تاریخچه یوونتوس

[malakjan]

به نام خدا
با سلام به دوستداران تیم اول شهر تورین
ما قصد داریم تا در اینجا به تاریخچه کلی و جزئی این باشگاه بپردازیم. اگر شما هم مطلب خاصی در مورد این دارید ممنون میشویم که کمکی کرده باشید.
باتشکر
:juventus::juventus::juventus::juventus::juventus: :juventus::juventus::juventus:

[malakjan]

مشخصات


سال تاسیس باشگاه ۱۸۹۷
ادرس پستی باشگاه تورینو - خيابان گالييه و فراريس ۳۲
ادرس ورزشگاه باشگاه تورینو-استاديوم المپيکو،۲۵.۴۵۱ خيابان فيلادلفيا ۸۸
ادرس محل تمرین باشگاه مرکز يوونتوس- خيابان استوپينيجي ۱۸۳ وينوو
صاحب اصلی باشگاه خانواده بزرگ انیلی
مدیریت باشگاه جیامپیرو بونی پرتی - فرانزو گراند استیونس
مدیرعامل باشگاه کوبولی جیلی
مربی باشگاه کلودیو رانیري
نائب رئیس باشگاه کلود بلانک
مدیر ورزشی باشگاه جیان مونتالی
مدیر نقل و انتقالات باشگاه السیو سکو
شرکت تولیدی اجناس باشگاه شرکت نایک
اسپانسر اصلی باشگاه نیو هلند - فیات
مربی بدن ساز :ریکاردو کاپاننا
وب‌گاه باشگاه : [Only Registered And Activated Users Can See Links]
وب‌گاه فارسی و رسمی باشگاه: [Only Registered And Activated Users Can See Links]
تاریخ تأسیس باشگاه : ۱۸۹۷ میلادی
نام استادیوم فعلی : المپیک تورین
نام استادیوم اسبق : دل آلپی
رنگ لباس : سفید و سیاه ( بیانکونری)
رنگ لباس دوم : آبی
یوونتوس واژه‌ای لاتین است به معنای جوانی. و بیانکونری واژه ای است ایتالیایی به معنای سیاه و سفید

تاریخچه

یکی از بزرگ‌ترین تیمهای ایتالیایی، تیم فوتبال یوونتوس شهر تورین است.
یوونتوس در سراسر جهان طرفداران زیادی دارد. این تیم راه راه پوش، همواره در تمامی مسابقات از امیدهای مسلم قهرمانی است.
شهر تورین دارای دو تیم مطرح است که یکی تورینو و دیگری یوونتوس است و طرفداران افراطی آنان، حساسیت خاصی روی تیمهای مورد علاقه خود دارند .
بدون چشیدن طعم شکست نمی‌توان از طعم دلپذیر پیروزی لذت برد. یوونتوس بیش از هر تیم دیگری در دسته اول ایتالیا موفق ظاهر شده ولی در ازای کسب ۲۷ عنوان قهرمانی، به همین میزان طعم تلخ ناکامی را چشیده و به همین دلیل از اوایل دهه ۳۰ تاکنون هرگز عطش خود را برای پیروزی از دست نداده است. لیگ دسته اول ایتالیا در سال ۱۹۲۹ اعلام موجودیت کرد و یوونتوس در طی ۳۰ سال ابتدایی تنها دوبار به قهرمانی رسید. این تیم در فصل ۳۱-۱۹۳۰ به قطبی در فوتبال ایتالیا تبدیل شد. بازیکنانی مثل لوئیز مونتی، ریموند اورسی و رناتو سزارینی در زمان مربیگری کارلو کارکانوی افسانه‌ای یوونتوس را پنج سال متوالی به قهرمانی رساندند.
مرگ غم انگیز ادواردو آنیلی، مالک یوونتوس در تابستان ۱۹۳۵ ناقوس پایان اولین دوره طلایی یوونتوس را به صدا در آورد قهرمانانی که در پنج سال قبل مهره‌های کلیدی برای یوونتوس بشمار می‌آمدند ناگهان تبدیل به بازیکنانی پا به سن گذاشته شدند و تیم‌هایی مانند بولونیا و تورینو در ۱۳ فصل بعد قطب‌های جدید فوتبال ایتالیا را تشکیل دادند.


مرگ آنیلی باشگاه را با مشکلات مالی مواجه کرد و به همین دلیل مسئولین به فکر پرورش جوانان افتادند. بدین ترتیب بازیکنان زیادی از جمله آلفردو فونی و پی‌یرو راوا نام و آوازه‌ای برای خود پیدا کردند.
هر چند یوونتوس نتوانست در طی ۱۳ سال به قهرمانی برسد ولی در عوض تنها دو بار در میان پنج تیم برتر جدول جای نگرفت.

روزهای بد

مونتی در سال ۱۹۴۰ در ۳۹ سالگی بازنشسته شد. در حالی که یوونتوس برای رسیدن به رده‌های بالایی جدول تلاش می‌‌کرد این تیم افسانه‌ای تورینو بود که پس از جنگ جهانی دوم در لیگ ایتالیا به قطبی مهم تبدیل شد.


سانحه هوایی ناگوار سوپرگا در ۴ مه ۱۹۴۹ ایتالیا را از یکی از بزرگ‌ترین تیم‌های تاریخ خود محروم کرد. اثرات این فاجعه بر روی تورینو بیش از حد تصور بود. این تیم از آن زمان تنها یک بار موفق شد به قهرمانی لیگ برتر برسد. در عوض یوونتوس در آن سال قهرمان شد، فصل بعد در رده سوم قرار گرفت و در سال ۱۹۵۲ مجدداً قهرمانی را بدست آورد پس از این که یوونتوس از نظر تعداد قهرمانی به جنوا رسید یک دوران ناکامی دیگر آغاز شد.
به نظر می‌‌رسید بازیکنانی مانند جان هنسن، ارمز موچینلی و جیام پی یرو بونیپرتی که در قهرمانی یوونتوس برای نهمین بار نقش مهمی داشتند عطش خود را برای پیروزی از دست داده‌اند. اینتر با پذیرفتن سیستم جورجیو فونی توانست دو سال متوالی به قهرمانی دسته اول ایتالیا برسد و یوونتوس را تا رده دوم جدول پائین بکشد.
در سال ۱۹۵۴، به دنبال استعفای جیانی آنیلی، رئیس یوونتوس، هنسن و پارولا باشگاه را ترک کردند. یوونتوس در آن سال تا مکان هفتم جدول سقوط نمود.
سال بعد اوضاع بدتر شد و یوونتوس در حالی فصل را به پایان رساند که تنها هفت امتیاز تا سقوط فاصله داشت.

بازگشت یوونتوس

یک سال دیگر طول کشید تا مجدداً شانس به یوونتوس روی آورد. این تیم سرانجام در سال ۱۹۵۸ با تلاش سه مهاجم شاخص خود بونیپرتی، جان چارلز و عمر سیوری مجدداً به قهرمانی رسید. یوونتوس در سال ۱۹۶۱ دوازدهمین قهرمانی خود را جشن گرفت. این تیم تحت مربیگری لیوبیسا بروچیچ و رانتو سزارینی به سه قهرمانی رسید هر چند با رفتن سزارینی به ناپولی و انتخاب گونارگرن به عنوان مدیر فنی این دوران طلایی به پایان رسید. بونیپرتی نماد یوونتوس، پس از انجام ۴۴۴ بازی بازنشسته شد و قهرمان بلامنازع ایتالیا در مکان دوازدهم جدول جای گرفت.
در دو فصل بعدی پائولو آمارال و مونز گلیو مربیگری یوونتوس را بر عهده گرفتند و با وجودی که این تیم در مکان‌های دوم و چهارم جدول قرار گرفت ولی هر دو مربی از کار برکنار شدند هر چند بازیکن آرژانتینی هم مدت زیادی در یوونتوس نماند و در تابستان ۱۹۶۴ با روی کار آمدن هریبوتو هررا این تیم را ترک کرد. در اولین فصل حضور هررا، سیوری تنها ۱۵ بار بازی کرد و به همین دلیل تصمیم گرفت به ناپولی برود. هررا در سال ۱۹۶۷ به همراه یوونتوس به قهرمانی لیگ دست یافت.
در چهار سال بعدی تمام سعی باشگاه مصروف استخدام بازیکنان جدید شد.
ولی در زمان مربیگری آرماندو پیکی جوان در سال ۱۹۷۱ بود که یوونتوس تبدیل به یک قطب فوتبال گردید. فرانکو کوزیو، روبرتو بته گا، فابیو کاپلو و لوچیانو اسپینوزی به تیم پیوستند و در کنار بازیکنانی مانند جوزپه فورینو، پیترو آناستازی، آنتونیو کوکوردو و فرانچسکو مورینی شالوده تیم اول را ریختند. متاسفانه پیکی نتوانست ثمره تلاش های خود را ببیند و فصل بعد جای خود را به سستمیر ویچپالک داد. در آن سال یوونتوس به اولین قهرمانی از مجموع هفت قهرمانی در طی ۱۱ سال دست یافت. (سقوط دوباره)
پس از دوران موفقیت آمیز اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰، طولانی‌ترین دوران ناکامی یوونتوس بعد از جنگ آغاز شد.
جیووانی تراپاتونی پس از ۱۱ سال مربیگری، قهرمانی در جام باشگاههای اروپا و شش بار قهرمانی در لیگ، یوونتوس را ترک کرد. پس از مدت کوتاهی، میشل پلاتینی، اعجوبه فرانسوی جای او را گرفت. زمانی که میلان با سرمایه سیلویو برلوسکونی بار دیگر به قطبی در فوتبال ایتالیا و اروپا تبدیل می‌‌شد بانوی یپر با حسرت شاهد قدرت گرفتن این تیم بود.
در آن زمان یوونتوس امیدوار بود دینو زوف اسطوره‌ای در نقش یک ناجی ظاهر شود. هر چند وی در فصل ۹۰-۱۹۸۹ تنها توانست به جام یوفا و جام حذفی ایتالیا دست یابد. سال بعد دینو زوف جای خود را به لوئیجی مایفردی داد و لوکادی مونتزامولو به عنوان معاون رئیس باشگاه انتخاب شد.



اگر میلان، آریگو ساکی را داشت، مونتزمولو را می‌‌شد" ضد ساکی" یوونتوس نامید.

یوونتوس در دهه ۹۰

پس از جام جهانی ۱۹۹۰، بازیکنان جدیدی مانند توماس هسلر آلمانی و روبرتو باجو، بازیکن محبوب ایتالیایی‌ها به یوونتوس پیوستند.
هر چند در پایان یک فصل ناموفق یوونتوس در مکان هفتم جدول قرار گرفت و جواز حضور در جام باشگاههای اروپا را نیز بدست نیاورد. حتی بازگشت زوج تراپاتونی- بونیپرتی هم نتوانست قدرت میلان را کاهش دهد. رؤسای یوونتوس به دنبال کسب افتخارات بیشتری بودند و بدین ترتیب مارچلو لیپی وارد گود شد.
رسیدن ليپي در سال ۱۹۹۴ با سقوط میلان هم‌زمان بود. آنجلو پروتزی، یورگن کوهلر، آندریاس مولر، دیوید پلات و فابریسیو راوانلی از ستارگان این تیم بودند .
دوران شکست ناپذیری میلان به پایان رسید و لیپی آنقدر زیرک بود که با آمیختن مهارت‌های باجو با قدرت جیان لوکا ویالی یوونتوس را به جایگاه شایسته خود در دسته اول ایتالیا بازگرداند.
در چهار سال بعد، یوونتوس در بازیهای داخلی و خارجی موفق ظاهر شد و در سال ۱۹۹۶ برای دومین بار به قهرمانی جام باشگاههای اروپا رسید. اگر چه با انتقال لیپی، یوونتوس سه سال دیگر در کسب هر گونه جام ناکام ماند. در سال ۱۹۹۹، پس از فتح نه جام، لیپي اعتماد بازیکنان را از دست داد و استعفا کرد و کارلو آنجلوتی که دو فصل قبل پارما را به مکان دوم جدول لیگ دسته اول رسانده بود برای جانشینی وی انتخاب شد. هافبک سابق میلان وارث تیمی شد که در اواسط جدول دست و پا می‌‌زد.
خریدهای نامناسب - زوران میرکوویچ، خوان اشنایدر و ژوسلین بلانشار- و مصدومیت بازیکنان کلیدی باعث شد یوونتوس در پایان فصل در مکان ششم جدول قرار گیرد.
سال بعد یوونتوس جنگنده تر ظاهر شد. این تیم که در بیشتر زمان فصل صدرنشین بود روز آخر قهرمانی را به لاتزیو واگذار کرد. فصل بعد این صحنه تکرار شد و این بار رم با اختلاف دو امتیاز، به قهرمانی رسید. در این سالها زیدان و اینزاگی از بهترینهای تورین بودند.
با توجه به این که علی رغم صرف ۳۰ میلیون پوند در پیش از آغاز فصل، یوونتوس بسیار زود با جام باشگاههای اروپا خداحافظی کرد مسئولین، به فکر یافتن جانشین مناسبی برای آنجلوتی افتادند.

