره تبریک بگوید. این کار موراتی بسیار عجیب بود در حالی که اینتر یک بازی فوق العاده حساس با یوونتوس داشت. در هنگام خوشحالی موراتی پس از نزدیک شدن به آندره در گوش او مطلبی را ذکر کرد. وقتی از آندره سوال شد که پرزیدنت چه گفته‌است او گفت بهتر است این موضوع پیش خودم بماند. البته حدس زدن این که موراتی چه گفته‌است کار سختی نیست. قطعا صحبتهای او در مورد سپردن کلیدهای آپیانو جنتیله و تیم اصلی به آندره بوده‌است. با توجه به بحران عجیب اینتر، کار برای ساختن تیمی برای فصل بعد را موراتی از همین حالا آغاز کرد.
حدس زدن این که چه اینتری را با آندره خواهیم دید هنوز زود است. صحبتهایی به میان آمده که سیستم او ۱-۳-۲-۴ است ولی قطعا این در حال حاضر برای اینتر خیلی مهم نیست. بازیکنان در حال حاضر دیگر اشتیاق و انگیزه ندارند و این چیزی است که مربی جوان اینتر به طور ۱۰۰ درصد آن را در اختیار دارد و تشنه موفقیت در مسئولیت جدید خود است.
استراماچونی ۹ بازی - از جمله یک دربی دلا مادونینا - را در پیش دارد تا خودش را ثابت بکند. کار ساخت اینتر جدید از همین امروز آغاز شد. پس بگذارید تا در آرامش کارش را بکند، و امیدواریم که فشار موفقیت‌های تاریخی اقای خاص در اینتر، به این مربی ضربه‌ای را وارد نکند.

[Fc Bayern München]

جوزپه مه آتزا





[Only Registered And Activated Users Can See Links]




مشخصات اولیه

نام کامل جوزپه مه آتزا
زادروز 23 آگوست 1910
شهر تولد میلان، پادشاهی ایتالیا
روز فوت 21 آگوست 1979 (68 ساگی)
کشور تولد ایتالیا
قد 1٫69
نام مستعار il Balilla
سال‌های بازی ملی 1938 - 1930
تعداد بازی ملی (گل زده) (33) 53




جوزپه پپینو مه آتزا متولد 23 اگوست 1910 که به il Balilla معروف است و در شهر میلان به او پپین یا پپ می گویند، فوتبالیستی ایتالیاییست که بیشتر دوران بازیگری اش در دهه ی 1930 و در باشگاه اینترمیلان ایتالیا بوده است. او در 361 بازی، 243 گل برای اینتر به ثمر رسانده است. هنوز هم او را به عنوان یکی از بهترین بازیکنان تاریخ ایتالیا می شناسند و بسیاری این بازیکن را بهترین مهاجم تاریخ ایتالیا می دانند. در شروع کار او یک مهاجم بود اما در پست های مختلف از جمله هافبک راست و هافبک بازی ساز و مهاجم آزاد سابقه ی بازی دارد.