بازگشت لیپی

لیپی در سال ۲۰۰۱ به یوونتوس بازگشت و بلافاصله سرمایه لازم برای خرید جیان لوئیجی بوفون، تورام و پاول ندود در اختیار وی گذاشته شد.
با حمایت لوچیانو موجی، روبرتو بته گا و آنتونیو گیرودو شانس مجدداً به یوونتوس روی آورد و این تیم دو جام دیگر را به ویترین افتخارات خود افزود. به نظر می‌‌رسد عصر طلایی دیگری برای یوونتوس آغاز شده است.

یوونتوس قرن ۲۱

یوونتوس درفصل ۲۰۰۲-۲۰۰۳ لیگ ایتالیا اول شد و در سالهای ۱۹۹۶ – ۱۹۸۵ به قهرمانی اروپا دست یافت. در کارنامه افتخارات این تیم، قهرمانی جام یوفا در سالهای ۱۹۹۳ - ۱۹۹۰ و ۱۹۷۷ و قهرمانی جام برتر در سالهای ۱۹۹۶ و ۱۹۸۴ دیده می‌‌شود .
تیم یوونتوس در فصل گذشته نتوانست درخشش چندانی از خود به نمایش بگذارد و در هیچ یک از جام‌ها به مقام قابل توجهی دست نیافت .سران یوونتوس پس از این ناکامی مجبور شدند مارچلو لیپی که محبوب تورین بود را از کار برکنار کنند و پس از مذاکرات فراوان با مربی‌های مطرح جهان مانند دیدیه دشان - چزاره پراندلی و فابیو کاپلو به این نتیجه رسیدند که سرمربی فصل گذشته تیم رم و مربی اسبق رئال و میلان این فصل باید به تورین بیایید .
و در نهایت فابیو کاپلو مربی درجه ۱ فوتبال ایتالیا و جهان به تورین امد و با استقبال همگان مواجه شد
کاپلو در سال اول حضورش در یوونتوس موفق شد با این تیم به مقام قهرمانی سری آ ایتالیا برسد و نایب قهرمانی جام برتر ایتالیا را نیز به دست اورد. کاپلو اکنون در شروع فصل جدید قرار داد او در تابستان آبیاتی -جیانی کدا - بالستری - کواچ - ویه‌را را به خدمت گرفت تا یوونتوسی مقتدرتر را روانه مسابقات کند. پاتریک ویه را بزرگ‌ترین خرید یوونتوس در فصل نقل و انتقالات بود و حالا کاپلو می‌‌تواند مطمئن باشد که با حضور او و امرسون در مرکز میدان مشکل چندانی احساس نخواهد کرد.
در این فصل یوونتوس شروعی شگفت انگیز داشت و از خود رکورد بهترین شروع در سری آ را به جا گذاشت. و یوونتوس به یکی از قدرت‌های اول اروپا تبدیل شده بود.اما نیم فصل دوم را با کمی افت آغاز کرد و چند تساوی و حذف از کوپا ایتالیا (جام حذفی) توسط تیم رم کمی از آن اقتدار اولیه کاسته شد.
دل پیرو نیز مهاجم و کاپیتان یوونتوس توانست در این فصل بهترین گل زن تاریخ این باشگاه لقب بگیرد.
سری ب : سال ۲۰۰۷ ، سالی تیره
سال ۲۰۰۷ میلادی به پایان رسید ، سالی که برای بانوی پیر متفاوت بود. سال ۲۰۰۷ بیانکونری ها به دو بخش در سری ب و سری آ تقسیم می شود. که در این قسمت به یوونتوس سری ب اشاره می کنیم. این سال در سری ب بدون شک سالی عجیب و سخت بود، سالی که در ابتدا تاریکی و غم را به دنبال داشت، اما یک چهره زیبا نیز در خود پروراند، چهره ای که سبب شد همه در کنار هم تلاش کنند تا به جایگاه اصلی خود باز گردند. بیانکونری ها را به سری پایین تر تبعید کردند، مهره های بزرگی تیم را ترک و راهی تیم های مطرح اروپایی شدند، همه نگران ادامه دار شدن بازیکنی بودند که راه خروج باشگاه را پیش گرفته بودند، در این میان ستارگان یوونتوسی واقعی با صراحت بیان و شفاف از ماندن سخن گفتند و نزد بیانکونری ها ماندند، مهره های دوست داشتنی که با ماندن در تیم بزرگ خود ، بار دیگر یووه را سربلند و محبوب نگاه داشتند. زمانی که رقابت های سری ب اغاز شد ، شاهد چهره های گرفته و بهت زده یووه ای ها بودیم ، به مرور زمان و با حمایت هواداران و مسولین ، بازیکنان به خود امدند و در کنارهم، هم قسم شدند تا خیلی زود راه صعود را پیش گیرند و با قدرت و انگیزه ای بالا بر رقبا غلبه نمایند. رقابت با تیم های حاضر در سری ب بسیار سخت بود، مسابقات طوری پیش می رفت که جدال بین یوونتوس ، ناپولی و جنوا حساسیت فراوانی به خود گرفت. برشا، لچه و بولونیا ... نیز حریفان اسان و کوچکی نبودند. تبعید به سری ب، برای یووه علاوه بر جدایی ستارگان، مشکلاتی به همراه داشت، مشکلاتی مانند از دست دادن چند اسپانسر بزرگ و مهم، کاهش سهام باشگاه در بورس ، پخش نشدن مسابقات از طریق تلویزیون به طور مستقیم و ..... این مشکلات می توانست ساختار یک باشگاه را کامل از بین ببرد و باشگاه را برای مدت زیادی بهم ریزد. اما یوونتوس یک باشگاه قدیمی و بزرگ با قدرتی دورنی بود. تیمی که با تمام مشکلات مبارزه کرد و در حالی که بسیاری انتظار حضور دو ساله یووه در سری ب را داشتند با قهرمانی در این مسابقات، راهی خانه اصلی خود سری آ شد. دیدیه دشام مربی فرانسوی تیم که سالیان نه چندان دور بازیکن همین باشگاه نیز بود، در نتایج یووه تاثیر بسیار زیادی داشت، این مربی جوان بدون ترس و واهمه مربیگری تیمی مطرح و سرشناس که شرایط عجیب و دشواری داشت را به عهده گرفت و نهایت تلاش خود را برای قهرمانی و صعود به سری ا انجام داد. بدون شک این فرانسوی نقش بزرگی در موفقیت یوونتوس داشت و استعفا در دو هفته مانده به پایان رقابت های فصل ، نشان از فشار بسیار زیاد فصل سخت ۲۰۰۷ بود. دشام که هواره خواهان یوونتوسی بزرگ و قدرتمند است ، در خود توان ادامه هدایت یووه را با قدرت ندید و از یووه جدا شد. بیانکونری ها به پایان راه نزدیک شده بودند که با توجه به امتیازات کسب شده ، قهرمانی را از ان خود کردند، جام قهرمانی در سری ب با چنین شرایطی یک پیروزی بزرگ به شمار می رفت. الساندرو دل پیرو قهرمان واقعی یوونتوس بود و سرانجام جام را بالای سرش برد و شادی وصف ناپذیری را به تیفوسی ها و مجموعه بیانکونری هدیه کرد. این پایانی خوش در فصلی سخت و دشوار و در عین حال عجیب بود. یوونتوسی ها نشان دادند که تاریکی و سیاهی ماندگار نیست. با این نتایج یوونتوس نشان داد، قدرت و بزرگی در وجودش رخنه کرده است. این تیم یک تیم ریشه ای و با سابقه است. تیمی دوست داشتنی ومحبوب که بیشترین هوادار را در جهان به خود اختصاص داده است. تیمی با ستارگان محبوب، خوش تکنیک ، فانتزی و از همه مهمتر، بازیکنانی وفادار و ارزشمند. این چهره واقعی یوونتوس مقتدر و بزرگ است.
سری آ : سال ۲۰۰۷ سالی طلایی و خوب
به رقابت های فصل جاری در سری ا می رسیم. به سالی که یووه را بار دیگر به حیات سابقش باز می گرداند. سالی که در ان بیانکونری ها اهداف بزرگ و مهمی را در سر می پرورانند. بعد از مشکلات کثیر سال گذشته در خصوص پرونده کالچو پولی و تبعید به سری ب ، گرفتن دو اسکودتو... یووه می بایست با قدرت به میدان سخت مبارزه باز می گشت، مدیران نهایت تلاش خود را برای حفظ مهره های بزرگ تیم کردند، در حالی که شایعات بسیار زیادی در خصوص ترک بوفون، ترزگه ، کامورانزی و حتی سمبل بانوی پیر دل پیرو به گوش می رسید، سران یووه با کوشش و در عین حال وفا داری و همکاری صمیمانه بازیکنان مجموعه بیانکونری از هم نپاشید و ستارگان نامی در کنار یووه ماندند تا بار دیگر شاهد طلوع یوونتوس باشیم. رانیری مربی سابق پارما به یووه پیوست تا مربیگری تیم بزرگی که شرایط متفاوتی نسبت به سایر تیم ها داشت را به عهده گیرد، پس از برگزیده شدن مربی، نوبت به خرید مهره هایی جدید بود. بازیکنانی مانند تیاگو، یاکوئنتا، گریگرا ... راهی شهر مه گرفته تورینو شدند تا با پیراهن تیم جدیدشان پیروزی های بزرگی را کسب نمایند. کلودیو رانیری به همراه بازیکنان قدیمی تیم و تازه واردها کار خود را شروع کرد. کاری سخت و حساس اغاز شد. بیانکونری ها در بازی های دوستانه و تدارکاتی چندان خوب ظاهر نشد اما این نتایج در بازی های تدارکاتی سبب شد تا یووه با شناخت بهتری راهی مسابقات فصل ۲۰۰۷ - ۲۰۰۸ سری ا شود. مسابقات فصل اغاز شد و نگاه ها معطوف یووه شد، جدال اصلی میان یوونتوس و اینتر بود، مبارزه ای که بیانکونری ها یک سال انتظارش را می کشیدند، تمام بیانکونری های جهان نراتزوری ها را دشمن خود می دانند و انها را دزد اسکودتوی خود می شمارند. چنین مسائلی باعث حساس شدن بیش از پیش دربی بزرگ ایتالیا شد. شاگردان رانیری در اغاز راه کمی ناهماهنگ نشان دادند و شکست های نیز در کارنامه خود دیدند، اما با گذشت زمان یوونتوس چهره واقعی خود را پیدا کرد و با قدرت بیشتر و انگیزه ای بالا راه خود را پیش گرفت. بیانکونری ها در اولین مصاف برابر تیم های بزرگ و مطرح ، جالوروسی ها پیش روی خود دید، در دیداری که پسران دل الپی هنوز توانایی های خود را کامل باور نکرده بودند تن به تساوی دو بر دو دادند. بانوی پیر از این بازی به بعد راه پیشروی خود را شناخت و قدرت گرفت. تمام نگاه ها به مسابقه حساس و جدالی انتقامی بیانکونری ها و نراتزوری ها بود، بازی سخت، حساس و مهم... مبارزه و دربی ایتالیا تحت تبلیغات گسترده و مسائل حاشیه ای زیادی با تساوی یک بر یک در تورین به پایان رسید. شاید نقطه اوج یووه را این بازی بدانیم، زیرا ستارگان یوونتوس پس از این رقابت به خود و توانایی و قدرت و تکنیک یووه ایمان و اعتقاد راسخ پیدا کردند. زمانی که میلان را در سن سیرو متوقف کردند ، اعتماد به نفس لازم نزد یاران بیانکونری به گذشته خود رسید، به جایی که هم اکنون ستارگان و هواداران بانوی پیر باور دارند که توانایی بازگشت به گذشته بزرگ خود را دارند. مسولین ، مربیان و بازیکنان یوونتوس امیدوارند پس از بازگشت از تعطیلات سال نو، سال و فصل جدید و موفقیت امیزی را همراه داشته باشد. رسیدن به هدف ارزشمند امسال بانوی پیر که راه یابی به لیگ قهرمانان اروپا است، با هنرنمایی ستارگانی بی نظیر مانند الکس دل پیرو و پاول ندود، در کنار گلزنی های مهاجم همیشه گلزن خودشان ترزگل و تلاش سایر مهره ها می توان منتظر یوونتوسی با شکوه و عظیم همراه با پیروزی های بزرگ و چشمگیر بود ( پیراهن یوونتوس)
شاید باور نکنید ولی ناتینگهام سالها نقش مهمی در فوتبال اروپا ایفا کرده است. در این شهر شگفت انگیز بود که پیراهن یوونتوس شکل گرفت، همان پیراهنی که اکنون در سرتاسر جهان شناخته شده است.
در قرن نوزدهم میدلندز تنها یک باشگاه به نام ناتس کانتی داشت که در سال ۱۸۶۲ تأسیس شد و بازیکنان آن پیراهنی به رنگ مشکی و نارنجی می‌‌پوشیدند تا اینکه ویلیام گان، رئیس باشگاه، پیراهن جدیدی را برای این تیم در نظر گرفت: پیراهنی با خطوط عمودی سیاه و سفید که اکنون نیز از آن استفاده می‌‌شود گان که دوبار در تیم ملی انگلستان بازی کرد همچنین مالک یک فروشگاه لوازم ورزشی بود که پیراهن فوتبال نیز می‌‌فروخت. درسال ۱۹۰۳، جان ساویج به عنوان نماینده یوونتوس از این فروشگاه دیدن کرد به وی ماموریت داده شده بود به دلیل جنس مرغوب پیراهن ها و نیز ادای احترام به ملتی که ورزش زیبای فوتبال را به جهانیان عرضه کرد تعدادی پیراهن انگلیسی بخرد ( هر چند در این معامله مشکلاتی بروز کرد) از سال ۱۸۹۷ (تاریخ تأسیس یوونتوس) بازیکنان این تیم پیراهن صورتی روشن می‌‌پوشیدند. پس از اینکه در پایان سفری طولانی سرانجام محموله پیراهن ها به تورین رسید همگی شگفت زده شدند. کوچک‌ترین اثری از رنگ صورتی دیده نمی‌شد! درون بسته پیراهن هایی با خطوط سیاه و سفید قرار داشت. به نظر می‌‌رسید کسی نمی‌داند دقیقاً چه اشتباهی روی داده است. دو تئوری وجود داشت: یا ساویج در مورد رنگ مورد نظر اشتباه کرده بود و یا اینکه گان تنها محموله در دسترس را برای یوونتوس فرستاده بود. به هر حال موضوع مهمی نبود زیرا هم بازیکنان و هم مقامات پیراهن ها را پسندیدند و بدین ترتیب پیراهن یوونتوس شکل گرفت.
بدیهی است که در طول سالها در جنس و شکل پیراهن یوونتوس تغییراتی ایجاد شد پس از مدتی یقه‌های هفت جای خود را به یقه‌های بلند داد و مواد ترکیبی جای مواد طبیعی را گرفت ولی طرح پیراهن ها تغییری نکرد.
اکثر باشگاههای ایتالیایی تا سالها بر روی پیراهن های بازیکنان از آرم خود استفاده نمی‌کردند ولی در دهه اخیر اوضاع تا حد زیادی تغییر کرده است. آنها با مشاهده باشگاههای انگلیسی نکات جدیدی آموختند. تیم پرطرفدار یوونتوس که در دهه گذشته توسط شرکت کاپاولوتو حمایت مالی می‌‌شد تصمیم گرفت با شرکت آمریکایی نایک قراردادی ۱۲ ساله امضا کند. نایک که یک میلیارد پوند در فوتبال سرمایه گذاری کرده در جهان یکه تاز است. این شرکت برای پیراهن های منچستر یونایتد که بویژه در خاور دور فروش زیادی داشته مبلغ ۳۰۳ میلیون پوند هزینه کرده است. یوونتوس و بخصوص آلساندرو دل پیه رو از محبوبیت زیادی در شرق برخوردارند. هنوز جزئیات پیراهن جدید یوونتوس اعلام نشده ولی آنچه مسلم می‌‌باشد این است که همچنان دو رنگ باقی خواهد ماند.