زندگی شخصی و آغاز فوتبال

لقبش il Balilla در سال 1927 توسط لئوپولدو کونتی به او داده شد. مه آتزا فقط 17 سال داشت که به تیم بزرگسالان اینتر پیوست که حتی خود او نیز از این امر متعجب شد. اما مربی آن زمان اینتر آرپاد ویسز که او را به تیم بزرگسالان آورد گفت: "ممکنه من یک بازیکن از مهدکودک هم به تیم بیارم!". مه آتزا در بازی اول خود برای اینتر دو گل زد و اینتر آن بازی را با نتیجه ی شش بر دو پیروز شد. فردای آن روز روزنامه های ایتالیایی نوشتند: "این بشر باهوش، سر زنده و سریع است. سه خصوصیتی که در کمتر بازیکن امروزی یافت می شود".
ماتزا در یکی از محله های شهر میلان به دنیا امد و زمانی که هفت ساله بود پدرش را در جنگ جهانی از دست داد. جوزپه را مادرش بزرگ کرد. مادر او نیز برای کسب مخارج زندگی از پپ می خواست که در کارها کمک کند. پپ بعضی اوقات در میوه فروشی کار می کرد و بعضی اوقات برای تمرین فوتبال می رفت. به همین خاطر مادرش کفش های جوزپه را مخفی کرد و پپ، با پای برهنه به تمرین فوتبال می پرداخت. حتی در خاطراتش هست که از 6 سالگی در کوچه و خیابان های میلان فوتبال بازی کرده و به دلیل مشکلات مالی، سنگ ریزه و کلوخ جمع می کردند تا با آن توپ بسازند.
بالاخره در دوازده سالگی مادر پپ اجازه داد تا او به سراغ فوتبال برود. مه آتزا نیز سریعا به باشگاه گلوریا پیوست و در همین باشگاه بود که یکی از طرفداران تیم برایش یه جفت کفش مناسب فوتبال خرید.
مه آتزا اولین بازیکن ایتالیایی بود که در جهان معروف شد و همچنین اولین بازیکنی بود که اسپانسر شخصی پیدا کرد. او درشکه، و شامپاین و زن را دوست داشت و تنها بازیکنی بود که می توانست در تیم بزرگسالان سیگار بکشد. مه آتزا به تحقیر مدافعان بزرگ تاریخ به خاطر تکنیک نابش، و همچنین خوابیدن در خانه ی روسپی ها شب قبل از مسابقه معروف بود. حتی بعضی اوقات او با تیم تمرین نمی کرد و می ایستاد تا دیگران تمرین کنند و بعد وارد زمین شود. مه آتزا عاشق رقص تانگو که آرژانتینی ها بسیار در آن مهارت دارند بود و همیشه به این رقص می پرداخت. به این دلیل که می گفت "این رقص من رو غیر قابل پیش بینی می کنه و این توانایی رو به من می ده که در فضاهای بسیار کوچک با توپ کارهای خارق العاده انجام بدم."
نوع گل زدن ماتزا بسیار خاص بود و در گل هایش بسیار سعی می کرد بازیکنان تیم حریف به خصوص دروازبان را تحقیر کند.
ویتوریو پوزو مربی ای که در جام های 34 و 38 مربی تیم ملی ایتالیا بود و این دو جام را با ایتالیا فتح کرد و به عنوان یکی از بهترین و پرافتخارترین مربیان تاریخ شناخته می شود درباره ی مه آتزا می گوید: "جوزپه یک مهاجم مادرزاد بود که بازی رو می دید و با درک موقعیت توپ رو بین بازیکنان پخش می کرد. داشتن جوزپه در تیم مثل این می مونه که بازی رو یک بر هیچ شروع کرده باشی."
جیانی بررا به اون Il Folber و روش بازی اون رو fasso-tuto-mi می نامید. به این دلیل که او را یک هافبک وسط کامل و مهاجم کامل تر می پنداشت. همچنین او را یک اکروبات کار در فوتبال صدا می کرد و درباره اش گفت: "اون تنها ایتالیاییه که حس و نوع بازیش مثل آرژانتینی ها و برزیلی هاست."
سال 1958 در فینالی که بین برزیل و سوئد برگزار شد وقتی یک نفر از نظر دهندگان گفت هیچکس بازیکنی مثل پله را در فوتبال ندیده است، فرانکو روسی سرش داد کشید و گفت: "شر و ور نگو، جوزپه بهتر از پله بوده!"


باشگاه های حرفه ای

در سن 13 سالگی مه آتزا تستی برای رفتن به باشگاه آث میلان داد ولی آنها به دلیل لاغری بیش از حد وی را نپذیرفتند. اینتر به سرعت مه آتزا را پذیرفت و به وی رسیدگی کرد تا مشکل بدنی پپ حل شود.
مه آتزا هنوز هم رکورد دار گل زدن در اولین فصل سری آ را دارد. او در فصل 1929/30 31 گل زد. البته سال قبل از آن که سری آ وجود نداشت و لیگ ایتالیا دو جامه بود مه آتزا 29 بازی کرد و 38 گل زد و دوبار در یک بازی 5 گل به ثمر رساند. در 27 اوریل 1930 که اولین بار اینتر با آث رم در میلان بازی داشت، اینتر به پیروزی 6 بر صفر دست یافت که در این بازی مه آتزا چهار گل زد که 3 تای آن را در سه دقیقه ی اول بازی وارد دروازه ی رم کرد!
در دوره ی حضور مه آتزا در ترکیب تیم، اینتر به قهرمانی لیگ ایتالیا در سال های 1930، 1938 و 1940 دست یافت و اولین کوپا ایتالیای اینتر را در سال 1939 برای این تیم به ارمغان آورد. وقتی اینتر سری آ را در سال 1930 برد بعد از ده سال به این جام رسیده بود و در این ده سال اینتر زیر سایه ی بولونیا، تورینو، یوونتوس و جنوا قرار داشت.
در سال 1937 روز بازی با یوونتوس، مه آتزا در استادیوم و در رختکن حاضر نبود. به همین دلیل افرادی را برای پیدا کردن او به خانه اش در نزدیکی استادیوم فرستادند. آنها پس از رفتن یه خانه ی پپ متوجه می شوند مه آتزا خوابیده است. به زور وی را بیدار می کنند و به استادیوم میبرند و لباس هایش را عوض می کنند تا وارد زمین شود. جوزپه مه آتزا در آن دیدار دو گل به ثمر رساند و بازی با نتیجه ی دو بر یک به پایان رسید تا اینتر فاتح اسکودتو شود.
مصدومیت او را از بیشتر بازی های فصل 1938/39 دور نگه داشت و بعد از دوران طلایی با اینتر، مه آتزا در سال 1940 به آث میلان پیوست و در بازی با اینتر در رختکن گریه کرد. در همان دیدار پپ گل مساوی دو بر دو را به ثمر رساند. مه آتزا به مدت دو سال در آث میلان باقی ماند و بعد به تیم هایی مثل یوونتوس و آتالانتا پیوست. اولین بازی او با پیراهن یوونتوس در سال 1942 بود که در مقابل تورینو بود که مه آتزا بسیار نا آماده شده بود. یووه آن دیدار را با نتیجه ی پنج بر دو به تورینو باخت. در سال 1946 او دوباره به عنوان بازیکن/مربی به اینتر بازگشت و 17 بازی انجام داد. اینتر در آن دوران در خطر منحل شدن بود که مه آتزا به کمک تیم خود شتافت.


بازی های ملی

مه آتزا برای تیم ملی ایتالیا در جام های 34 و 38 بازی کرد که در هر دو جام ایتالیا به قهرمانی رسید و در جام 1934 مه آتزا به عنوان بهترین بازیکن جام انتخاب شد و در جام جهانی 1938 او کاپیتان ایتالیا بود. مه آتزا اولین بازیکن تاریخ فوتبال است که در دو جام جهانی پیاپی به قهرمانی می رسد. اولین بازی ملی او در مقابل سوئیس بود که در رم برگزار شد. مه آتزا در آن دیدار دو گل زد. بازی بعدی هم در مقابل آلمان در فرانکفورت بود که ایتالیا با نتیجه ی دو بر صفر پیروز شد و مه آتزا یک گل زد.
جام جهانی 1934 به میزبانی ایتالیا بود با قهرمانی این تیم به پایان رسید. در فینال سال 1938 که جام در فرانسه برگزار می شد موسولینی تلگرافی به او زد با این عنوان که "یا ببرید یا بمیرید". در فینال ایتالیا به غلبه بر مجارستان برای دومین دوره ی پیاپی به قهرمانی رسید.
آخرین بازی ملی او در مقابل تیم ملی فنلاند در 20 جولای 1939 بود که ایتالیا 3 بر دو فنلاند را شکست داد.
53 بازی ملی، 33 گل زده و دو قهرمانی جام جهانی از مه آتزا در تیم ملی ایتالیا باقی مانده است.
مه آتزا در رده ی سوم بیشترین گل های زده در لیگ ایتالیا و در رده ی اول بیشترین گل زده با پیراهن یک تیم باشگاهی می باشد.


افتخارات

اینتر میلان




سری آ: 30-1329؛ 38-1937؛ 40-1339




کوپا ایتالیا: 1339


تیم ملی ایتالیا



قهرمانی جام جهانی: 1334؛ 1338




جام ملت های اروپای مرکزی: 1927/1930؛ 1933/1935



منبع : inter.ir

[Fc Bayern München]

جیاچینتو فاکتی



[Only Registered And Activated Users Can See Links]

نام کامل: Giacinto Facchetti

تاریخ تولد: 18 July سال 1942

محل تولد: Treviglio, Italy

تاریخ فوت: 4 September سال 2006 (در سن 64 سالگی)

محل فوت: Milan, Italy

قد: 1 متر و 91 سانتی متر

پست اختصاصی: Left-back و Centre-back

تیم باشگاهی نوجوانی: Trevigliese از سال 1956 تا 1960

تیم باشگاهی: اینترمیلان از سال 1960 تا سال 1978 ( 634 بازی و 75 گل )

تیم ملی: ایتالیا از سال 1963 تا 1977 ( 94 بازی و 3 گل )


جیاچینتو فاکتی (18 جولای 1942 (27 تیر 1321) – 4 سپتامبر 2006 (13 شهریور 85)) فوتبالیستی ایتالیایی بود که از ژانویه 2004 (دی 82) تا زمان مرگش رئیس باشگاه اینترمیلان بود. باشگاهی که در تمامی دوران بازیگری اش در دهه های 60 و 70 در آن بازی کرده بود. وی در 634 بازی رسمی که برای این تیم به میدان رفت، 75 گل به ثمر رساند. او زمانی در اینتر بازی می کرد که به این تیم لقب «La Grande Inter» (به معنی «اینتر بزرگ») داده بودند. فاکتی یکی از اولین و بهترین فول بک های هجومی (مدافع کناری) تاریخ فوتبال به شمار می رود.