افتخارات

سری آ باشگاه های ا یتالیا ( ۲۷ بار )
۱۹۰۵؛۱۹۲۵–۲۶ [۵]؛۱۹۳۰–۳۱؛۱۹۳۱–۳۲؛۱۹۳۲–۳� �؛۱۹۳۳–۳۴؛۱۹۳۴–۳۵؛۱۹۴۹–۵ ۰؛۱۹۵۱–۵۲؛۱۹۵۷–۵۸؛۱۹۵۹–� �۰؛۱۹۶۰–۶۱؛۱۹۶۶–۶۷؛۱۹۷۱– ۷۲؛۱۹۷۲–۷۳؛۱۹۷۴–۷۵؛۱۹۷۶� �۷۷؛۱۹۷۷–۷۸؛۱۹۸۰–۸۱؛۱۹۸۱� ��۸۲؛۱۹۸۳–۸۴؛۱۹۸۵–۸۶؛۱۹۹۴ –۹۵؛۱۹۹۶–۹۷؛۱۹۹۷–۹۸؛۲۰۰� �–۰۲؛۲۰۰۲–۰۳
جام حذفی ایتالیا ( ۹ بار )
۱۹۳۷–۳۸؛۱۹۴۱–۴۲؛۱۹۵۸–۵۹� �۱۹۵۹–۶۰؛۱۹۶۴–۶۵؛۱۹۷۸–۷۹ ؛۱۹۸۲–۸۳؛۱۹۸۹–۹۰؛۱۹۹۴–۹� �

سوپر کاپ ایتالیا ( ۴ بار )
۱۹۹۵؛۱۹۹۷؛۲۰۰۲؛۲۰۰۳
جام باشگاه های اروپا ( ۲ بار )
۱۹۸۴–۸۵؛۱۹۹۵–۹۶
جام یوفا ( ۳ بار )
۱۹۷۶–۷۷؛۱۹۸۹–۹۰؛۱۹۹۲–۹۳
جام در جام اروپا ( ۱ بار )
۱۹۸۳–۸۴
سوپر کاپ اروپا ( ۲ بار )
۱۹۸۴؛۱۹۹۶
جام بین قاره ای ( ۲ بار )
۱۹۸۵؛۱۹۹۶
سری ب باشگاه های ایتالیا ( ۱ بار )

۲۰۰۶

یوونتوس در مجموع در اروپا سومین تیم پر افتخار این قاره میباشد

آمار و رکورد ها




بيشترين گل خورده در یک فصل:۵۶ گل
کمترین گل خورده در یک فصل: ۱۴ گل
بیشترین پیروزی در یک فصل:۲۸ پیروزی
کمترین پیروزی در یک فصل:۸ پیروزی
بیشترین شکست در یک فصل:۱۵ شکست
کمترین شکست در یک فصل:۱ شکست
بهترین پیروزی خانگی:۹-۱ مقابل اینتر
بدترین شکست خانگی:۴-۱ مقابل میلان
بزرگ‌ترین پیروزی خارج خانه:۷-۰ مقابل [[میلان







بدترین شکست خارج خانه:۴-۰ مقابل اینترمیلان
بهترین گلزن باشگاه:الساندرو دل پیرو با ۲۱۴
بهترین گلزن در یک فصل:فلیسی بورل با ۳۱ گل
بیشترین بازی باشگاهی:الساندرو دلپیرو با ۵۰۱ بازی
بهترین گلزن اروپایی:روبرتو بته گا با ۲۷ گل
بیشترین بازی اروپایی:گتانو شیرا با ۸۷ بازی
بیشترین گل زده در یک فصل:۱۰۳ گل
کمترین گل زده در یک فصل:۲۸ گل

[AlexDelpiero]

اولین گروه های هواداری یوونتوس در سال 1976 تشکیل شدند،Fossa Dei Campioni و Panthers ولی یکسال بعد،گروه تاریخی و بزرگ Fighters به با رهبری بپه روسی تشکیل شد که تاثیرگذاری زیادی در جذب هوادار برای یووه داشت،روسی یکی از موثر ترین افراد در جذب هوادارن جوان و نسل های بعد هواداری برای یوونتوس بود.گروه "مبارزین" روسی سال ها باقی ماند و جای ثابتی در دل الپی داشت.

در دهه ی 80 دو گروه افراطی Vikings و N.A.B تشکیل شدند که تنها هولیگان های طرفدار یوونتوس بودند.این 2 گروه هیچ ترسی از مبارزه و خشونت نداشتند و بارها با هواداران دیگر تیم ها چه داخل و چه خارج از استادیوم درگیر شده اند.این دو گروه اولین گروه سازماندهی شده برای بازی های اروپایی یوونتوس هم بودند.(بازی با استاندارد لیگ بلژیک سال 1983)

1987 در بازی با فیورنتینا،گروه "مبارزین" با طرفداران افراطی فیورنتینا در فلورانس درگیر شدند و کار به خشونت و زد و خورد کشید و نتایج نگران کننده ای داشت،
نتیجه ی این جنگ هواداری این بود که گروه مبارزین بعد از 10 سال درخشش منحل شد،و خشم و اتحاد عجیبی بین هوادارای یوونتوس بوجود اومد که در نتیجه اون این بود که هواداران مبارزین با Gioventu Bianconera و Indians با هم تشکیل بزرگترین گروه هواداری تاریخ یوونتوس رو دادند که بعد ها به دراگی (Drughi) مشهور شدند.
طرفداران این 3 گروه یک گروه بزرگ به اسم Arancia Meccanica تشکیل دادند به معنی پرتقال کوکی،
تحت تاثیر باند خلاف کاری مشهور این فیلم استنلی کوبریک،ولی به دلیل اسم این گروه و رابطه اش با خلاف کاری،سیاستمداران تورین فشار زیادی به این گروه آوردند و بالاخره این گروه اسمش رو به Drughi تغییر داد،دراگی،اسم گروه خلافکاری فیلم پرتقال کوکی به رهبری Alex بود.و با اینکار،سیاستمداران رو به نوعی گول زدند.



دراگی به زودی تبدیل به رهبر curva Scirea شد.curva Scirea به قسمتی از ورزشگاه گفته می شه که برای دل الپی،درست زیر اسکوربرد ورزشگاه بود.البته این منحنی در هر ورزشگاهی جایگاه خاصی هست،و برای یوونتوسی ها هم حق بزرگترین گروه هواداری بود که اونجا قرار بگیره.
دراگی در 4 سال حیات خود از 92 تا 96 به حاکم curva Scirea تبدیل شده بود.در این 4 سال بنر و پلاکارد های دراگی در مرکز خم ورزشگاه قرار داشت و سمت راست اون ها هم لگو و پرچم Fighetrs .با این شیوه دراگی ها یاد و خاطره ی "مبارزین" رو زنده نگه داشتند.
شور و هیجانی که دراگی به ورزشگاه یوونتوس می داد مثال زدنی بود.دراگی ها شهرت زیادی هم به هم زده بودند و اعضای بسیار زیادی هم داشتند.

در سال 96 با قهرمانی یوونتوس در فینال لیگ قهرمانان،تمام گروه های هواداری،از دراگی با 10 هزار عضو گرفته تا اعضای باقیمانده ی "مبارزین" و گروه های کوچک دیگر همگی با هم در Curva Scirea متحد شدند و با اسم Black and White Fighters Gruppo Storico 1977 درست 20 سال بعد از تاسیس مبارزین قرار گرفتند.در همین زمان در خم شمالی یا Curva Nord (اون سمت ورزشگاه) گروه Irriducibili Vallette تونست تاثیرگذاری زیادی داشته باشد،ولی در سال 2001 به دلیل مشکلات در ارتباط با یوونتوس و گرفتن مجوز برای فعالیت در تورین منحل شد.در این دوران،مبارزه و تلاشی که برای رسیدن به 2 خم ورزشگاه یوونتوس می شد در اروپا بی سابقه بود،و از طرفی دیگر،سرود ها،سر و صدا و آتش بازی گروه های هواداری دل الپی رو برای هر حریفی تبدیل به جهنم می کرد.

در فصل 2002-2003 مدیریت یوونتوس و موجی،تصمیم گرفتند ورزشگاه ها رو از این جنگ ها و مبارزه بر سر 2 خم و انتهای ورزشگاه پاکسازی کنند،و اعلام کردند هیچکس حق ازین به بعد پلاکارد هواداری نصب کنه و باید جنجال سر این بازی ها تمام بشه.این قانون اجرا شد،و بعد از چند سال مشخص شد چه اشتباه بزرگی صورت گرفته.پاکسازی ورزشگاه از گروه های منسجم هواداری شکست بدی برای مدیریت یووه حساب می شد.

ازون به بعد بود که ورزشگاه های یوونتوس ساکت و بی روح شدند.دیگر فقط تماشاگرانی که به صورت انفرادی و شخصی می آمدند حضور داشتند و خبری از سرود ها و سر و صدا و آتش بازی دراگی ها،مبارزین و بقیه نبود.رفته رفته یوونتوس تنها تر شد،تا جایی میانگین تماشاگر یوونتوس در سری آ حتی جزو 10 تیم اول هم نبود.و حتی بعضی رسانه ها به کنایه به یوونتوس تیم غریبه در خانه می گفتند.