بیوگرافی:

در شهر Treriglio در استان Bergamo متولد شد و فعالیتش را از باشگاه Trerigilese این شهر به عنوان مهاجم آغاز کرد. در اواخر فصل 1960/61 بود که بلافاصله توسط هلنیو هررا، سرمربی وفت اینتر، به عنوان یک فول بک در سری آ بازی کرد. این تغییر پست بسیار کارآمد بود و طولی نکشید که فاکتی به عنوان یکی از بهترین مدافعان هجومی فوتبال ایتالیا مطرح شد.

وی موفق شد 4 مقام قهرمانی سری آ در سال های 63، 65، 66 و 71، یک مقام قهرمانی جام حذفی ایتالیا در سال 78، دو مقام قهرمانی اروپا در سال های 64 و 65 و دو مقام قهرمانی جام بین قاره ای در سال های 64 و 65 را به همراه تیمش بدست آورد.

فاکتی اولین بازی ملی اش را برای تیم ملی ایتالیا در تاریخ 23 مارس 1963 (3 فروردین 1342) انجام داد. او 94 بازی ملی برای کشورش انجام داد. (که تا آن زمان رکورد محسوب می شد و تابحال تنها توسط دینو زوف، پائولو مالدینی و فابیو کاناوارو پشت سر گذاشته شده است). فاکتی در 70 بازی از این بازی ها، به عنوان کاپیتان تیم ملی کشورش به میدان رفته است و در این مدت موفق شده 3 گل به ثمر برساند.
وی تجربه حضور در 3 جام جهانی 66 ، 70 (که در آن ایتالیا با شکست 4-1 در برابر برزیل به مقام نایب قهرمانی رسید.) و 74 را دارد و همچنین عضوی از تیم قهرمانی یورو 68 نیز بوده است. در ماه مارس 2004 پله وی را در بین 125 بازیکن برتر زنده ی دنیا قرار داد.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

جیاچینتو در تمامی دوران بازیگری اش تنها یک بار و آن هم به دلیل تشویق معنی دار داور از بازی اخراج شده است. در حال حاضر، خاوییر زانتی، کاپیتان اینترمیلان که پیراهن شماره 4 را به تن می کند، تا به حال در بازی های سری آ از زمین اخراج نشده است.

در طول سال ها فاکتی دوران متعددی را به عنوان مدیر در اینتر گذرانده است. از جمله رئیس باشگاه، مدیر فنی، سفیر بین المللی باشگاه و معاون رئیس. در تاریخ 19 ژانویه 2004 (29 دی 1382) فکتی به عنوان رئیس باشگاه اینترمیلان منصوب شد. پس از مبارزه طولانی با بیماری سرانجام در 4 سپتامبر 2006 (13 شهریور 1385) به دلیل سرطان لوز المعده در میلان درگذشت. جیووانا همسر و 4 فرزند از وی باقی مانده است.

پس از مرگ وی باشگاه اینتر پیراهن شماره 3 این باشگاه را به افتخار وی بایگانی کرد. در 22 سپتامبر 2008 (31 شهریور 1387) میدانی در the town of Cesano Maderno, Milan به افتخار فاکتی نامگذاری شد.



آمار بازی های باشگاهی


[Only Registered And Activated Users Can See Links]



آمار بازی های ملی



[Only Registered And Activated Users Can See Links]


افتخارات به عنوان بازیکن:

- قهرمانی در سری آ ایتالیا (اسکودتو) فصل‌های 1962/63، 1964/65، 1965/66 و 1970/71 با اینترمیلان

- قهرمانی در کوپا ایتالیا فصل 1977/78 با اینترمیلان

- قهرمانی در جام باشگا‌های اروپا در سال‌های 1963/64 و 1964/65 و نایب قهرمانی در سال‌های 1966/67 و 1971/72 با اینترمیلان

- قهرمانی در دو جام باشگاه های جهان در سال‌ های 1964 و 1965 با اینترمیلان

- نایب قهرمانی در جام جهانی 1970 با تیم ملی ایتالیا

- قهرمانی در جام ملت های اروپا سال 1968 به همراه تیم ملی ایتالیا

- انتخاب شده در بین 125 بازیکن برتر جهان در سال 2004 توسط پله

جیاچینتو فاکتی، یکی از با اخلاق ترین شخصیت های تاریخ فوتبال اینتر است. نام او هم اکنون به عنوان یک الگو در سراسر باشگاه استفاده می شود، و احتمالا وقتی اینترمیلان ورزشگاه اختصاصی خود را بنا کرد، نام وی را بر روی آن خواهند نهاد.


منبع : inter.ir

[Fc Bayern München]

ساندرو ماتزولا



[Only Registered And Activated Users Can See Links]


زندگینامه

آلساندرو مازولا درست پس از گذشتن چند هفته از پیوستن پدرش به باشگاه فوتبال تورینو از باشگاه ونیز، در هشتم نوامبر سال 1942 در تورین/ایتالیا به دنیا آمد.
برادر کوچکترش فراسیو کسی که به افتخار رئیس باشگاه تورینو نامگذاری شد دو سال بعد به دنیا آمد. والدین مازولا در سال 1946 از هم جدا شدند. اما پدرش مسئولیت مازولا را بر عهده گرفت. اما پدر ماتزولا وقتی که او تنها شش سال داشت از دنیا رفت. والنتینو ماتزولا، در سال 1949 عضوی در تیم بزرگ تورینو بود. سالی که بازیکنان این تیم در یک صحنه هوایی تلخ، جان خود را از دست دادند. پدر ماتزولا عضوی در تیم Grande تورینو بود و خود او نیز چند سال بعد یکی از مهره های اصلی تیم Grande اینتر شد.

اینترمیلان

ساندرو و برادرش با اینتر قرارداد امضا کردند. ساندرو تمام دوران بازیگری اش را در میلان سپری کرد و 116 گل در سری A به ثمر رساند. شروع بازی ساندرو در 10 ژوئن 1961 در مقابل یوونتوس بود که تیم ساندرو نه بر یک مغلوب شد. ساندرو آن شب در تیم Primavera (جوانان) اینترمیلان بازی می کرد. به دلیل مشکلاتی که بین فدراسیون فوتبال ایتالیا، یوونتوس و پرزدینت آنجلو موراتی پیش آمد، رئیس باشگاه اینتر دستور داد که هلنیو هررا با تیم جوانان به زمین برود. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه به بیوگرافی پرزدینت آنجلو موراتی مراجعه کنید.

یکسال قبل از شروع بازی ساندور در اینتر، هلنیو هررا، تئوریسین بزرگ آرژانتینی، از باشگاه بارسلونا به عنوان سر مربی اینتر انتخاب شد. او لوئیز سوآرز رو بعنوان هافبک میانی خود از بارسلونا به اینتر آورد.

هررا بازیکنانی همچون تارچیسیو، بورینیچ و جیانچیتو فاکتی را به عنوان مدافعان پوششی، دا کوستای برزیلی را برای جناح (چپ یا راست)، ماریو کورسو را برای هافبک چپ و آرماندو پیچی را به عنوان دفاع آزاد در اختیار داشت.

تیم ملی فوتبال ایتالیا

همچنین ساندرو 70 بار برای تیم ملی ایتالیا بازی کرد و 22 گل به ثمر رساند. شروع بازیگری ساندرو در تیم ملی در مقابل برزیل در تاریخ 12 می 1963 رقم خورد. در حالی که او 20 سال سن داشت. مازولا در سالهای 1966، 1970 و جام جهانی 1974 برای کشورش بازی کرد.

بزرگترین موفقیت ساندرو در سال 1968 بود، وقتی که تیم ملی ایتالیا، قهرمانانی اروپا را کسب کرد.
دو سال بعد، ایتالیا به جام جهانی مکزیک راه پیدا کرد.

سمربی تیم ایتالیا، فروچیو والکارگی، معتقد بود که ساندرو نمی تواند در جایی بازی کند که یک ستاره ی دیگر ایتالیایی به نام جیانی ریورا حضور دارد.

در مرحله بعد او روشی به نام Staffetta یا بازی چرخشی را اتخاذ کرد تا بتواند از هر دو بازیکن بازی بگیرد.
در این سیستم ساندرو ماتزولا چهل و پنج دقیقه نیمه اول را بازی می کرد و جیانی ریورا، ستاره آ.ث میلان، در نیمه دوم به میدان می رفت.

با این راه حل و استراتژی ایتالیا بعد از 32 سال به فینال رسید و در مقابل برزیل و پله قرار گرفت. این بازی به عنوان "جنگ بین دفاع و حمله" شناخته شد.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]



جیانی ریورا و ساندرو ماتزولا قبل از دربی میلان


اما در روز بازی فروچیو والکارگی روش Staffettaـی خودش را به یکباره ترک کرد و تا آخر بازی از ماتزولا استفاده کرد. ریورا 8 دقیقه مانده به اتمام بازی به زمین رفت. دو تن از بزرگترین ستاره های ایتالیا در زمین با هم متفق شدند در حالی که بیشتر مردم معتقد بودند که زودتر از اینها باید این کار انجام می شد. اما خیلی دیر شده بود. برزیل چهار بر یک بازی را برد و قهرمان جهان شد.