گروه های بزرگ 2 انتهای دل الپی،در ایتالیا و اروپا بی سابقه بودند،کمتر ورزشگاه بود که همچین جنگ و مبارزه ای برای تصاحب 2 انتهای خود داشته باشد،تشویق و هیجانی که این گروه ها به بازی خانگی یوونتوس می دادند مثال زدنی بود،چیز که یوونتوس نزدیک به یک دهه است حسرت داشتنش رو می خورد.حالا ورزشگاه یوونتوس،خلوت،ساکت و سرد است.

--

سال 2005 با تعویض مدیریت یوونتوس،دراگی دوباره متولد شد،



هرچند این دراگی با دراگی دهه ی 90 از زمین تا آسمون فرق داشت،ولی همینکه یه گروه منسجم هواداری تشکیل شد و دوباره تلاش میکنه جونی به ورزشگاه های یوونتوس بده خیلی امید بخشه،دراگی ها قسم خورده اند،در هیچ یک از بازی های یوونتوس چه در سری آ،چه در جام حذفی،چه در هرجای دیگه ی اروپا یوونتوس رو تنها نگذارند.
دراگی ها قسم خوردند همیشه کنار یوونتوس باشند.در سری بی،دراگی ها سعی کردند حضور خودشون رو باز نشون بدند،و در المپیک تورین دوباره گرد هم اومدند.

[AlexDelpiero]

سری ا باشگاه های ایتالیا

1905/06 1925/26 1930/31 1931/32 1932/33
1933/34 1934/35 1949/50 1951/52 1957/58
1959/60 1960/61 1966/67 1971/72 1972/73
1974/75 1976/77 1977/78 1980/81 1981/82
1983/84 1985/86 1994/95 1996/97 1997/98 2001/02 2002/03-2004/05-2005/06-
يوونتوس تا كنون 27 بار قهرمان ايتاليا شده است

البته منفی دوباری که از دست داد

کوپا ایتالیا ( جام حذفی )

1937/38 1941/42 1958/59 1959/60 1964/65
1978/79 1982/83 1989/90 1994/95
يوونتوس 9 بار قهرمان كوپا ايتاليا شده است

سوپر کاپ ایتالیا

1995/96 1997/98 2002/03
يوونتوس 3 بار سوپر كاپ ايتاليا را فتح كرده است

جام باشگاه های اروپا

1984/85 1995/96
يوونتوس 2 بار فاتح جام باشگاههاي اروپا شده است

جام در جام اروپا

1983/84
يووه يك مرتبه هم قهرمان جام در جام اروپا شده است

جام یوفا

1976/77 1989/90 1992/93
يوونتوس 3 مرتبه هم فاتح جام يوفا شده است

سوپر کاپ اروپا

1984/85 1996/97
يوونتوس 2 مرتبه هم سوپر كاپ اروپا را كسب كرده است

جام بین قاره ای

1985/85 1996/97
يووه 2 مرتبه هم جام بين قاره اي را كسب كرده است

[AlexDelpiero]

پارکو سیتادلا 1897 - 1898

پیزا ارمی 1898 - 1904



ولودرومو 1904 - 1906



سباستوپولی 1908 - 1922



مارسیگلا 1922 - 1933



کومیوناله 1933 - 1990



دل آلپی تورین 1990-2008



المپیکو تورین 2008-؟

[AlexDelpiero]

لیست کامل بازیکنان بزرگ یوونتوس در تاریخ :
Alberto Barberis . Renato Cesarini . Giampiero Combi . Umberto Caligaris . Federico Munerati . Ferenc Hirzer . Silvio Piola
Luigi Bertolini . Giovanni Ferrari . Alfredo Foni . Umberto Malvano . Riza Lushta . Raimundo Orsi . Lucidio Sentimenti IV
Carlo Bigatto . Virginio Rosetta . Giovanni Varglien II . Mario Varglien I . József Viola . Pietro Rava . Luis Monti
=======================
Romeo Benetti . John Charles . Roger Magnusson . Ermes Muccinelli . Carlo Parola . Calle Palmér . Karl Aage Præst
Felice Borel . Giampiero Boniperti . Kurt Hamrin . John Hansen . Tarcisio Burgnich . Enrique Omar Sivori . Sandro Salvadore
Helmut Haller . Čestmír Vycpálek . Gianluigi Roveta . Giovanni Viola . Gino Stacchini
=======================
Sergeij Alejnikov . Roberto Bettega . Roberto Boninsegna . Pietro Anastasi . Liamo Brady . Antonio Cabrini . Alessandro Altobelli
José Altafini . Antonello Cuccureddu . Domenico Donna . Franco Causio . Giuseppe Furino . Giuseppe Galderisi . Sergio Brio
Fabio Capello . Michael Laudrup . Francesco Morini . Claudio Gentile . Cesare Prandelli . Zbigniew Boniek . Paolo Rossi . Ian Rush
Michel Platini . Gaetano Scirea . Rui Barros . Luciano Spinosi . Marco Tardelli . Stefano Tacconi . Aleksandr Zavarov . Dino Zoff
Beniamino Vignola
=======================
Christian Abbiati . Stephen Appiah . Eugenio Corini . Ciro Ferrara . Massimo Bonini
Roberto Baggio . Fabio Cannavaro . Edgar Davids . Marco Di Vaio . Alen Bokšić . Antonio Conte . Angelo Di Livio .
Zoran Mirković . Andreas Möller . Paolo Montero . Jürgen Kohler . Filippo Inzaghi . Zlatan Ibrahimović . Pierluigi Casiraghi
Pavel Nedvěd . Adrian Mutu . Enzo Maresca . Mark Iuliano . Júlio César . Thomas Häßler . Didier Deschamps . Emerson
Angelo Peruzzi . Marcelo Salas . Stefan Reuter . Darko Kovačević . Vladimir Jugović . Andrea Fortunato . Thierry Henry
Patrick Vieira . Christian Vieri . Edwin van der Sar . Moreno Torricelli . Alessio Tacchinardi . Salvatore Schillaci . Fabrizio Ravanelli
Zinedine Zidane . Alessandro Del Piero . Gianluca Zambrotta . Lilian Thuram . Paulo Sousa . Gianluca Pessotto . Gianluca Vialli

[AlexDelpiero]

این هم سالی های فعالیت بازیکنان در یوونتوس

Dino ZOFF 1967-72

Gaetano SCIREA 1974-86

Antonello CUCCUREDDU 1969-81

Claudio GENTILE 1973-84

Antonio CABRINI 1976-89

Marco TARDELLI 1975-85

Giampiero BONIPERTI 1946-61

Zinedine ZIDANE 1996-01

Michel PLATINI 1982-87

Omar SIVORI 1957-65

Roberto BAGGIO 1990-95

[AlexDelpiero]

جیانفرانکو لئونچینی ، 392 بازی ، ایتالیـــــایی ، مدافع ؛ 26 گل زده ، سالهای حضور در یوونتوس : 1970 - 1958 .
تئوبالدو دپترینی ، 388 بازی ، ایتالیــــــایی ، هافبک ، 10 گل زده ، سالهای حضور در یوونتوس : 1949 - 1933 .
سرجیو بریو ، 378 بازی ، ایتالیــــــایی ، مدافع ، 24 گل زده ، سالهای حضور در یوونتوس : 1990 - 1978 .
مارکو تاردلی ، 375 بازی ، ایتالیـــــــــــــایی ، مدافع ، 51 گل زده ، سالهای حضور در یوونتوس : 1985 - 1975 .
فرانچسکو مورینی ، 372 بازی ، ایتالیـــــــایی ، مدافع ، سالهای حضور در یوونتوس : 1980 - 1969 .
جیانپیرو کومبی ، 367 بازی ، ایتالیـــــایی ، دروازه بان ، سالهای حضور در یوونتوس : 1934 - 1921 .
جانلوکا پسوتو ، 366 بازی ، ایتالیــــــایی ، مدافع ، 3 گل زده ، سالهای حضور در یوونتوس : 2006 - 1995 .
ویرینیو روستا ، 365 بازی ، ایتالیــــــایی ، مدافع ، 16 گل زده ، سالهای حضور در یوونتوس : 1936 - 1923 .
چیرو فرارا ، 358 بازی ، ایتالیـــــــایی ، مدافع ، 20 گل زده ، سالهای حضور در یوونتوس : 2005 - 1994 .
ارنستو کاستانو ، 350 بازی ، ایتالیــــــایی ، مدافع ، 3 گل زده ، سالهای حضور در یوونتوس : 1970 - 1958 .
کارلو پارولا ، 340 بازی ، ایتالیــــــایی ، مدافع ، 11 گل زده ، سالهای حضور در یوونتوس : 1954 - 1939 .
استفانو تاچونی ، 337 بازی ؛ ایتالیـــــــــایی ، دروازه بان ، سالهای حضور در یوونتوس : 1992 - 1983 .
پیترو راوا ، 330 بازی ، ایتالیـــــایی ، مدافع ، 15 گل زده ، سالهای حضور در یوونتوس : 1950 - 1935 .
روبرتو آنزولین ، 320 بازی ، ایتالیـــــایی ، دروازه بان ، سالهای حضور در یوونتوس : 1970 - 1961 .
فلیکه بورل ، 308 بازی ، ایتالیــــــایی ، مهاجم ، 164 گل زده ، سالهای حضور در یوونتوس : 1946 - 1932 .
آلفردو فونی ، 304 بازی ، ایتالیـــــایی ، مدافع ، 8 گل زده ، سالهای حضور در یوونتوس : 1947 - 1934 .
پیترو آناستازی ، 303 بازی ، ایتالیـــــایی ، هافبک ، 130 گل زده ، سالهای حضور در یوونتوس : 1976 - 1968 .
آنجلو پروتری ، 301 بازی ، ایتالیـــــایی ؛ دروزاه بان ، سالهای حضور در یوونتوس : 1999 - 1991 .

[AlexDelpiero]

a .
ایتالیایی = La Vecchia Signora
انگلیسی = The Old Lady
فارسی = بانوی پیر

b .
ایتالیایی = La Fidanzata d'Italia
انگلیسی = The Girlfriend of Italy
فارسی = دوست دختر ایتالیایی

c .
ایتالیایی = bianconeri
انگلیسی = The white-blacks
فارسی = سیاه و سفید ها ( سیاه و سفید پوشان )

d .
ایتالیایی = Le Zebre
انگلیسی = The Zebras
فارسی = گورخرها:nishkhand:.

[AlexDelpiero]

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

این همون صندلی هست که در 1 نوامبر 1897 جوانانی بین 14 تا 17 سال در حالی که از دبیرستان D'Azeglio در حال آمدن بودند روی آن نشستند و در همین حال بود که Umberto پیشنهاد درست کردن یه تیم فوتبال رو داد و بقیه قبول کردند و اسم این تیم رو گذاشتند یوونتوس.