چهار سال بعد فروچیو والکارگی هر دوی آنها را در کنار هم استفاده کرد اما ایتالیا در مرحله مقدماتی حذف شد.

افتخارات

ساندرو در پایان دوران بازیگریش، چهار قهرمانی سری A در سالهای 1963, 1965, 1966 و 1971، دو جام اروپایی 1964،1965، دو جام بین قاره ای 1964-1965، یک قهرمانی اروپا 1968 را کسب کرد و بهترین فوتبالیست در سری آ در سال 1964-65 شناخته شد. در حال حاضر او تحلیلگر و آنالیزور فوتبال و مفسر شبکه ایتالیایی RAI میباشد.


کارنامه دوران باشگاهی

[Only Registered And Activated Users Can See Links]




کارنامه دوران حضور در تیم ملی

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[Fc Bayern München]

آنجلو موراتی


[Only Registered And Activated Users Can See Links]

مشخصات اولیه
نام کامل: آنجلو موراتی
زادروز: 5 نوامبر 1909
شهر تولد: سوما لومباردو
روز فوت: 12 آگوست 1981 (71 سالگی) در ویارجو ، ایتالیا
کشور تولد: ایتالیا
شغل: تجارت نفت ، صاحب باشگاه اینترمیلان
همسر: ارمینیا کرمونه زی
تعداد فرزندان: 6 (یکی از آنها فرزند خوانده)
آدریانا (1932)
جیان مارکو (1936)
ماریاروسا (بدی) (1939)
ماسیمو (1945)
جویا
ناتالینو (فرزند خوانده)

آنجلو موراتی متولد 5 نوامبر 1909 یکی از غول های نفتی ایتالیایی بوده است. او مالک و رئیس تاریخی باشگاه اینترمیلان ایتالیا بود و پدر مالک و رئیس فعلی این باشگاه ماسیمو موراتی می باشد.
آنجلو موراتی (دارنده نشان Cavaliere del Lavoro, یعنی شوالیه کار) که دارای مدرک افتخاری دکترای اقتصاد نیز می باشد شرکت ساراس را که یک شرکت فعال صنعتی در زمینه مواد نفتی و انرژی می باشد را تاسیس کرد. این شرکت هم اکنون توسط فرزندان او جیان مارکو و ماسیمو اداره می شود.

زندگی شخصی و فعالت های تجاری

آنجلو موراتی تنها پسر آلبینو (متولد 1874 که در سال 1923 درگذشت) که یک داروسازی در میدان پیاتزای شهر میلان داشت، بود. روابط تیره با مادر خوانده اش سبب شد زمانی که سن خیلی کمی داشت خانه و خانواده خود را ترک کند. این کار او باعث شد دارای اراده ای قوی در انجام کارهای بزرگ باشد. در سال 1932 با ارمینیا کرمونه زی که یکی از طرفداران اینترمیلان بود ازدواج کرد که حاصل این ازدواج 5 فرزند بود.
از 16 سالگی شروع به کار کرد و کارهای مختلفی را امتحان نمود که بعدها کار نمایندگی تولید سوخت را انجام داد . در سال 1939 شرکت SMT (انجمن سنگ معدن تراسیمنو) را تاسیس کرد. این شرکت در استخراج ذغال سنگ در اطراف پیترافیتا فعالیت داشت. در همین سال ها به کمک شرکتش توانست نیروگاه برق را که سوختش ذغال سنگ بود و مرکز تولید شیشه و سفال را به دست آورد. بعد از جنگ جهانی دوم اولین کسی بود که اقدام به تاسیس کارخانه صنعتی بزرگ در سیسیل کرد. اقدام به خرید یک پالایشگاه قدیمی در تگزاس کرد و در استان سیراکیوس شرکت آگوستا را تاسیس نمود. در همین حین شرکت حمل و نقل به منظور حمل و نقل مواد نفتی بر روی آب های آزاد را تاسیس نمود که باعث شد آگوستا اولین شرکت نفتی مستقل در اروپا باشد که صاحب کشتی های باری خود نیز بود. در سال 1962 با تاسیس ساراس در ساره در نزدیکی شهر کالیاری به بزرگترین موفقیت خود نائل شد. این شرکت امروزه با پالایش 15 میلیون تن نفت در هر سال بزرگترین شرکت پالایش نفت در مدیترانه می باشد. فعالیت های دیگر او در این زمینه خرید شرکت نفتی Spi که دارای پالایشگاه در لیوورنو و اسپزیا بود و همچنین انجام پروژه های بزرگ پالایشی در جامائیکا و جاهای مختلف دنیا می باشد.
در کنار کارهای تجاری نفتی، بین سال های 1972 تا 1976 صاحب روزنامه کوریریه دلا سرا همراه با فرزندان جیانی آنیلی بود که این روزنامه در ساله 1976 به گروه ریتزولی فروخته شد. همچنین بین سال های 1972 تا 1974 صاحب روزنامه ایل گلوبو بود.
همچنین همراه با همسرش کلکسیون بزرگی از هنرهای مدرن و معاصر را داشت.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]