[AlexDelpiero]

آمار گلزنان بانوی پیر

الساندرو دل پیرو 241،
میشل پلاتینی 104،
رازیا لوستا 56،
جامپیرو بونیپریتی 179
گولیلمو گابتو 103
جینو استاکینی - پیترو پاستوره 55
روبرتو به ته گا 178
فیلیوپو اینزاگی 89
انتونیو کابرینی - راناتو چزارینی - جان لوکا ویالی 53
عمر سیوری 167
رایموندو اورسی 87
مارکو تاردلی - کارل پراست 51
دیوید ترزگه 160
جووانی فراری 78
فرانس هیرزر 50
فلیچه بورل 157
فرانکو کایوزیو 72
انتونیو ووژاک 47
پیترو اناستازی 131
ارنست موچینلی - ویتوریو سنتیمنتی 69
والیریو بونا - انتونیو کونته - پائولو روسی 44
جان هنسن 124
فابریتزیو راوانلی 68
جووانی وارلین 43
روبرتو باجو 115
برونو نیکوله 62
فابیو کاپلو 41
فدریکو مونراتی 114
جامپیرو منیکله 59
انتونلو کوکوردو 39
جان ویلیام چارلز 105
پاول ندود 58
پیو فراریس 38

[AlexDelpiero]

1991 تا 2003 - دوران شکوه یوونتوس همراه با مربیگری لیپی
سال 1990 ویتوریو کایزوتتی جانشین بونیپرتی شد، او تا سال 2003 درکنار یووه ماند و در طول ریاست خود افتخارات و پیروزی های ارزنده دیگری را به مجموعه بیانکونری افزود. با اغاز دهه 90 بار دیگر شکوه یوونتوس شروع شد؛ و استادیوم مه گرفته دل الپی که به تازگی میزبانی رقابت های یوونتوس را به عهده گرفته بود شاهد افتخارات زیادی شد. در سال 90 یک کوپا ایتالیا و قهرمانی دوم در جام یوفا با مربیگری دینو زوف به کارنامه ورزشی باشگاه افزوده شد و جام سوم یوفا نیز در سال 93 با تراپاتونی راهی ساختمان باشگاه یووه می شود. بانوی پیر که از اواسط دهه 90 دوباره به اوج بزرگی خود رسیده بود در لیست تیم خود بازیکنان خوش نام و مطرحی مانند باجو، ویالی، راوانلی، دل پیرو( بهترین گلزن تاریخ یووه همراه با بیشترین بازی با پیراهن یوونتوس) ،پروتزی، دشام، کونته، فرارا، داویدز و زیدان ( دارنده توپ طلا در سال 98 ) را می دید که در کنار مدیران و مربیانی برجسته برای بزرگی یووه می کوشیدند. در ان دوران سرشناش ترین ستارگان ان دهه در سطوح بازیگری و مربیگری و مدیریت دنیای فوتبال در مجموعه بیانکونری گردهم امده بودند و یووه با این بزرگان توانست قدرت بزرگ اروپا شود و پیروزی ها و افتخارات ارزشمندی کسب کند. طی سال های 91 الی 94 یوونتوس ستاره ارزشمندی به نام روبرتو باجو را در کنار خود می دید، مهره ای که در سال 93 موفق به دریافت توپ طلا شد تا به بازیکنان یووه در این افتخار اضافه شود. تراپاتونی که از سال 91 بار دیگر به تیمشش بازگشته بود پس از اتمام فصل 94 از تیم جدا می شود و راه برای حضور مربی ای مطرح و برجسته هموار می شود و در نهایت مارچلو لیپی بر روی نیمکت هدایت سیاه و سفیدپوشان یووه می نشیند.. در سطوح مدیریت نیز مهره هایی نظیر به ته گا، جیرائدو و موجی وارد عرصه فعالیت می شوند. لیپی همراه خود سه اسکودتوی متوالی را در فصل های 95- 94، 97 - 96 و98 - 97 به نام یوونتوس ثبت می کند. یک قهرمانی در کوپا ایتالیا در فصل 1995، دو سوپر کوپای ایتالیا در فصول 95 و 97 و قهرمانی دوم بانوی پیر در لیگ قهرمانان اروپا که در فصل 96 - 95 به دست امد و جام بین قاره ای سال 96 نیز از افتخارات ارزنده مارچلو لیپی به شمار می روند. یوونتوس دهه نوه فوق العاده با عظمت و باشکوه بود، لیپی در کنار ویالی و جوانی خوش چهره به نام الساندرو دل پیرو که بعدها تبدیل به محبوب ترین ستاره بیانکونری می شود تیمی دوست داشتنی و بزرگی را تشکیل داده بود. تیم این مربی برجسته در رقابت های اروپایی نیز می درخشید؛ تاریخ روز 22 می 96 را نشان می داد و ورزشگاه المپیکوی رم منتظر برگزاری دیدار فینال لیگ قهرمانان اروپا میان دو تیم یوونتوس و اژاکس بود، بازیکنان دو تیم 90 دقیقه قانونی را با نتیجه یک بر یک به پایان رساندند تا ضربات پنالتی برنده دیدار را مشخص کند، سیاه و سفیدپوشان شهر تورینو با نتیجه 4 بر 2 در ضربات پنالتی بر حریف غلبه می کنند و قهرمان لیگ قهرمانان اروپا در سال 96 می شوند و به این ترتیب به کسب افتخارات ادامه می دهند. در این سال سیاه و سفید پوشان شهر تورینو اندره افورچوناتو یکی از بزرگان گذشته خود را از دست داد. یوونتوس در سال های 97 - 96 و 98 - 97 نیز به فینال لیگ قهرمانان اروپا راه یافت اما برابر حریفان شکست خورد و در جایگاه دوم ایستاد. یووه ابتدا در فینال برابر دورتموند با نتیجه 3 بر یک شکست خورد تا به دومین جام قهرمانی متوالی خود در لیگ اروپا دست نیابد و در فصل اتی نیز برابر کهکشانی های رئال با نتیجه یک بر صفر متحمل شکست شد و دومین ناکامی متوالی خود را در فینال لیگ قهرمانان اروپا تجربه می کند. در سال های 97 و 98 یووه صاحب مهاجمانی تیزهوش و فرصت طلب بود، دل پیرو و فیلیپو اینزاگی خط حمله ای زهردار و فوق العاده ای تشکیل داده بودند و گل های حساس و ارزشمندی که یکی پس از دیگری توسط این دو مهاجم بزرگ به ثمر می رسید و پیروزی های ارزنده ای از ان یووه خود می شد. در حالی که چهره جوان و دوست داشتنی بیانکونری ها الساندرو دل پیرو؛ امید دریافت جوایزی نظیر توپ طلا در سال 98 بود، شدیدا از ناحیه زانو اسیب می بیند، مصدومیتی که او را برای مدتها خارج از میادین می فرستد تا تیم و مربیان را تنها گذارد و از دریافت این جوایز نیز محروم شود. با پایان دهه 90 فروغ بیانکونری ها نیز کمرنگ شد، رفتن لیپی و امدن انچلوتی چندان موفق امیز نبود و کارلتو تنها یک قهرمانی در جام اینترتوتو را در کارنامه دو سال مربیگری خود در یووه به جای می گذارد. تابستان 2000 یووه یکی از مهمترین خریدهای خود را انجام می دهد، یک روز پس از فینال یورو 2000 در دیداری که اتزوری های ایتالیا در اخرین دقایق با گل معروف به گل مرگ دیوید ترزگه از فتح جام دور می مانند، پیشنهاد سران یووه برای جذب ترزگه در کلیه رسانه ها و مطبوعات ورزشی منتشر می شود و سرانجام با توافق طرفین این مهاجم بزرگ راهی شهر مه گرفته تورینو می شود تا دوران گلزنی خود را با پیراهن یووه ادامه دهد با پیوستن به پرافتخارترین تیم ایتالیا دوران تازه ای از زندگی ورزشی دیوید اغاز می شود. یووه که با انچلوتی به افتخار بزرگی دست نیافته بود تصمیم به تغییر مربی می گیرد و درخشش بیانکونری با بازگشت مرد همیشه پیروز یووه، مارچلو لیپی که از فصل 2002 - 2001 بار دیگر هدایت یوونتوس را به عهده گرفته بود به تیم روی می اورد و قدرت گیری سرشناس ترین تیم ایتالیایی با ستارگانی بوفون، ندود و سالاس از سر گرفته می شود. این مربی بار دیگر یوونتوس را به اوج خود بازگرداند وتیم محبوب و دوست داشتنی ای را به جهان معرفی کرد. دو قهرمانی در سوپر کوپای ایتالیا به همراه شکوه و عظمت عجیب بیانکونری در دنیای فوتبال در کنار ستارگانی دوست داشتنی همچون دل پیرو، ترزگه، داویدز، زیدان و ندود هافبک چک تبار و دارنده توپ طلا در سال 2003، از یووه تیمی استثنایی ساخته بود. لیپی خود با محبوبیتی که نزد هواداران کسب کرده بود توانست بر ارزش و محبوبیت بانوی پیر بیافزاید و به این ترتیب اسکودتوهای بیست و شش و بیست و هفت در سال های 2002 - 2001 و 2003 - 2002 نیز ما هدایت این مربی ارزنده راهی باشگاه بزرگ یوونتوس شدند. در این سالها اتفاق مهم دیگری در حیات باشگاه روی داد و در تاریخ 20 دسامبر 2001 باشگاه یوونتوس وارد بورس شد تا به اعتبار خود بیافزاید. طی این سال ها یوونتوسی ها در خرید بازیکنان مطرح و ستارگان نامی فوق العاده استثنایی ظاهر شدند و با مدیریت منظم توانستند تیمی قدرتمند و شایسته را راهی میدان نمایند. در تمام این سالها خانواده بزرگ و قابل احترام انیلی به عنوان مالک اصلی باشگاه حامی تیم و بازیکنان بودند و همواره با حضور در صحنه های حساس حمایت خود را از باشگاه ثابت می کردند؛ ستارگان و تیفوسی های بیانکونری نیز به خوبی و با احترام خاصی از جووانی ( جانی ) و اومبرتو انیلی مدیران گذشته و صاحبان ان زمان باشگاه نام می بردند. در نخستین ماه سال 2003 حادثه ای تلخ، بار دیگر مجموعه بیانکونری را در سوگ نشاند، در حالی که تنها 24 روز از اغاز سال جدید می گذشت، جووانی انیلی ( جانی ) مدیر اسبق باشگاه که با خود افتخارات ارزشمندی را برای باشگاه به همراه اورده بود درگذشت. تنها یک سال پس از مرگ جووانی انیلی ( جانی ) وکیل و صاحب باشگاه بانوی پیر که شخصی محترم و بزرگ برای ورزش ایتالیا محسوب می شد، برادرش اومبرتو انیلی نیز درگذشت، اومبرتو در تاریخ 27 می سال 2004 از دنیا رفت تا به یکباره بانوی پیر حامیان اصلی خود را از دست بدهد با فوت این بزرگان خانواده انیلی همچنان حمایت خود را از باشگاه دریغ نکرد و در کنار یوونتوس ماند. مارچلو لیپی همچنان مربی یوونتوس بود اما در پایان فصل 2003 نوبت به رفتن مربی موفق و بزرگ یووه رسید، لیپی هواداران و بازیکنان را تنها گذاشت.

2004 تا 2006 - اغاز دوران مربیگری کاپلو و انتشار مسئله کالچو پولی
با رفتن لیپی، در تابستان 2004 فابیو کاپلو وارد باشگاه مطرح شهر شمالی و مه گرفته تورینو، یوونتوس شد. دن فابیو مربی اسبق جالوروسی ها که پیش از این نزد هواداران یووه یک دشمن محسوب می شد در میان تعجب و بهت همگان بر روی نیمکت مربیگری پرافتخارترین تیم سرزمین چکمه ای ایتالیا نشست. هم زمان با حضور وی، بازیکنانی نظیر زلاتان، کاناوارو و امرسون نیز یوونتوسی شدند. کاپلو با وجود موفقیت و کسب دو اسکودتویی که بعدها از یووه بازپس گرفته شد، نتوانست در دل و قلب تیفوسی های وفادار یووه راه یابد، با رفتار عجیب و ناپسندی که با ستارگانی مانند الساندرو دل پیرو داشت خیلی زود به فراموشی سپرده شد. فابیو کاپلو به هیچ عنوان نتوانست خواسته های طرفداران را براورده نماید و با انتشار مسئله کالچو پولی و بازپس گیری دو قهرمانی که توسط وی به دست امده بود تبدیل به منفورترین مربی حیاب باشگاه یووه شد. یوونتوس دو سال متوالی 2005- 2004 و 2006 - 2005 به اسکودتوهای بیست هشتم و بیست و نهم خود رسید، قهرمانی هایی که این تیم را به ستاره سوم نزدیک و نزدیک تر می کرد. در این سالها بی شک یووه قدرت برتر ایتالیا بود و در سطح فوتبال اروپا نیز جز تیم های نخست و قدرتمند محسوب می شد که ستارگان ارزشمند و دوست داشتنی زیادی در خود می دید، قدرت تیزهوشی مدیران بانوی پیر در کنار خرید مهره های سرشناس و حفظ ستارگان مطرح دنیای توپ گرد برخی از مخالفان و رقبای این تیم استثنایی را ناخرسند کرده بود، با پایان فصل 2006 - 2005 که به قهرمانی سیاه و سفید پوشان انجامید شایعاتی در خصوص تبانی مسولین یوونتوس با داوران شنیده شد؛ این مسائل ناگوار همراه با رقابت های جام جهانی 2006 مطرح می شد و در حالی که ستارگان بیانکونری در کنار اتزوری ها برای قهرمانی در این جام مبارزه می کردند اتفاق تلخ دیگری برای یکی از مهره های اسبق یووه رخ داد، جان لوکا پسوتو از ساختمان باشگاه سقوط کرد تا حواشی اطراف یووه بیشتر از قبل شود. با این حال با تدابیر مسولین فوتبال ایتالیا موضوع کالچو پولی و محکومیت های باشگاه ها تا پایان رقابت های جام جهانی اعلام نشد تا تمام بازیکنان حاضر در اردوی اتزوری با تمرکز کامل و بدون مشغله ذهنی، در رقابت ها حاضر شوند. این تدبیر مسولین نتیجه بخش بود و ایتالیا با مربیگری مارچلو لیپی جام قهرمانی مسبقات جهانی 2006 المان را فتح کرد. پس از بازگشت ملی پوشان، مسئله معروف به کالچو پولی رسما اعلام شد و تبانی مسولین باشگاه یوونتوس با کمیته داوران و برخی داواران از جمله پاپاراتی از یک سو و انتشار مکالمات تلفنی لوچانو موجی با برخی از مسولین و داوران در دادگاه های ورزشی ایتالیا مطرح شد.

[AlexDelpiero]

Del Piero Alessandro 15
Scirea Gaetano 14
Tacchinardi Alessio 14
Ferrara Ciro 14
Conte Antonio 14
Cabrini Antonio 13
Pessotto Gianluca 13
Tardelli Marco 11
Bettega Roberto 10

[AlexDelpiero]

یوونتوس با 51 جام رسمی،پر افتخار ترین تیم ایتالیا،
سومین تیم پر افتخار اروپا (بعد از میلان و رئال)
و ششمین تیم پر افتخار جهان است.

یوونتوس تنها تیم باشگاهی دنیاست که تمام جام های رسمی بین المللی و اروپایی رو کسب کرده.
یوونتوس اولین تیم اروپایی که تونست هر 3 جام معتبر اروپا رو کسب کنه.( و فقط 4 تیم آژاکس و بایرن وبارسلونا و اینتر هم بعد از یووه موفق شدند این کار رو کنند)


فقط 11 بازیکن افتخار بردن 3 جام اصلی اروپا رو داشتند،
6 تا ازین بازیکن ها از یووه بودند !

فقط 5 بازیکن تمام افتخارات ممکن و تمام جام های اروپایی و بین المللی رو برده اند.
که 4 تا ازین بازیکن ها یوونتوسی بوده اند.9 بازیکن افتخار بردن 3 جام رو داشتند :
شیره آ، تاردلی،کابرینی،ویالی،تاکو نی،بیرو از یووه.
بلیند و موهرن از آژاکس.
ویکتور بایا در پورتو،بارسلون و باز پورتو !

فقط 5 بازیکن تمام جام های باشگاهی ممکن رو بردند که 4 تا از یووه بوده :
شیره آ،کابرینی،تاکونی و بیرو از یووه.
دنی بلیند از آژاکس.

[AlexDelpiero]

[Only Registered And Activated Users Can See Links]


تراپ از بزرگترین و پرافتخارترین مربیان 3 دهه اخیر و مطمئناً تاریخ فوتبال است . مدافع بزرگ سالهای دور میلان در 17 مارچ 1939 در حوالی شهر میلان و در منطقه کوسانو میلانینو به دنیا آمد .
وی به عنوان یک مدافع میانی و هافبک تدافعی از سنین کم در میلان چهره شد و در سال 1959 و در 20 سالگی به بزرگترین تیم شهر میلان راه پیدا کرد تا زیر نظر جوزپه ویانی سرمربی وقت میلان بازی کند .
وی در میلان در کنار ستارگانی نظیر جیانی ریورا و جیووانی لودتی بازی خود را آغاز کرد .

جیووانی در میلان 274 بار در رقابت های مختلف برای این تیم به میدان رفت و حاصل آن 3 گل برای روسونری ها بود .
تراپ در تابستان سال 1971 میلان را بعد از 12 سال به مقصد وارسه ترک کرد تا آخرین فصل بازیگری را هم در این تیم سپری کند که حاصل آن 10 بازی بود .

وی بعد از 13 سال بازی بصورت حرفه ای کفش های خودش را آویزان کرد و از دنیای بازیگری خداحافظی کرد .

افتخارات باشگاهی در زمان بازی :

2 بار فتح سری آ .
4 عنوان نایب قهرمانی سری آ .
1 عنوان قهرمانی کوپا ایتالیا .
2 عنوان نایب قهرمانی کوپا ایتالیا .
2 عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا .
1 عنوان قهرمانی جام برندگان جام .
1 قهرمانی جام بین قاره ای .
1 عنوان نایب قهرمانی جام بین قاره ای .



[Only Registered And Activated Users Can See Links]

تراپ همچنین در زمان بازیگری ، در 14 سال برای تیم ملی ایتالیا 17 بازی ملی انجام داد و 1 گل نیز در برابر اتریش در 9 ژوئن 1963 به ثمر رساند .
تراپاتونی در جام جهانی 1962 شیلی به همراه آتزوری و با شماره 6 حضور داشت .




دنیای مربیگری

جیووانی هرچقدر در دوران بازیگری موفق بود ، چند برابر بیشتر در زمان مربیگری افتخار کسب کرد و موفق بود . تراپ بصورت حرفه ای و در سن 35 سالگی مربیگری خودش را با مربیگری جوانان میلان آغاز کرد .

تیمهای تحت رهبری تراپ :

1974 - 1976 : میلان .
1976 - 1986 : یوونتوس .
1986 - 1991 : اینتر .
1991 - 1994 : یوونتوس .
1994 - 1995 : بایرن مونیخ .
1995 - 1996 : کالیاری .
1996 - 1998 : بایرن مونیخ .
1998 - 2000 : فیورنتینا .
2000 - 2004 : تیم ملی ایتالیا .
2004 - 2005 : بنفیکا .
2005 تا فوریه 2006 : اشتوتگارت .
از می 2006 تا 2008 : سالزبورگ .
2008 : تیم ملی ایرلند .

تراپ در دنیای مربیگری هر آنچه را که میخواست در باشگاه های تحت هدایتش بدست آورد . اما تصمیمات و حرکات وی نیز از عوامل شهرت و شاید محبوبیت وی به شمار میرود . شستن نیمکت تیم ملی ایتالیا با آب مقدس و همراه داشتن همیشگی بطری آب مقدس از آن دسته از کارهای عجیب تراپ بود .
نوع برقراری ارتباط وی نیز با بازیکنان در زمین جالب است ! جیووانی همیشه از سوت زدن آنهم در اغلب موارد بدون استفاده از دست ، برای صدا کردن بازیکنانش استفاده میکند .

حرکات حق به جانب و گاهاً عصبی وی در کنار زمین از وی یک چهره عصبی ساخته است . شاید برای مثال بتوان به بازی با کره جنوبی در جام جهانی 2002 اشاره کرد . مشت های تراپ به اطاقک شیشه ای ناظر داوری و داد و بیداد های سرمربی ناموفق آتزوری ...

تراپ همچنین مربی بسیار لجبازی است !
عدم دعوت از روبی باجو برای جام جهانی 2002 و در صورتی که تمام مردم ایتالیا خواستار دعوت از باجوی آماده بودن و البته چشم پوشی بر آلبرتو جیلاردینو برای یورو 2004 ، از لجبازی های پیرمرد 69 ساله چشم آبی حکایت دارد .

اما مربیگری جیووانی تراپاتونی در تیمهای باشگاهی با عملکرد غم انگیزش در تیم ملی ایتالیا متفاوت است . در ذیل افتخارات مربیگری این مربی بزرگ تاریخ فوتبال را با هم مرور میکنیم ...

افتخارات مربیگری :

میلان

نایب قهرمانی کوپا ایتالیا در فصل 74-75 .

یوونتوس

6 قهرمانی سری آ به همراه یوونتوس : 76-77 ، 80-81 ، 81-82 ، 83-84 ، 85-86 .
4 عنوان نایب قهرمانی سری آ : 80 ، 83 ، 92 ، 94 .

2 عنوان قهرمانی کوپا ایتالیا : 79 ، 83 .
1 نایب قهرمانی کوپا ایتالیا : 92 .

فتح لیگ قهرمانان اروپا : 1985 .
نایب قهرمانی یووه در لیگ قهرمانان اروپا : 1983 .

فتح جام برندگان جام : 1984 .

2 عنوان قهرمانی جام یوفا : 1977 ، 1993 .

قهرمانی سوپر کاپ اروپا : 1984 .

قهرمانی جام بین قاره ای : 1985 .

اینتر

1 عنوان قهرمانی سری آ : 1988-89 .
قهرمانی جام یوفا : 1990-91 .

بایرن مونیخ

قهرمانی بوندس لیگا در فصل : 1996-1997 .
فتح جام حذفی آلمان : 97-98 .

فیورنتینا

نایب قهرمانی کوپا ایتالیا : 98-99 .

بنفیکا

1 عنوان قهرمانی لیگ پرتقال : 2004-2005 .
نایب قهرمانی جام حذفی : 2004-2005 .

سالزبورگ

قهرمانی لیگ اتریش : 2006-2007 .

[AlexDelpiero]

[Only Registered And Activated Users Can See Links]


افسانه خواستن ؛ در یک روز زیبا و به یاد ماندنی در اولین روز ماه نووامبر بر روی نیمکتی در خیابان ره اومبرتو توسط گروهی جوان که در دبیرستان داتزلیو تحصیل می کردند، درکنار رویای داشتن یک تیم ورزشی، همراه با تاسیس یک تیم فوتبال اغاز شد و به این ترتیب یوونتوس در تاریخ 1 نووامبر 1897 در تورینو متولد شد. مجموعه ای متمدن که برای بازی فوتبال ، تفریح و لذت بردن از فوتبال و خواسته ها و ایده های نو توسط شاگردان مدرسه ماسیمو داتزلیو تاسیس شد. برادران کنفاری سرانجام در اولین روز ماه نووامبر تصمیمی که از مدتها پیش در نظر گرفته بودند را عملی ساختند تا حیات باشگاهی به عظمت یوونتوس اغاز شود.

اولین دیدار این تیم تازه تاسیس با حضور جوانان و دوستداران در تئاتر ساختمان دارما برگزار شد. انریکو کنفاری در نخستین سخنان خود از خواسته های بزرگ باشگاه صحبت می کند، وی تاکید دارد با شروع فصل پاییز خواسته و ارزویی که از مدتها پیش داشته اند به وقوع پیوست.

ایوجنیو و انریکو تصمیم مهمی در زندگی خود گرفته بودند و خواستار داشتن یک باشگاه حرفه و بزرگ فوتبال بودند، بنابر این زمانی که با شوق جوانان روبرو شدند با قاطعیت بیشتری برنامه و کار خود را ادامه دادند.

نخستین محل باشگاه
سرانجام برادران کنفاری در دفتر کوچک خود در خیابان ده اومبرتو42 تشکیل جلسه می دهند، جلسه ای که با حضور مسولین ابتدایی و بازیکنان و جوانان عاشق فوتبال برگزار می شود و اخرین اندیشه این جوانان که رویای داشتن مقر و محلی برای باشگاه است مطرح می شود، برادران کنفاری می دانند که برای داشتن یک تیم بزرگ می بایست محلی مناسب تهیه نمایند، این دو جوان خیلی زود ساختمانی با چهار اتاق و یک حیات پیدا می کنند که می توانست محلی مناسب برای یک تیم جوان و تازه تاسیس باشد.

نام گذاری باشگاه
با تشکیل یک تیم جوان و مشخص شدن محل استقرار تیم، وظیفه ای دیگری نیز بر شانه های تاسیس کننده گان سنگینی می کرد، این باشگاه می بایست نامی برای خود داشته باشد، بار دیگر براداران کنفاری جلسه ای تشکیل دادند و سه نام، جامعه ای که با قدرت پیش می رود، جامعه ورزشی ماسیمو داتزلیو و باشگاه ورزشی یوونتوس مد نظر گرفته شد. با توجه به جوانی باشگاه و جوانانی که با عشق فراوان دراین تیم بازی می کردند، گروه تصمیم گرفت نام باشگاه ورزشی یوونتوس را انتخاب نماید و به این ترتیب و با تایید گروه، باشگاه ورزشی یوونتوس نام گذاری شد.. گفتنی است که کلمه یوونتوس ریشه ای لاتین دارد و به معنای جوان و یا جوانان است. ایوجنیو کنفاری نخستین مدیر یوونتوس خیلی زود پست ریاست را رها کرد و برادراش انریکو از سال 1898 به ریاست باشگاه رسید. پس از این تغییر در سطح مدیریت، باشگاه برای نخستین بار محل خود را به ساختمانی سه اتاقه همراه با یک حیات به نام کروچتا در خیابان پیاتزای 4 تغییر می دهد.

نخستین دیدار رسمی یوونتوس
یووه ابتدا به صورت غیر حرفه ای در رقابت های مختلف حاضر می شود و در نهایت بیانکونری ها اولین حضورشان را در رقابت های قهرمانی در سال 1900 تجربه می کنند. نخستین بازی رسمی در تاریخ 11 مارس 1900 برابر تورینو است که با شکست همراه می شود. سپس در سال 1901 به نیمه نهایی می رسند و در سال های 1903 و 1904 در دیدار فینال برابر جنوا تن به شکست می دهند.