فعالیت های ورزشی

از 28 ماه می سال 1955 تا می 1968 صاحب باشگاه اینترمیلان شد که پانزدهمین صاحب تاریخ این باشگاه محسوب می شود. گفته می شود همسرش موجب شد که آنجلو به فوتبال علاقمند شود. این سال های تاریخ اینتر به اینتر بزرگ یا Grande Inter معروف شد. تنها دو تیم در تاریخ فوتبال ایتالیا با این نام شناخته می شوند، تورینو و اینتر. این نام باشکوه به خاطر نتایج خارق العاده این دو تیم در سال های دور به آنها داده شده است. Grande Inter نماد تمامی اینترهای تاریخ خواهد بود و اینتر در تمامی سال ها میراث دار آن تیم بزرگ خواهد بود. نمادی که تمامی هواداران آن را با تمام وجود در یاد خواهند داشت با بازیکنان بزرگش، تیلورز، بورگنیچ، فاکتی ، بدین ، گوارنری، پیچی، جیر، ماتزولا، دومینگنی، سوارز و کورسو، با مربی بزرگش هلنیو هررای جادوگر که انقلاب بزرگی در فوتبال ایتالیا بوجود آورد، و بالاتر از همه چیز و همه کس با روح و موتور محرکه گراند اینتر، پدر و رئیس نراتزوری، آنجلو موراتی.
اینتر براساس آنچه که آن روزها روزنامه ها نوشتند 100 میلیون برای آنجلو موراتی درآمد داشت ولی در قبال آن چیزی که آنجلو موراتی به تاریخ اینترمیلان اضافه کرد بی قیمت می باشد حتی امروزه در سراسر دنیا Grande Inter را اینتر زمان ریاست او می دانند. 5 سال ابتدایی مدیریت او با موفقیت خاصی همراه نبود، هر سال اغلب با تعویض مربی همراه بود و نراتزوری به مقامی بهتر از سومی دست پیدا نمی کرد. در این سال ها اینتر یکی از با استعدادترین بازیکنان جهان، آنتونیو والنیتن آجلیلو را به خدمت گرفت. این بازیکن فانتزی آرژانتینی که از تیم بوکاجونیورز آمده بود توانست در فصل 58-59 آمار فوق العاده 33 گل در 33 بازی به ثمر برساند که هنوز که هنوز است این رکورد شکسته نشده است. این بازیکن که محبوب ترین بازیکن آن زمان اینتر بود تا زمان ورود هررا در تیم بود. موراتی پس از به خدمت گرفتن هررا ، لوییز سوارز، برنده جایزه مرد سال فوتبال اروپا و بازیکن تیم قهرمان جام ملت های اروپا را به خدمت گرفت که این انتقال گرانترین خرید آن زمان فوتبال شد . مبلغ 250 میلیون لیره ایتالیا (142 هزار یورو) ای که اینتر به بارسلونا پرداخت کرد خرج ساخت استادیوم بزرگ آنها شد . "لویزیتو" (لقب سوارز) همان بازیکنی بود که تیم به آن نیاز داشت و همراه دیگر بزرگان آن زمان Grande Inter را تشکیل دادند. اینتر توانست اولین قهرمانی خود را درفصل 62-63 بدست آورد . فصل 63-64 مصادف با اولین قهرمانی اینتر در اروپا بود ، نراتزوری در بازی فینال توانست با دو گل ماتزولا و یک گل میلانی، رئال را با تمام ستارگان آن زمانش، دی استفانو و پوشکاش شکست دهد و جشن قهرمانی در وین بگیرد. با این پیروزی شهر میلان و ایتالیا غرق شادی شد. سال بعد دوباره اینتر توانست از عنوان خود دفاع کند و این بار بنفیکا قربانی جاه طلبی های اینتر شد. اما همان گونه که پایان یک رویا بیداری است روزهای Grande Inter به پایان خود نزدیک می شد، پس از دست دادن جام سال 67 و زمانی که در بازی یوونتوس – اینتر، داور مسابقه با سوت اشتباه خود، برد را به حریف تقدیم کرد و پنالتی واضح روی فرانچسکو ماتزولا را اعلام نکرد و گل مشکوک یوونتوس نیز یکی از بحث های آن زمان بود. جمله تاریخی موراتی نشان دهنده پایان Grande Inter بود. او که کمی ناامید به نظر می رسید در رختکن خطاب به بازیکنان گفت: "وقتی که می بردید ما تیم بزرگی بودیم، سعی کنیم الان بزرگی کنیم وقتی که جام را از دست داده ایم. شاید زمان زیادی است بر روی امواج سوار بودیم که باعث شده همه برای به پایین آوردن ما فشار زیادی وارد کنند، الان همه (رقیبان) راضی به نظر می رسند." و واقعا هم همین گونه شد.