رنگ پیراهن یوونتوس
لباس نخستین این تیم پیراهن های صورتی بود که بعدها رنگ خود را به راه راه سیاه و صورتی تغییر داد؛ ناهماهنگی این رنگ ها نارضایتی مدیران ان زمان یووه را به وجود اورده بود و در نهایت صورتی جای خود را به رنگ سفید داد تا رنگ محبوب سیاه و سفید فعلی به وجود اید، این رنگ تاثیر پذیری زیادی از باشگاه تاتنهام انگلیس داشت و خیلی زود با کسب اولین افتخار نزد هواداران محبوب شد. البته در اولین دیدار بانوی پیر با پیراهن جدید برابر جنوا شکست خورد و در ادامه چند شکست دیگر بداقبالی این رنگ را نشان داد با این حال مدیران تصمیم گرفتند خود را با رنگ پیراهن های جدید تطبیق دهند و سرانجام دو سال بعد یوونتوس با این پیراهن اولین اسکودتوی خود را در سال 1905 فتح کرد، این قهرمانی در زمان مدیریت الفردو دیک به دست امد، مدیری که سال ها بعد به باشگاه رقیب تورینو پیوست.

[AlexDelpiero]

[Only Registered And Activated Users Can See Links] 3 افسانه ی ماندگار تاریخ یوونتوس
15 بهمن 1389
ایا تاکنون نام سه افسانه ی باشگاه یوونتوس را شنیده اید ؟ این 3 بازیکن یک مثلث آتشین را از سال 1957 تا 1962 تشکیل داده بودند و این مثلث طی این 5 سال حدود 300 گل به ثمر رساندند

جامپیرو بونی پرتی، عمر سیووری و جان چارلز

در سال 1957 که سیووری از ریورپلاته آرژانتین به یوونتوس پیوست گران قیمت ترین بازیکن جهان شناخته شد، مبلغ این انتقال 93هزار پوند بود.سیووری یک رکورد جالب هم از خود بر جای گذاشت، در فصل 1961-1960 که یوونتوس موفق شد اینتر را 9-1 شکست دهد هر 6 گل یوونتوس را سیووری به ثمر رساند

جان چارلز متولد ولز بود و یکی از معدود بریتانیایی های موفق یوونتوس و سری آ، درخشش او همراه با یووه باعث شد که در سال 1997 به عنوان بهترین بازیکن خارجی تاریخ یوونتوس و سری آ معرفی بشود.

بونی پرتی یکی از بازیکنانی بود که تمام عمر فوتبال خودش را در یوونتوس سپری کرد، در حال حاضر او با انجام 444 بازی و 178 گل، یازدهمین و عمر سیووری با 278 بازی و 146 گل زده بیست و چهارمین گلزن برتر سری آ به شمار می آیند.هر سه ی این بازیکنان یک بار اقای گل سری آ شدند.

اما بد نیست بدانید این خط حمله در زمان مدیریت امبرتو انیلی تشکیل شد، چارلز دوست داشتنی ترین بازیکن یووه بود برای امبرتو و همیشه مورد توجه خانواده انیلی بود؛ اما در سال 1962 که آمبرتو جای خودش را به ساتلا داد، چارلز سریعا واکنش نشان داد و گفت : یوونتوس بدون انیلی روح ندارد !

همین سال هم بود که بونی پرتی از فوتبال خداحافظی کرد و بلافاصله هم یه پست مدیریت اجرایی در یووه گرفت؛ بونی پرتی گفته بود که خیلی سعی کرد چارلز را متقاعد کند در یووه ماندگار شود اما چارلز قبول نکرد و از یوونتوس رفت؛
بعد از رفتن بونی پرتی و چارلز که 2 ضلع مثلث را تشکیل میدادند سیووری تا یک ماه افسردگی گرفته بود !حتی در تمرینات پیش از فصل هم خیلی آماده نبود اما با شروع لیگ که کاپیتانی را به وی دادند دوباره به روزهای خوبش برگشت؛

[mohammad.k]

رکورد بازی با پیراهن یوونتوس :juventus:




الساندرو دل پیرو 560

ارنستو کاستانو 335

کارل پرایست 232
گائتانو شیره ا 552
پیترو راوا 330
سرجیو مانته 231
جوزچه فورینو 528
جان کارلو ماروکی 319
مورنو توریچلی 230
روبرتو به ته گا 481
فلیچه بورل 307
مائورو ژرمن کامورانزی 229
دینو زوف 476
الساندرو بریندلی - روبرتو انتزولین 305
روبرتو گالیا 225
جامپیرو بونیپرتی 460
الفردو فونی 304
میشل پلاتینی 224
ساندرو سالوادوره 450
پیترو اناستازی 303
ویتوریو سنتیمنتی 218
فرانکو کایوزیو 447
انجلو پروتزی 301
لوئیجی ده اگوستینی 215
انتونیو کابرینی 440
جان لوکا زامبروتا 297
زیدان 212
انتونلو کوکوردو 433
ماسیمو بونینی 296
لیلیان تورام 204
انتونیو کونته 419
لوئیس دل سول 294
جان کارلو برچلینو - جوزپه کورادی 202
کلودیو جنتیله 414
پاول ندود 283
لوچانو فاورو 201
جووانی وارلین دو 410
جان لوئیجی بوفون 279
روبرتو باجو 200
السیو تاکناردی 404
جینو استاکینی 279


ماریو وارلین 403

پائولو مونترو 278

تئوبالدو دپترینی 388

مارک یولیانو - دیوید ترزگه 277

جان فرانکو لئونچینی 379

انجلو دی لیویو 269

سرجیو بریو 378

لوئیس مونتی 263

استفانو تاکونی 377

فدریکو مونراتی 256

مارکو تاردلی 375

عمر سیوری 253

فرانچسکو مورینی 372

بنیتو سارتی 246

جامپیرو کومبی 367

ارمس موچینلی - جووانی ویولا 244

جان لوکا پسوتو 366

فلاویو امولی - لوچانو اسپینوزی 241

ویرجینیو روزتا 365

فابیو کاپلو 239

کارلو فرارا 358

ادگار داویدز 235

کارلو پارولا 340

کارلو بیگاتو 234

[ale10forever]

یوونتوس ایتالیا یکی از پر اسطوره ترین باشگاههای دنیاست و بازیکنای بزرگ بسیاری عضو این تیم بوده اند.
تو این تاپیک می خوایم با بعضی از این اسطوره ها آشنا بشیم. بازیکنایی مثل روبرتو باجو-دینو زوف-میشل پلاتینی-الکس دل پیرو-زین الدین زیدان و... که بعضی از تیما آرزوی داشتن یکی از اینا رو داشتن و دارن.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[ale10forever]

دروازه بان افسانه ای فوتبال ایتالیا و یکی از بهترین دروازه بانان تاریخ فوتبال دنیا , شروع بسیار جالبی در فوتبال داشت, دینو جوان در سن 14 سالگی به تمرینات جوانان یوونتوس و اینتر رفت اما به خاطر قد کوتاهش مورد قبول قرار نگرفت.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]
زوف از این موضوع نا امید نشد و با تمرینات منظم 5 سال بعد در سال 1961 و با 33 سانتیمتر افزایش قد به باشگاه اودینزه پیوست و تا 21 سالگی در این تیم ماند و در دو سال حضور در این تیم تنها 4 بازی انجام داد . زوف در سال 1963 برای نشان دادن ارزش های خود راهی مانتووا شد و تا سال 1967 در این تیم ماند و در 93 بازی حاضر شد.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]
زوف حالا یک دروازه بان ملی پوش بود که تیمهای زیادی دنبالش بودند اما در سال 67 به تیم بزرگ آن زمان ایتالیا به نام ناپولی پیوست و با حضور درخشان در ناپولی تا سال 1972 در 143 مسابقه حاضر بود .


[Only Registered And Activated Users Can See Links]
اما بزرگترین لحظه ورزشی زوف در سال 1972 اتفاق افتاد و دینوی 30 ساله به یوونتوس ملحق شد و 11 سال به یووه وفادار ماند و تا 41 سالگی در این تیم بازی کرد . دینو زوف در مجموع 330 بازی در یووه انجام داد و در سال 1983 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد .

تمامی افتخارات زوف در زمان حضور در تورین بود . 6 بار قهرمانی در لیگ ایتالیا , 2 قهرمانی در جام حذفی ایتالیا و 1 قهرمانی جام یوفا در سال 1977 از جمله افتخارات اسطوره ایتالیا به شمار می رود .

همچنین زوف از سال 1968 تا 1982 در 112 بازی ملی حضور داشت و 59 بار بازوبند کاپیتانی را بدست بست . زوف در سال 1968 به همراه ایتالیا قهرمان اروپا شد و در 4 جام حهانی 70 , 74 , 78 و 82 اسپانیا حضور داشت که 2 بار نیز با ایتالیا به فینال راه یافت , اما بزرگترین افتخار او قهرمانی با لاجوردی پوشان در جام جهانی 1982 اسپانیا بود که در سن 40 سالگی و با بازوبند سفید کاپیتانی اتفاق افتاد .

زوف در زمان بازیگری رکوردهای جالبی به ثبت رساند که ازجمله می توان به 1142 دقیقه بسته نگه داشتن دروازه ایتالیا بین سالهای 1972 تا 1974 و همچنین حضور در 570 بازی در سری آ در بیش از 20 سال اشاره کرد . وی همچنین در بازیهای ملی بعد از پائولو مالدینی که 126 بازی انجام داده با 113 بازی رکوردار است .

وی همچنین در سال 2003 جایزه بهترین بازیکن نیم قرن ایتالیا را تصاحب کرد .
دینو زوف بزرگ بر خلاف دوران بازیگری در دنیای مربیگری چندان موفق نبود . وی در بین سالهای 1988 تا 1990 سرمربی یوونتوس بود و یک قهرمانی جام یوفا در 1990 و 1 قهرمانی جام حذفی 1990 را بدست آورد . وی بعد از یووه تنها در لازیو و مقطعی کوتاه نیز در فیورنتینا مربیگری کرد .

دینو همچنین در بین سالهای 1998 تا 2000 میلادی سرمربی ایتالیا بود و در یورو 2000 به همراه آتزوری ها نایب قهرمان شد .


[Only Registered And Activated Users Can See Links]
هرچند بعد از زوف ایتالیا همواره دروازه بانان بزرگی مانند : والتر زنگا , پالیوکا , مارکه جیانی , بوفون , پروتزی و تولدو داشته اما دینو , بوفون را وارث خود در دنیای دروازه بانان می داند . زوف در ایتالیا به مربی تدافعی معروف است , مثال بارز آن یورو 2000 و مخصوصا بازی در برابر هلند است . دینو زوف گوشه ای از قدرت ایتالیا و یوونتوس در تاریخ فوتبال است .

[ale10forever]

پائولو روسي، متولد 23 سپتامبر سال 1956 در سانتا لوچا در پراتو ايتاليا، ‌در نوجواني توسط باشگاه يوونتوس كشف شد، ‌اما مجبور شد سال 1975 را در باشگاه آ.ث.كومو در سري B بازي كند تا تجربه كافي به دست آورد.

در سال 1976 به تيم دسته دومي ديگري به نام ويچنزا منتقل شد. در اينجا بود كه " انزو بيرزوت "، سرمربي تيم ملي فوتبال ايتاليا، ‌او را براي بازي در تيم ملي انتخاب كرد. او در آن فصل آقاي گل ليگ دسته دوم شده و سهمي عمده در اولين صعود ويچنزا به سري A داشت.

ستاره بخت روسي كوچك و لاغراندام با گل‌هاي زيادي كه در جام جهاني 1978 آرژانتين به ثمر رساند، طلوع كرد. بازيكن 21 ساله آن زمان كه پيراهن شماره 21 تيم ملي را به تن مي‌كرد، ‌در اولين بازي مرحله گروهي اين جام، ‌در مقابل فرانسه گل تساوي ( 1 : 1 ) را وارد دروازه تيم حريف كرد. ايتاليا در آن جام چهارم شد. در همان فصل،‌ روسي با ويچنزا به نايب قهرماني ليگ هم رسيد و براي فصل جديد راهي آ.ث.پروجا شد. اما اين انتقال ‌براي او در حكم يك فاجعه بود.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]
در سال 1979 وي متهم به دست داشتن در رسوايي تباني براي تغيير نتيجه يكي از بازي‌هاي ليگ ( پروجا،‌ آوه‌لينو 2 : 2 ،‌ در 30 دسامبر 1978 ) شده و از سوي فدراسيون فوتبال ايتاليا به سه سال محروميت مواجه شد. البته خود وي همواره بر بي‌گناهي‌اش تاكيد مي‌كرد و دليلش هم اين بود كه كل مبلغ رشوه ( 400 مارك آلمان )،‌ براي بازيكني مثل او، مبلغ خنده‌داري است.

به علاوه هر دو گل پروجا را هم،‌ او به ثمر رسانده بود. مدتي بعد،‌ محروميت وي به دو سال كاهش پيدا كرد و از آوريل سال 1982 دوباره اجازه بازي پيدا كرد. پس از آن، با وجود بازي‌هاي كمي كه انجام داده بود،‌ از سوي انزو بيرزوت،‌ سرمربي آن زمان تيم ملي، به اين تيم فراخوانده شد.