[Only Registered And Activated Users Can See Links]

همچنین در زمان ریاست آنجلو موراتی کمپ آپیانو جنتیله برای فصل 1961-1962 در کومو تاسیس شد که از آن زمان تا کنون کمپ تمرینی اینترمیلان می باشد و این کمپ در حال حاظر یکی از مدرن ترین کمپ های تمرینی در اروپا می باشد .
در سال 1951 با توافقی که بین نراتزوری و تیم اصلی هاکی شهر میلان اتفاق افتاد نام این تیم به تیم هاکی اینترمیلان تغییر نام داد و معاونت ریاست آن تیم نیز به آنجلو موراتی رسید که بعد ها دوباره نام این تیم به نام گذشته خود تغییر نام داد.
اینتر در زمان ریاست او 3 بار قهرمانی سری آ و 2 بار قهرمان جام باشگاه های اروپا و 2 بار قهرمانی بین قاره ای را بدست آورد.

اسکودتوی تاریخی سال 1961

شاید یکی از تاریخی ترین اسکودتوهای تاریخ فوتبال ایتالیا باشد. البته این اسکودتو نسیب باشگاه یوونتوس شد، اما پرزیدنت آنجلو موراتی با کار خود، فدراسیون فوتبال را زیر سوال برده و رسوا کرد. در آن سال اینترمیلان و یوونتوس برای قهرمانی در لیگ ایتالیا می جنگیدند. در یکی از مسیری ترین بازی های فصل، دو تیم در برابر یکدیگر به میدان رفتند. این بازی در تورین برگزار شد. ظرفیت ورزشگاه کاملا پر شده بود و بازی پس از 30 دقیقه به دلیل اغتشاش لغو شد. روز بعد فدراسیون و کمیته انضباطی، بازی را دو بر صفر به سود اینتر اعلام کردند.
اما یوونتوس در روز پایانی لیگ توانست با کسب تساوی در برابر باری دروازدهمین اسکودتو خود را به دست آورد. در آن موقع، فدراسیون فوتبال ایتالیا، اعتراض یوونتوس به تصمیم اتخاذ شده در مورد بازی آنها به اینتر جواب مثبت دادند و بازی اینتر و یوونتوس در تاریخ دهم ژوئن 1361 تکرار شد. پرزدینت آنجلو موراتی به نشانه اعتراض به بی عدالتی اتفاق افتاده، تیم جوانان اینتر را به میدان فرستاد. یوونتوسی ها نیز با ترکیب اصلی خود به میدان رفتند و چنان بازی را جدی گرفتند که موفق شدند به تیم زیر 19 سال اینتر 9 گل بزنند! بازی با نتیجه 9-1 به سود یوونتوس به پایان رسید و پرزدینت آنجلو موراتی، توانست با این کار خود، درس بزرگی به فوتبال دنیا بدهد. دربی ایتالیا، بین یوونتوس و اینترمیلان، از آن سال حساس تر شد و تا کنون این حساسیت ادامه داشته است.

دستاورد

میدان آنجلو موراتی: در تاریخ 5 نوامبر 2007 میدان مقابل استادیوم جوزپه مه آتزا در میلان به نام او شد و طی یک مراسم رسمی که توسط شهرداری میلان برنامه ریزی شده بود و با حضور فرزندان و نوه های رئیس Grande Inter، بازیکنان نامدار سال های دور اینتر، خاویر زانتی و نمایندگان مختلف موسسات شهر میلان وتیم اینتر، پلاک او بر روی دروازه اصلی استادیوم در راهروی اصلی این ورزشگاه نصب شد.





منبع : inter.ir