در جام جهاني 1982 اسپانيا،‌روسي تبديل به اسطوره فوتبال ايتاليا شد. پس از بازي‌هاي ضعيف دور مقدماتي كه در آن ايتاليا به سه تساوي بسنده كرد و روسي هم مورد انتقادات شديد قرار گرفت كه چرا حتي يك گل هم نزده است،‌، نمايش درخشان وي در ديدار دوم مرحله دوم نهايي رقابت‌ها در مقابل برزيل، شانس بزرگ قهرماني جام، آغاز شد. روسي هر سه گل تيمش را كه منجر به پيروزي 3 بر 2 بر برزيل شد،‌ وارد دروازه اين تيم كرد. سپس ايتاليا لهستان را هم در نيمه نهايي با دو گل روسي شكست داد.

در فينال اين مسابقات در برابر آلمان غربي، روسي اولين گل ايتاليا را زد. در پايان، ايتاليا با نتيجه 3 بر 1 پيروز شد و سومين قهرماني جهان را به دست آورد و پائولو روسي هم با زدن 6 گل،‌ آقاي گل جام و بهترين بازيكن جام جهاني اسپانيا لقب گرفت. به علاوه وي در همان سال، عنوان بهترين فوتباليست اروپا و جهان را هم از آن خودش كرد.

روسي پس از محروميتش، در سال 1982به يوونتوس تورين بازگشت و پس از قهرماني جهان، بزرگ‌ترين قهرماني خود در رده باشگاهي را هم جشن گرفت. به همراه " ميشل پلاتيني " فرانسوي و " زبيگنيوف بوني‌يك " لهستاني، گلزن‌ترين خط حمله باشگاهي در ليگ ايتاليا را تشكيل داد و در سال 1983 قهرماني جام حذفي ايتاليا،‌ 1984 اولين قهرماني‌اش در ليگ، و نيز قهرماني جام در جام اروپا را كسب كرد.

سال 1985 به همراه يوونتوس به فينال جام قهرمانان باشگاه‌هاي اروپا رسيد كه با يكي از بزرگ‌ترين فجايع تاريخ فوتبال پايان يافت و در آن هواداران آشوبگر تيم حريف،‌ ليورپول انگليس، موجب اغتشاش فراوان در ورزشگاه هيسل بروكسل،‌ پايتخت بلژيك شده و باعث كشته شدن ده‌ها تن از تماشاگران اين بازي شدند.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]
روسي در فصل پس از آن ( 1986/1985 ) به آ.ث.ميلان پيوست اما در آنجا نتوانست افتخاراتش به همراه يوونتوس را تكرار كند. با اين وجود بازهم انزو بيرزوت او را به جام جهاني 1986 مكزيك برد ولي در آن تورنمنت از او استفاده نكرد. دوران بازي او در ميلان تحت تاثير مصدوميت‌هاي پياپي قرار گرفت،‌همين‌طور فصل 87/1986 در باشگاه هلاس ورونا. وي پس از آن در سال 1987 به فعاليتش در عرصه فوتبال خاتمه داد و تمام وقت خود را صرف زندگي خصوصي‌اش كرد.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]
او در دوران فعاليتش به افتخارات زيادي دست يافت و تنها،‌جام يوفا و قهرماني در جام ملت‌هاي اروپا را در كلكسيون افتخاراتش كم دارد. وي در 48 بازي ملي براي ايتاليا 20 گل، و در 215 بازي در سري آ، 82 گل به ثمر رساند.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

[ale10forever]

آنچه باید درباره پلاتینی بدانید:

میشل پلاتینی که نوه یک مهاجر ایتالیایی تبار است در فرانسه متولد شد و مبدل به برترین چهره فوتبال قاره اروپا در دهه ۸۰ گردید. او فوتبال حرفه ای را با باشگاه نانسی و در سال ۱۹۷۲ آغاز کرد و پس از ۷ فصل حضور در این تیم به سنت اتین پیوست.

پلاتینی در المپیک ۱۹۷۶ در تیم فرانسه حضور داشت و ۲ سال بعد در اولین جام جهانی زندگی اش به میدان رفت. او به سنت اتین کمک کرد تا قهرمان لیگ فرانسه شود و سپس با مبلغ ۷/۱ میلیون دلار در سال ۱۹۸۲ به یوونتوس پیوست. در همین سال در جام جهانی اسپانیا او به همراه فرانسه به مقام چهارم رسید و با ارائه بازی های زیبا به عنوان بهترین بازیکن جام انتخاب شد.

پلاتینی ۵ فصل طلایی را در یوونتوس گذراند و با این تیم به دو عنوان قهرمانی لیگ ایتالیا و یک قهرمانی اروپا دست یافت. او در ۳ سال پیاپی عنوان بهترین بازیکن اروپا را به دست آورد که در نوع خود رکورد جالب توجهی است. اوج هنرنمایی پلاتینی جام ملت های اروپا در سال ۱۹۸۴ بود که تیم فرانسه با ۹ گل او به مقام قهرمانی اروپا رسید.

در آن زمان تیم ملی فرانسه با حضور وی، ژان تیگانا، آلن ژیرس، لوییس فرناندز و ... پرقدرت ترین تیم اروپا بود و با این ترکیب عازم مکزیک شد تا افتخاری دیگر در جام جهانی به دست آورد.

در جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک، تیم فرانسه با رهبری پلاتینی موفق به حذف برزیل در یک چهارم نهایی شد، دیداری که زیباترین بازی تاریخ جام جهانی خوانده می شود. یاران پلاتینی در نیمه نهایی مغلوب آلمان غربی در ضربات پنالتی شدند تا پس از پیروزی بر بلژیک به عنوان سوم جام جهانی رضایت دهند.

اسطوره بزرگ فوتبال فرانسه و باشگاه یوونتوس در سال ۱۹۸۷ در دیداری که بزرگترین ستارگان فوتبال جهان در آن حضور داشتند از دنیای توپ گرد خداحافظی کرد.


[Only Registered And Activated Users Can See Links]
پلاتینی به عنوان مسئول برگزاری جام جهانی ۱۹۹۸ توانایی های خود را در مدیریت فوتبال به نمایش گذاشت و پس از آن به عضویت کمیته اجرایی فیفا درآمد. در ماه های آغازین سال ۲۰۰۷ پلاتینی به عنوان رییس جدید یوفا انتخاب شد تا یکی از تاثیرگذارترین چهره های فوتبال دنیا در آغاز قرن بیست و یکم باشد.

وی برای تیم ملی فرانسه ۷۲ بازی انجام داد و ۴۱ گل به ثمررساند. همچنین در ۳ جام جهانی (۱۹۷۸، ۱۹۸۲ و ۱۹۸۶) حضور داشت و در ۱۶ بازی ، ۶ گل زد.

● مهمترین افتخارات میشل پلاتینی:


قهرمان جام ملت های اروپا ۱۹۸۴

مقام سوم جام جهانی ۱۹۸۶

بهترین بازیکن جام جهانی ۱۹۸۲

قهرمان جام باشگاه های اروپا ۱۹۸۵

قهرمان جام برندگان جام اروپا ۱۹۸۴

مرد سال فوتبال اروپا ۱۹۸۳، ۱۹۸۴ و ۱۹۸۵

مرد سال فوتبال جهان ۱۹۸۴ و ۱۹۸۵

آقای گل و بهترین بازیکن جام ملت های اروپا ۱۹۸۴

یووه:
انیلی در حال یکی از بازدید های همیشگی اش از رختکن یووه بود که در بین نیمه یک بازی یووه پلاتینی را در گوشه ای از رختکن در حال کشیدن سیگار دید، آن مرد بزرگ مکثی کرد و از پلاتینی پرسید : میشل، تو بین نیمه سیگار می کشی ؟! بازی ساز اسطوره ای فرانسه، کمی فکر کرد، به هم تیمی هایش نگاه کرد و ماسیمو بونینی هافبک دفاعی یووه را دید، بعد با جوابی فیلسوفانه گفت : اوکاتو، نباید نگران باشی که من سیگار می کشم یا نه، مهم این است که بونینی سیگار نکشد، چون اون قرار است به جای من هم بدود.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

افرادی اندکی شجاعت اینگونه صحبت کردن با ارباب یووه را داشتند، هرچه که باشد در آن زمان خانواده ی انیلی به عنوان خانواده ی سلطنتی غیر رسمی ایتالیا شناخته می شد. اما پلاتینی هم "لو روی"، پادشاه، یووه بود حتی اگر شروع بدی در یووه داشت. او با این حال خیلی زود توانست همه را فتح کند، آن هم در زمانی که سطح فوتبال ایتالیا به حدی بالا بود که به عقیده ی خیلی ها بهترین لیگ تاریخ بود. او با ناپولی ماردونا دوئل کرد، با رم فالکوئا، و با اودینزه ی زیکو و در بیشتر نبردها پیروز خارج شد و این یوونتوس او بود که بالاتر از همه قرار می گرفت.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

ورود پلاتینی به یووه سرآغاز دوره ای تاریخی در یووه بود، دوره ای که ان ها در هر تورنمنتی که وارد می شدند قهرمان می شدند ! تیمی فوق العاده که توسط تراپاتونی هدایت می شد. کیفیت اعضای این تیم به حدی قابل توجه بود که 10 بازیکنی که در اواخر دهه 80 در یووه بازی می کردند جزو 50 اسطوره ای هستند که در ورزشگاه جدید یووه ستاره گرفته اند. اما در بین همه ی این ستاره ها چون شیره آ، پائولو روسی، جنتیله و بونیک این ستاره ی پلاتینی بود که درخشان تر از همه بود. اوج تاثیر پلاتینی در تیم یووه 3 مقام آقای گلی بین سال های 83 تا 86 بود، درحالی که 2 توپ طلا از 3 توپ طلای او او سر آغاز و پایان دوره ی طلایی او بودند.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

شاید اوج افتخار او قهرمانی سال 85 اروپا باشد، ولی اتفاقاتی که در آن فینال هیسل افتاد باعث شد که این افتخار همیشه آغشته به تراژدی باشد.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]

پلاتینی 2 سال بعد در حالی که تنها 32 سال داشت بازنشسته شد. اما با این حال خاطرت بسیاری از خود به جای گذاشت، شاید از لحاظ فردی ماندگار ترین آن گلی بود که به آرژنتینیوس جونیورز در فینال جام بین المللی زد و مردود اعلام شد. او توپ را لبه ی محوطه ی جریمه دریافت کرد، با سینه آن را روی زانوی راست خود انداخت، و با یک ضربه سر پا آن را از روی مدافع رد کرد و با یک ضربه والی پای چپ توپ را دور از دسترس دروازه بان به سمت راست بالای دروازه انداخت.


گل به راستی شگفت انگیز بود، ولی به اشتباه آفساید اعلام شد، پلایتینی در مورد گل می گوید : گل به شکل احمقانه ای توسط کمک سنگاپوری مردود اعلام شد، او به خاطر یکی از هم تیمی های من که اصلا در متن حرکت نبود و داشت بند کفش خودش را می بست مردود اعلام شد. اما با این حال این گل به عنوان یک گل هنری، از یکی از هنرمند ترین فوتبالیست های تاریخ ثبت شد، هم در تاریخ هم در خاطرات.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]
این اسطوره فوتبال و یوونتوس هم اکنون ریاست یوفا را بر عهده دارد و به نظر می رسد در آینده ریاست فیفا را نیز بر عهده گیرد.

[Only Registered And Activated Users Can See Links]
در این سالها نیز پلاتینی همواره خود را یوونتوسی می نامیده و سعی کرده همیشه در مواقع مختلف از یوونتوس حمایت کند

[mohammad.k]

1981-1982
ARISTON
1982-1983
ARISTON
1983-1984
ARISTON
1984-1985
ARISTON


1985-1986
ARISTON


1986-1987
ARISTON


1987-1988
ARISTON


1988-1989
ARISTON


1989-1990
UPIM


1990-1991
UPIM


1991-1992
UPIM


1992-1993
DANONE


1993-1994
DANONE


1994-1995
DANONE


1995-1996
SONY
SONY MiniDisc


1996-1997
SONY
SONY MiniDisc


1997-1998
SONY MiniDisc


1998-1999
D+ Libertoigitale
TELE+


1999-2000
CanalSatellite
D+ Libertoigitale
SONY


2000-2001
Sportal.com
TELE+


2001-2002


Fastweb
Tu mobile


2002-2003
Fastweb
Tamoil


2003-2004
Fastweb
Tamoil


2004-2005
Sky Sport
Tamoil


2005-2006
Tamoil


2006-2007
Tamoil


2007-2008
New Holland - Fiat Group


2008-2009
New Holland - Fiat Group


2009-2010
New Holland - Fiat Group


2010-2011
bet click